Όταν οι πολιτισμένοι Γάλλοι «έψηναν» ζωντανούς Ολλανδούς αμάχους…

Οι λεγόμενοι «πόλεμοι της δαντέλας» των τελών του 17ου ως των μέσων του 18ου αιώνα θεωρούνται σήμερα ως ένα είδος «καλού» πολέμου, χωρίς έκτροπα, χωρίς δολοφονίες, χωρίς σφαγές αμάχων, λεηλασίες, βιασμούς, εγκλήματα πολέμου. Ήταν όμως έτσι;

Η ιστορία δείχνει πως δυστυχώς, μόνο έτσι δεν συνέβαινε. Ο πόλεμος ήταν πάντα σκληρός και κάποιοι φρόντιζαν να τον καταστήσουν απολύτως απάνθρωπο, φτάνοντας στην συνειδητή σπορά του απόλυτου τρόμου. Και δεν μιλάμε φυσικά για τα συνηθισμένα κατά το έθος τους, έκτροπα των Τούρκων κατά των χριστιανών και όχι μόνο αντιπάλων τους, αλλά για τα έργα του στρατού του «Πλέον Χριστιανικού Βασιλέως», του «πολιτισμένου», λάτρη των τεχνών «Βασιλιά Ήλιου» Λουδοβίκου ΙΔ της Γαλλίας.

Το 1672 ο Λουδοβίκος ΙΔ της Γαλλίας των 20 εκ. κατοίκων κήρυξε τον πόλεμο στην Ολλανδία των 2,2 εκ. κατοίκων. Τρεις Γάλλοι στρατάρχες, οι περίφημοι Κοντέ, Τουρέν και Λουξεμπούργκ εφόρμησαν στα ολλανδικά εδάφη με 120.000 στρατιώτες.

Ο ίδιος ο Λουδοβίκος είχε διατάξει τους στρατάρχες του να εξαπολύσουν εκστρατεία τρόμου κατά των Ολλανδών. «Εμπρός παιδιά. Λεηλατήστε, δολοφονήστε, καταστρέψετε και αν είναι δυνατόν να διαπράξετε ακόμα μεγαλύτερα έκτροπα μην αμελήσετε να το πράξετε. Δείξετε μου ότι δεν κάνω λάθος που σας θεωρώ τον ανθό των στρατευμάτων του βασιλιά», διέτασσε τους στρατιώτες του ο στρατάρχης ντε Λουξεμπούργκ.

Οι Γάλλοι προσέγγισαν τα χωριά Bodergraven και Zwammerdam. Οι Γάλλοι στρατιώτες βίασαν τις γυναίκες και έκαψαν τα σπίτια μαζί με πολλούς από τους κατοίκους τους. Ο ίδιος ο υπουργός Πολέμου του Λουδοβίκου, ο Λαβουά ανέφερε: «Πυρπολήσαμε την πόλη και ψήσαμε τους Ολλανδούς σε αυτή»…

Σταδιακά οι Γάλλοι σταμάτησαν την εκστρατεία του τρόμου, όχι διότι συγκινήθηκαν από το αίμα των αμάχων, αλλά διότι τέτοιες ενέργειες γαλβάνιζαν την αντίσταση των Ολλανδών. Ο Ολλανδικός Πόλεμος έληξε το 1678 με τη Γαλλία να εξέρχεται νικήτρια κερδίζοντας κάποια εδάφη.

Αυτό που έχασε η Γαλλία ήταν το γόητρό της. Δεν φτάνει που η ισχυρότερη ευρωπαϊκή δύναμη της εποχής επιτέθηκε αναίτια κατά της μικρής Ολλανδίας, οι στρατιώτες του βασιλιά διέπραξαν και απίστευτα εγκλήματα πολέμου. Δυστυχώς ο γαλλικός στρατός συνέχισε αυτή την τακτική και αργότερα, όπως για παράδειγμα το 1688, όταν ισοπέδωσε το γερμανικό Παλατινάτο. Τελικά οι «πόλεμοι της δαντέλας» δεν ήταν και τόσο «καλοί» πόλεμοι…