Βασίλης Αλεξάκης, ο Έλληνας συγγραφέας με τις δύο πατρίδες

Έφυγε από τη ζωή, το απόγευμα της Δευτέρας, σε ηλικία 77 ετών ο πολυβραβευμένος συγγραφέας, Βασίλης Αλεξάκης, μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο.  Εγκατεστημένος στη Γαλλία από το 1969, ο Βασίλης Αλεξάκης υπήρξε φορέας και των δύο πολιτισμών, έχοντας γράψει τα πρώτα βιβλία του στα γαλλικά.

Το πρώτο του έργο, γραμμένο στη μητρική του γλώσσα, Το Τάλγκο, κυκλοφόρησε το 1982 από τον Εξάντα και εξακολουθεί μέχρι σήμερα να σημειώνει σπάνια επιτυχία, καθώς έχει ξεπεράσει σε πωλήσεις τις διακόσια χιλιάδες αντίτυπα. Το 1984 έγινε ταινία από τον Γιώργο Τσεμπερόπουλο με τίτλο “Ξαφνικός έρωτας”.

Το έργο του Αλεξάκη είναι αναγνωρισμένο στην Ελλάδα (κέρδισε το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος το 2004 για τις Ξένες λέξεις), αλλά και στη Γαλλία, όπου τιμήθηκε με το Βραβείο Medicis για τη Μητρική γλώσσα (1995) και το Μεγάλο Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας για το μ.Χ. (2007).

«Θα θυμόμαστε για πάντα το πηγαίο χιούμορ του, τη δοτικότητα και την καλοσύνη του, και θα διαφυλάττουμε ως πολύτιμη παρακαταθήκη το λαμπρό λογοτεχνικό του έργο που θα παραμείνει όμοια αγέραστο με το νεανικό του πνεύμα» επισημαίνουν οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ, όπου εξέδιδε τα βιβλία του τα τελευταία χρόνια.

Ο “Ελληνογάλλος” Αλεξάκης

Ο Βασίλης Αλεξάκης γεννήθηκε στην Αθήνα τα Χριστούγεννα του 1943 και σε ηλικία 17 ετών έλαβε υποτροφία και έφυγε για τη Λιλ της Γαλλίας για να σπουδάσει δημοσιογραφία. Μετά από σπουδές τριών ετών επέστρεψε στην Ελλάδα για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Πήγε όμως και πάλι στο Παρίσι, το 1968 μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα.

Αρχίζει να δουλεύει στη Monde, στην οποία έμεινε δεκαπέντε χρόνια, ενώ παραλλήλως εργάστηκε στο ραδιόφωνο, γράφοντας βιβλία στα γαλλικά και τα ελληνικά. «Το πέρασμα από τη μια γλώσσα στην άλλη με γοητεύει. Μοιάζει λίγο με παιχνίδι» έλεγε συχνά, τονίζοντας ότι η συγγραφή «δίνει κάποιο νόημα στο χρόνο».

Μανιώδης καπνιστής μέχρι το τέλος (η ιατρική γνωμάτευση αναφέρει χρόνια αναπνευστική πνευμονοπάθεια), ο Βασίλης Αλεξάκης ήταν γνωστό ότι πάλεψε πριν χρόνια με τον καρκίνο, για τον οποίο έλεγε ότι άλλαξε τον τρόπο τρόπο σκέψης του και την οπτική του για τη ζωή. «Είναι μια εμπειρία να έχεις βγει λίγο από την ζωή» είχε πει, διηγούμενος την μεγάλη περιπέτεια της υγείας του.

Ακούραστος δημιουργός

Ο Βασίλης Αλεξάκης έχει ασχοληθεί επίσης με το χιουμοριστικό σκίτσο και με τον κινηματογράφο. Έχει δημοσιεύσει τις συλλογές “Mon amour”, “Citta armoniosa” (Ιταλία, 1978), “Γδύσου” (Αθήνα, Εξάντας, 1982) καθώς και έξι ιστορίες με εικόνες υπό τον γενικό τίτλο “Η σκιά του Λεωνίδα” (Αθήνα, Εξάντας, 1984) που έχουν κυκλοφορήσει και στα γερμανικά (“Leonidas’ Schatten”, Romiosini, μετάφραση του Klaus Eckhardt, 1986).

Έχει σκηνοθετήσει την ταινία μικρού μήκους “Είμαι κουρασμένος”, βραβείο φεστιβάλ Τουρ και Γαλλικού Κέντρου Κινηματογράφου (1982), τις τηλεταινίες “Ο Νέστως Χαρμίδης περνά στην επίθεση” (1984) και “Το τραπέζι” (1989) και τη μεγάλου μήκους ταινία του “Αθηναίοι”, η οποία απέσπασε το Α΄ βραβείο διεθνούς φεστιβάλ ταινιών χιούμορ του Charmousse (1991). Επίσης έχει ασχοληθεί με το θέατρο (“Εγώ δεν…”, “Μη με λες Φωφώ”).

Ως πεζογράφος έχει τιμηθεί στη Γαλλία με τα βραβεία Αλμπέρ Καμύ, Αλεξάντρ Βαιλάτ, Σαρλ Εσμπραγιά, Medicis (το 1995, για το βιβλίο του “Η μητρική γλώσσα”), καθώς και με το Βραβείο Μυθιστορήματος της Γαλλικής Ακαδημίας (το 2007, για το βιβλίο του “μ.Χ.”). Έργα του έχουν εκδοθεί, εκτός από τη Γαλλία, όπου κυκλοφορούν ταυχόχρονα σχεδόν με την Ελλάδα, στη Γερμανία, την Ισπανία, την Αρμενία, την Ιταλία, τη Ρωσία, την Τουρκία, την Αργεντινή, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.