Αεροπυρόσβεση: H σπατάλη με τα Chinook

Του Στέργιου Δ. Θεοφανίδη

H ενίσχυση του στόλου των βαρέων μεταφορικών ελικοπτέρων Chinook δεν θα λύσει το πρόβλημα των χαμηλών διαθεσιμοτήτων. Η δημοσιότητα που έλαβε πρόσφατα το πρόβλημα της διαθεσιμότητας των ελικοπτέρων CH-47D της Αεροπορίας Στρατού, έρχεται απλά να επιβεβαιώσει δεκάδες δημοσιεύματα του DP στο κοντινό παρελθόν. Μέσα από αυτά είχε αναδειχθεί με στοιχεία και επιχειρήματα η σημαντικότερη αιτία του διαχρονικού αυτού προβλήματος, στις τάξεις και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων και περιγράφεται με μία λέξη: Πολυτυπία.

Τα πολύτιμα για τη διενέργεια επιχειρήσεων ταχείας μεταφοράς προσωπικού και φορτίου CH-47D της Αεροπορίας Στρατού, είναι αλήθεια ότι δεν είναι κατάλληλα για την εκτέλεση αποστολών αεροπυρόσβεσης. Πρόκειται για βαρέα μεταφορικά ελικόπτερα που δεν έχουν την ευελιξία μικρότερων, μονού κύριου στροφείου ελικοπτέρων, ενώ παρουσιάζουν σαφώς μεγαλύτερες ανάγκες προγραμματισμένης συντήρησης λόγω της πολυπλοκότητας των συστημάτων μετάδοσης της κίνησης, και συγχρονισμού των αντιπεριστρεφόμενων στροφείων τους.

Με άλλα λόγια η σχέση κόστους-απόδοσης είναι ο λόγος για τον οποίο τα ελικόπτερα αυτά είναι ακατάλληλα για αεροπυρόσβεση. Ενώ διαθέτουν τρία σημεία ανάρτησης εξωτερικών φορτίων, μπορούν να μεταφέρουν έναν μόνο κάδο και λόγω μεγάλων απαιτήσεων συντήρησης ανά ώρα πτήσης, είναι ασύμφορα για το ρόλο αυτό.

Σε σχέση πάντα με μικρότερα, ή ακόμη και ίδιας κατηγορίας βάρους και διαστάσεων (S-64) ελικόπτερα. Δεν καταπονούνται περισσότερο. Κοστίζουν περισσότερο… Προς κάλυψη της ανάγκης καταπολέμησης των δασικών πυρκαγιών, η Αεροπορία Στρατού υποχρεώθηκε από την Πολιτεία να τα αξιοποιήσει στο ρόλο της αεροπυρόσβεσης, επειδή δεν είχε άλλη εναλλακτική.

Η διαθεσιμότητα και ο αριθμός των ΝΗ-90 παραμένουν περιορισμένα, ενώ για τα γηραιά UH-1H/AB 205, ούτε λόγος να γίνεται… Η μεταφορική τους ικανότητα είναι εξαιρετικά περιορισμένη, ειδικά σε hot and high συνθήκες, όπως είναι και τα περιθώρια ασφαλείας που παρέχουν ως μονοκινητήρια αεροσκάφη (περιστρεφόμενης πτέρυγας…).

Τα Chinook είχαν “κοπεί” για λόγους υψηλού κόστους από τις αποστολές αεροπυρόσβεσης, πριν από πολλά χρόνια και για μία σχετικά μεγάλη περίοδο. Αξιοποιήθηκαν και πάλι αναγκαστικά, με δεδομένη την έλλειψη οποιασδήποτε άλλης λύσης. Πράγμα που σημαίνει ότι το συνολικό πρόβλημα παραμένει σε ισχύ…

Τα ελληνικά και τα ολλανδικά Chinook

Τα πρώτα δέκα ελληνικά CH-47C αποκτήθηκαν στις αρχές της δεκαετίας του ‘80 από την Ιταλία όπου κατασκευάζονταν κατόπιν αδείας από την Boeing Meridionali. Ένα από αυτά καταστράφηκε σε ατύχημα. Τα εννέα εναπομείναντα -C αναβαθμίστηκαν σε CH-47D, αποκτώντας νέες εσωτερικές δεξαμενές καυσίμου μεγαλύτερης χωρητικότητας που διπλασίασαν την αυτονομία τους (από 2,5 σε πέντε ώρες πτήσης).

Αυτό έγινε την περίοδο 1994-1995 για να ακολουθήσει το 2001-2002 η παραλαβή άλλων εφτά νέας κατασκευής CH-47DG. Το ένα από αυτά χάθηκε τον Σεπτέμβριο του 2004 κατά την πτήση του (λίγο πριν από την προσγείωση…) προς το Άγιο Όρος. Έτσι η δύναμη της Α.Σ. σε βαρέα μεταφορικά ελικόπτερα, διαμορφώθηκε για αρκετά χρόνια σε 15 μονάδες. Άλλα δέκα CH-47D αποκτήθηκαν το 2014 από τον Στρατό των ΗΠΑ, έναντι 150 εκατομμυρίων δολαρίων (120,4 εκατομμυρίων ευρώ)…

Η Ολλανδία, απέκτησε τα πρώτα της εφτά CH-47C από τον Καναδά (CH-147C) ως μεταχειρισμένο υλικό. Όπως και η Ελλάδα, τα αναβάθμισε σε CH-47D μεγαλύτερης αυτονομίας. Το 1995 παρέλαβε άλλα έξι νέας κατασκευής CH-47D με ισχυρότερους κινητήρες -714 και νέο εξοπλισμό ηλεκτρονικών πιλοτηρίου και αποστολής.

Πώς θα αξιολογηθούν τα παλιά

Αυτά τα έξι ελικόπτερα εκσυγχρονίζονται στο επίπεδο CH-47F και μαζί με άλλα 14 καινούρια που αγοράστηκαν το 2016, έχουν ήδη αρχίσει να παραδίδονται στην Ολλανδική Αεροπορία (RNLAF – Royal Netherlands Air Force). Επομένως η επιτροπή της Αεροπορίας Στρατού που θα μεταβεί στην Ολλανδία, θα αξιολογήσει τα παλιά (κατασκευής στις αρχές της δεκαετίας του ‘80…) πέντε εναπομείναντα CH-47D που είναι ίδιας διαμόρφωσης με τα δικά μας εννέα αρχικά CH-47D.

Εφόσον βρίσκονται σε καλή κατάσταση και μπορούν να αποδώσουν έργο για ικανό χρονικό διάστημα, θα αγοραστούν. Παράγοντας-κλειδί στη λήψη της απόφασης αγοράς τους ή μη, από την Αεροπορία Στρατού, θα είναι το απόθεμα ανταλλακτικών που έχουν προς διάθεση οι Ολλανδοί και που φυσικά θα συνοδεύσει τα ελικόπτερα αυτά.

Διαβάστε τη συνέχεια στο defencepoint.gr