Προδιαγεγραμμένη η κρίση της Credit Suisse – Το φάσμα ενός τραπεζικού κραχ

Το 2020 είχαμε γράψει στο SLpress.gr ότι έρχεται παγκόσμια κρίση που θα διαρκέσει τουλάχιστον ως το 2024. Λίγο αργότερα (28-6-2020), δημοσίευσα άρθρο με τίτλο Gazmageddon! Στις 16 Σεπτεμβρίου 2021 μίλησα για ενεργειακό έγκλημα και δημοσίευσα ένα μοντέλο πρόβλεψης της τιμής του φυσικού αερίου, το οποίο με σχεδιαγράμματα παρουσίαζα στο SLpress.gr, την βεβαιότητά μου ότι θα ανέβει 200% στο επόμενο εξάμηνο. Και τώρα, μετά τις αμερικανικές τράπεζες έχουμε την Credit Suisse.

Έχουμε, λοιπόν, αναλύσει την τετραπλή κρίση: Πανδημική, ενεργειακή, επισιτιστική και φυσικά πολεμική κρίση στην Ουκρανία με ιαχές χρήσης πυρηνικών όπλων. Την περασμένη Παρασκευή αίφνης ενέσκηψε και τραπεζική κρίση! Μήπως, όμως, τελικά δεν ήταν και τόσο αναπάντεχη; Αυτό που ζούμε είναι όντως ένας BankMageddon που απειλεί τους πάντες. Για την ακρίβεια, μόλις έχει ανοίξει η πόρτα και οι πολίτες βλέπουν τι σιγόβραζε στον τραπεζικό τομέα με τα ίδια τους τα μάτια.

Το Bankmageddon, είναι ένας παλιός γνώριμος για την παγκόσμια οικονομία. Ειδικά η χρηματαγορά των ΗΠΑ έχει μια τέτοια κρίση κάθε 12-15 χρόνια. Βλέπω λοιπόν κάτι Γιαπωνέζους σούπερ σταρ να προβλέπουν τραπεζικά κραχ. Με την διαφορά ότι τα προβλέπουν αφού αυτά έχουν συμβεί. Ή αφού αυτά έχουν δρομολογηθεί και είναι σε πλήρη γνώση των αγορών και των κρατικών αξιωματούχων.

Το διαδίκτυο έχει γεμίσει με δημοσιεύματα, σύμφωνα με τα οποία ο γνωστός οικονομικός αναλυτής Ρόμπερτ Κιοσάκι «προβλέπει την κατάρρευση της Credit Suisse». Δεν αμφισβητώ τις γνώσεις του, αλλά κοροϊδευόμαστε. Ο Κιοσάκι δεν είναι χαζός. Απλά ξέρει πολύ καλά τι συμβαίνει εδώ και ένα χρόνο με τις τράπεζες. Παρακολουθεί πώς κρύβουν τα προβλήματά τους κάτω από το χαλί και λέει πράγματα τα οποία έχουν ήδη συμβεί. Μιλάει αφού έχει σπάσει το σπυρί. Φυσικά, καλά κάνει και μιλάει.

Αυτά που λέει, θα έπρεπε να τα έλεγαν νωρίτερα οι κεντρικοί τραπεζίτες των κρατών και όχι ο Κιοσάκι. Ας πάρουμε την “προφητεία” για κατάρρευση της Credit Suisse. Έχει σχέση η ελβετική τράπεζα με αυτό που συνέβη στις τρεις τράπεζες στις ΗΠΑ; Η απάντηση είναι όχι. Τι γνώριζε λοιπόν ο Κιοσάκι και το πουλάει έντεχνα σαν “προφητεία”; Ας δούμε το παρακάτω διάγραμμα:

Τα προβλήματα του ελβετικού κολοσσού

Πρόκειται για την ποσοστιαία πτώση της τιμής της μετοχής της Credit Suisse στα χρόνια της Πανδημίας. Είναι προφανές ότι ο ελβετικός τραπεζικός κολοσσός αντιμετωπίζει προβλήματα εδώ και καιρό. Από τις αρχές του 2020 μετά τα πρώτα lockdown, η τιμή της μετοχής πέφτει διαρκώς. Ακόμα και μετά την προσπάθεια εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου της το πρώτο εξάμηνο του 2021 (όπου είδε λίγο φως), η τράπεζα ξεκινά να κατεβάζει ταχύτητες (με ένα αρνητικά εντυπωσιακό downshift) και καταλήγει από τότε μέχρι σήμερα να χάνει 86,6% της αξίας της μετοχής της. Λέτε ο Κιοσάκι και οι υπόλοιποι μετά Χριστόν προφήτες να μην το γνώριζαν αυτό; Κοιτάξτε και κάτι πιο συγκεκριμένο:

Μετά το ενεργειακό κραχ του 2014 και την προσάρτηση της Κριμαίας, το 2015-16 η μετοχή της Credit Suisse διαπραγματευόταν άνω των 20 ελβετικών φράγκων. Toν Απρίλιο 2018 διαπραγματευόταν περίπου στα 15 ελβετικά φράγκα. Μετά την έναρξη της Πανδημίας το 2020, άρχισε να κατρακυλά και η πτωτική της πορεία συνεχίζεται μετά την άρνησή της να συμμετάσχει στην στρατηγική των κορονομολόγων. Αυτό χρειάζεται πολλά άρθρα για να αναλυθεί επαρκώς και δεν θα το κάνουμε σήμερα.

Το γεγονός είναι ότι μόλις ξεκίνησε η ενεργειακή κρίση (αρκετούς μήνες πριν την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία), η μετοχή της διαπραγματευόταν στα 9 εννέα. Για να καταλήξει σταδιακά να πέσει σήμερα ακόμα και στα 1,69 ελβετικά φράγκα. Η συγκεκριμένη τράπεζα αντιμετωπίζει εδώ και χρόνια δομικά προβλήματα; Χρειάζεται κανείς να είναι βραβευμένος με Νόμπελ για να καταλάβει ότι κάποια στιγμή αυτή η τράπεζα θα κρασάρει;

Δείτε καλά το παραπάνω διάγραμμα της τιμής της μετοχής της Credit Suisse το τελευταίο 12μηνο. Είναι ή δεν είναι προφανής η δραματική πτώση της; Γιατί στο διάγραμμα αναφέρω την έκρηξη στους αγωγούς Nord Stream; Προφανώς, ξέρω κάτι το οποίο γνωρίζει ο Κιοσάκι και οι Αγορές. Η Credit Suisse ήταν η βασική χρηματοδότρια από την Ελβετία του πρώτου αγωγού Nord Stream. Από έναν μακρύ κατάλογο 24 τραπεζών που συμμετείχαν στο σχήμα της αρχικής χρηματοδότησης της επένδυσης, από την Ελβετία, μόνο η Credit Suisse είχε συμμετάσχει στην χρηματοδότηση. Μάλιστα ήταν η 9η στον πίνακα των μεγαλοεπενδυτών:

Με δεδομένο ότι η τράπεζα είναι εκτεθειμένη σε μια μακρά περίοδο χρηματοδότησης, που διαρκεί έως το 2045, η καταστροφή των αγωγών την επηρεάζει σε ένα βαθμό; Σημειώστε ότι καμία άλλη από τις 10 μεγάλες ελβετικές τράπεζες δεν εμπλέκεται με την χρηματοδότηση του αγωγού! Κάποιοι λοιπόν ίσως σκεφτούν ότι αυτό που έπαθε η Credit Suisse είναι γενικό πρόβλημα των ελβετικών τραπεζών. Δεν ισχύει. Ας δούμε τι συμβαίνει με τις υπόλοιπες ελβετικές τράπεζες.

Η 5η μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα είναι ο όμιλος Julius Baer. Ιδρύθηκε το 1890 με έδρα τη Ζυρίχη. Δείτε την 12μηνη διακύμανση της μετοχής της και συγκρίνετέ την με αυτήν της Credit Suisse.

Η Raiffeisen Bank που είναι σταθερά η 3η σε μέγεθος ελβετική τράπεζα:

H μεγαλύτερη ελβετική τράπεζα, η UBS Group, είχε την εξής πορεία:

Όπως προκύπτει από τα παραπάνω, η πορεία των μετοχών των υπολοίπων ελβετικών τραπεζών δεν έχει σχέση με την πορεία της Credit Suisse. Άλλο “σκαμπανεβάσματα” κι άλλο διαρκής πτωτική πορεία. Δημοσίευμα του mononews από τις 3 Οκτωβρίου 2022, περιγράφει επαρκώς το πρόβλημα των κορονομολόγων. Το κυριακάτικο άρθρο μου για την κατάρρευση των τριών τραπεζών στις ΗΠΑ, δείχνει ότι το πρόβλημα των 12 μεσαίων τραπεζών στις ΗΠΑ δεν έχει απολύτως καμία σχέση με το πρόβλημα της Credit Suisse, το οποίο μοιάζει με αυτό που είχε αντιμετωπίσει πριν 6-7 χρόνια η Deutsche Bank.

To πρόβλημα από εδώ και στο εξής είναι ο βαθμός συγχρονισμού των απανταχού προβληματικών τραπεζών στην κρίση που μαστίζει την παγκόσμια οικονομία. Τα εντελώς διαφορετικά τραπεζικά προβλήματα, όμως, είναι δυνατόν να χωρέσουν στο ίδιο καλάθι και να λειτουργήσουν ως πολλαπλασιαστές της κρίσης; Είναι δυνατόν να κλιμακωθούν τα προβλήματα του αμερικανικού και ευρωπαϊκού τραπεζικού κλάδου και να ξεκινήσει διασπορά στις ασιατικές τράπεζες; H απάντηση δυστυχώς είναι ναι!

Ναι, μπορεί να προκύψει σύσπαση του τραπεζικού κλάδου και μετάδοση του προβλήματος στην παγκόσμια χρηματαγορά, προκαλώντας μετά από καιρό φαινόμενο domino effect. Γι’ αυτό και έχουν πανικοβληθεί οι πάντες στις αγορές διεθνώς. Αλλά αυτό εξαρτάται από το πώς θα αντιδράσουν η FED και η ΕΚΤ (αμερικανική και ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), αλλά και η Κεντρική Τράπεζα της Αγγλίας.

Οι δύο επιλογές

Υπάρχουν δύο επιλογές. Ή θα αντιδράσουν με γνώμονα τους καταθέτες και τους επιχειρηματίες, διασώζοντας την κατάσταση με οπισθοχώρηση από την πολιτική αύξησης των επιτοκίων, ή θα συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο. Στην πρώτη περίπτωση, θα διασωθούν όλοι, αλλά θα πληρώσουν μεγάλο τίμημα οι μεγαλοτράπεζες με απώλειες των υπερκερδών τους. Στην δεύτερη περίπτωση, οι μεγάλες τράπεζες θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν και να “κατασπαράζουν” τις μικρότερες με υποχρεωτικές συγχωνεύσεις που θα αρχίσουν μέσα στο καλοκαίρι.

Η ουσία είναι ότι πλέον η κρίση από τετραπλή, μετατράπηκε σε πενταπλή. Διότι προκύπτει πλέον και τραπεζική κρίση. Ο τραπεζικός τομέας, δεν είναι απλά ένας τομέας που αντιμετωπίζει την τετραπλή κρίση που γεννήθηκε στα χρόνια της Πανδημίας. Αποτελεί πλέον έναν αυτοτελή τομέα της αγοράς που δημιουργεί άλλη μια κρίση σε όσες είχαμε μέχρι τώρα. Το θετικό είναι ότι στην παρούσα φάση η τραπεζική κρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι κεντρικές τράπεζες πληγώθηκαν αρκετά από τα κορονομόλογα και έχουν “κάψει” ήδη τόνους χρήματος. Κάποιοι προσποιούνται διαρκώς ότι το ξεχνούν αυτό. Δεν μπορώ να γνωρίζω ποια στρατηγική θα επιλέξουν ο Τζερόμ Πάουελ και η Κριστίν Λαγκάρντ. Αλλά η μέχρι τώρα στάση τους σαν “μαύροι κύκνοι” της τεράστιας αυτής κρίσης, δεν μου δίνουν πολλά περιθώρια να σκεφτώ ότι θα “σκοτώσουν” την τραπεζική κρίση στη γέννησή της. Διότι με τις αποφάσεις τους την τελευταία τριετία, δεν είναι μόνο υπεύθυνοι για το φαινόμενο της ενεργειακής κρίσης, αλλά κυρίως για την τραπεζική.

Η στάση τους μέχρι τώρα, δείχνει ότι δεν τους ενδιαφέρει και πολύ η μεσαία τάξη και οι μεσαίοι επιχειρηματίες. Άλλωστε αυτοί μαθαίνουν τα νέα με μεγάλη καθυστέρηση. Αυτοί που τα γνωρίζουν πολύ πριν, είναι οι μεγάλες εμβληματικές τράπεζες και οι τεράστιοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Τόσο ο Τζερόμ Πάουελ, όσο και η Κριστίν Λαγκάρντ έχουν αποδείξει περίτρανα ότι το 99% του χρόνου τους, το αφιερώνουν γι’ αυτούς! Μακάρι να κάνω λάθος τούτη τη φορά.