“Εφυγε” και ο εμβληματικός Γκοντάρ (upd)

Ο Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Jean-Luc Godard), ένας εμβληματικός σκηνοθέτης του “νέου κύματος” του γαλλικού κινηματογράφου που επηρέασε διεθνώς το σινεμά, έφυγε σήμερα από τη ζωή σε ηλικία 91 ετών, στο σπίτι που διατηρούσε στην Ελβετία, με υποβοηθούμενη ευθανασία. Ανήκε σε μια ξεχωριστή γενιά, μαζί με τον Φρανσουά Τριφό και τον Ερίκ Ρομέρ, όπως και τον Κλοντ Σαμπρόλ. Ο Γκοντάρ ήταν παράλληλα και σεναριογράφος, αλλά κατά καιρούς και κριτικός κινηματογράφου.

Οπως είπε ο δικηγόρος του και συγγενείς του στην εφημερίδα Liberation αλλά και στο Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων, ο ξεχωριστός αυτός διανοητής και σκηνοθέτης, “έφυγε” επειδή είχε πλέον καταπονηθεί και υπέφερε από ασθένειες που προκαλούν αναπηρίες. «Ο Γκοντάρ κατέφυγε στην υποβοηθούμενη ευθανασία που είναι νόμιμη στην Ελβετία λόγω πολλαπλών παθολογικών καταστάσεων που προκαλούν αναπηρία, σύμφωνα με τους όρους της ιατρικής γνωμάτευσης», είπε ο δικηγόρος Πατρίκ Ζανερέτ.

Συγγενής του υποστήριξε ότι «δεν ήταν βαριά άρρωστος, αλλά πολύ εξαντλημένος και ήθελε να τελειώνει.  Ήταν δική του απόφαση και ήταν σημαντικό για αυτόν να γίνει γνωστό». Πριν από οκτώ χρόνια όταν είχε ζητηθεί η γνώμη του από δημοσιογράφο στο θέμα της υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή ευθανασίας, που τότε ήταν ακόμη παράνομη σχεδόν σε όλα τα κράτη του κόσμου, ο Γκοντάρ είχε πει ότι συμφωνεί απόλυτα με τη νομιμοποίησή της.

Ο Γκοντάρ παντρεύτηκε δύο φορές. Η πρώτη του σύζυγος ήταν η ηθοποιός Άνα Καρίνα και ο γάμος κράτησε τέσσερα χρόνια. Το 1967 παντρεύτηκε την επίσης κινηματογραφίστρια Ανα Βιαζέμσκι και ο γάμος του κράτησε 12 χρόνια. Η σημαντικότερη σχέση του ήταν πάντως με την Άνα Καρίνα, με την οποία όμως εδώ και πολλά χρόνια είχαν πάψει ακόμα και να μιλιούνται. Θείος του, από την πλευρά του πατέρα του, ήταν ο πρώην πρόεδρος του Περού Πέδρο Πάμπλο Κουτσίνσκι.

Η πολιτική του θέση ήταν μαρξιστική, και επηρέασε σημαντικά το έργο του, όπως και το πάθος του με τον υπαρξισμό. Ο Γκοντάρ αποτέλεσε έμπνευση για τον Μάρτιν Σκορτσέζε, τον Κουέντιν Ταραντίνο, αλλά και τον Παζολίνι και τον Στίβεν Σόντερμπεργκ. Η πρώτη ταινία του ήταν το “Με κομμένη την ανάσα”, που σημείωσε και εξαιρετική εμπορική επιτυχία. Πρωταγωνιστούσε ο Ζαν Πολ Μπελμποντό και η Τζιν Σίμπεργκ, που έγιναν σχεδόν αμέσως είδωλα. Μέσα από πιστολίδια και αποδράσεις, τονίζεται η διαφορετικότητα των δύο εραστών. Η σκηνοθεσία έμοιαζε αποσπασματική, αλλά ουσιαστικά επρόκειτο για καινοτομίες του Γκοντάρ, που τελικά έσπασαν πολλά ταμπού στο σινεμά.

Άλλες ταινίες του γνωστές στην Ελλάδα ήταν το “Η κυρία θέλει έρωτα” (“Η γυναίκα είναι γυναίκα” ήταν ιο πρωτότυπος τίτλος) με την Άνα Καρίνα και τον Μπελμοντό, “Η περιφρόνηση”, το “Αλφαβίλ”, το “Συνέβη στην Αμερική”,  “Ο σώζων εαυτόν σωθήτω” και πολλές άλλες. Τελευταία του ταινία το 2018 ήταν το “Βιβλίο της Εικόνας”.

Το 2015 βραβεύτηκε για πρώτη φορά στις Κάννες, παρά την εξαιρετικά του προσφορά στον κινηματογράφο, βραβεύθηκε για πρώτη φορά στις Κάννες το 2015. Το 2010 βραβεύτηκε με το Τιμητικό Όσκαρ, αλλά δεν είχε παραστεί στην τελετή απονομής των βραβείων.