Χωρίς τουρκικό βέτο δεν λύνεται το Κυπριακό

Εάν η λειτουργία του κράτους θα εξαρτάται από την τουρκική πλευρά, μέσω της θετικής ψήφου, τότε η σημαντική στρατιωτική παρουσία της κατοχικής δύναμης δεν θα είναι τόσο απαραίτητη. Αυτό το μήνυμα θέλησε να στείλει ο Μουσταφά Ακιντζί παραμονές της συνάντησής του με τον πρόεδρο Αναστασιάδη. Έσπευσε να αναφέρει πως η θέση «μηδέν στρατός, μηδέν εγγυήσεις» δεν συζητείται, είναι κόκκινη γραμμή.

«Αν οι Τουρκοκύπριοι δεν δουν βούληση για διαμοιρασμό της εξουσίας και της ευημερίας και πως μπορούμε να ζήσουμε σε αυτή τη χώρα ως ίσοι, τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει σε άλλους τομείς. Πρέπει να δούμε αν είναι δεκτές οι παλιές συγκλίσεις» (συνέντευξη Ακιντζί στον Πολίτη, 10/2/2019). Συνεπώς, αυτό που θέλει να διαμηνύσει είναι πως χωρίς θετική ψήφο δεν μπορεί να λυθεί το Κυπριακό. Χωρίς θετική ψήφο δεν θα αποχωρήσει ο τουρκικός στρατός κατοχής.

Είναι προφανές πως το θέμα του βέτο, γιατί περί τούτου πρόκειται, έχει συζητηθεί και έχει καταγραφεί. Η ελληνοκυπριακή πλευρά το αποδέχεται σε κάποια θεσμικά όργανα και με τη σύσταση μηχανισμών επίλυσης των διαφορών. Δηλαδή, η λειτουργία του κράτους -όταν η Τουρκία θα επιτρέπει τούτο- θα είναι τόσο περίπλοκη που κάποια στιγμή θα καταρρεύσει.

Είναι θέμα εμπιστοσύνης και δεν δέχονται τίποτε λιγότερο από αυτή τη ρύθμιση, το βέτο; Είναι θέμα Τουρκίας που καθορίζει το τοπίο σε ότι αφορά τους Τουρκοκύπριους. Ακόμη και η προσπάθεια του Ακιντζί να παρουσιαστεί ως ο εκφραστής της τουρκοκυπριακής κοινότητας, πρώτος αυτός γνωρίζει, πως δεν ισχύει. Γι’ αυτό και όταν εξέφρασε διαφορετική άποψη, σε κλειστή σύσκεψη, παρουσία του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, μπήκε (τιμωρία) στη γωνία. Γι’ αυτό και ο βασικός παίκτης για την Τουρκία στα Κατεχόμενα είναι τώρα ο Κουντρέτ Οζερσάι.

Ρατσιστικό πλαίσιο

Το πρόβλημα με την πολιτική ισότητα, όπως στρεβλωτικά ερμηνεύεται το θέμα της θετικής ψήφου, είναι πολιτικό παράγωγο του πλαισίου που συζητείται. Ενός πλαισίου, το οποίο στηρίζεται στο διαχωρισμό, στη βάση εθνικής καταγωγής, που εκ των πραγμάτων θα παράγει και θα διαιωνίζει εθνικισμούς και ρατσισμό. Ο κατοχικός ηγέτης, ανέφερε πως εκτός από τη θετική ψήφο, έγινε αποδεκτή και η εκ περιτροπής προεδρία. Έσπευσε, πάντως, να ξεκαθαρίσει πως δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή η εκ περιτροπής με κοινό ψηφοδέλτιο, όπως το πρότεινε ο Πρόεδρος Αναστασιάδης. Κι αυτό γιατί δεν είναι εύκολο να το δεχθούν οι Τουρκοκύπριοι.

Εδώ έγκειται και το μείζον ζήτημα. Ο Άκιντζί, πολυδιαφημιζόμενος σαν «ηγέτης της λύσης», ο Κύπριος, ο Λεμεσιανός, ο οποίος ήταν ο μόνος που θα μπορούσε να τα βρει με τον συμπολίτη του Νίκο Αναστασιάδη, δεν αντέχει το ενδεχόμενο ενός κοινού ψηφοδελτίου. Εάν δεν το αντέχει αυτό, πώς μπορεί να πείσει ότι οι Τουρκοκύπριοι, οι οποίοι θα συμμετέχουν στα θεσμικά όργανα, θα ψηφίζουν μαζί με τους Ελληνοκύπριους;

Δεν είναι διέξοδος ένας τρόπος που περιπλέκει περισσότερο τη λειτουργία του κράτους. Η μόνη διέξοδος είναι η κοινή πορεία: Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι να ασκούν πολιτική μαζί, σε ενιαία πολιτικά κόμματα, τα οποία θα στηρίζονται σε θέσεις και ιδεολογίες και όχι στην εθνική καταγωγή. Η τουρκοκυπριακή ηγεσία -κι αυτό δεν αφορά μόνο τον Ακιντζί- θέλει το διαχωρισμό, εκφράζοντας τον τουρκικό εθνικισμό. Το ίδιο εκφράζουν και όσες ελληνοκυπριακές ηγεσίες κινούνται στην ίδια διαχωριστική φιλοσοφία.