Το μεγάλο στοίχημα του προέδρου Χριστοδουλίδη

Όλους αφορά ο πόλεμος κατά της διαφθοράς και της διαπλοκής, η ακύρωση του αγαπημένου σπορ κάποιων συμπατριωτών μας, του εύκολου κέρδους διά των γνωστών υπόγειων συναλλαγών. Όλους. Τους πολίτες, την κοινωνία εν γένει, αλλά πρωτίστως την κυβέρνηση. Τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη ο οποίος και προ ημερών σημείωσε σε ομιλία του ότι «η διαφθορά συνιστά απειλή για τα θεμέλια της Δημοκρατίας και είναι μάστιγα που επηρεάζει δυσμενώς κάθε έκφανση της δημόσιας ζωής με οικονομικές, κοινωνικές, και πολιτικές επιπτώσεις».

Είχε δε προαναγγείλει «την ανάληψη συγκεκριμένων πρωτοβουλιών προς την κατεύθυνση καταπολέμησης της διαφθοράς και τον καθορισμό σαφών και απτών στόχων για διαμόρφωση ενός γενικού κλίματος πολιτικής λογοδοσίας».  Τα είπε τώρα, τα έλεγε και προεκλογικά και δεν έχουμε λόγο να αμφιβάλουμε για τις προθέσεις του. Θα κριθεί, όμως, στην πράξη. Ο πόλεμος κατά της διαφθοράς, η ρήξη με τα συμφέροντα, θα είναι αυτό που θα κάνει τη διαφορά του με τους προκατόχους του.

Δεν είναι εύκολο το εγχείρημα καθώς για να πολεμηθεί η διαφθορά θα πρέπει να συγκρουστεί με μεγάλα συμφέροντα. Με συμφέροντα βαθιά ριζωμένα, που επιβιώνουν όλων των καταστάσεων. Χρειάζονται να γίνουν ρήξεις και να αποκρούονται οι πιέσεις, που θα ασκηθούν. Γιατί μόλις σφίξει ο κλοιός θα επιστρατευθούν όλες οι δυνάμεις για να αποτρέψουν πολιτικές που θα χαλάσουν το διαχρονικό πάρτι. Αυτή είναι η μεγαλύτερη πρόκληση του Προέδρου.

Η λύση του Κυπριακού δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιο. Εξαρτάται πρωτίστως από την κατοχική Τουρκία. Προσπάθειες κατέβαλαν και προκάτοχοι του. Ούτε οι εκφραστές της σχολής “δώσε-δώσε”, “δώσ’ τα όλα”, τα κατάφεραν. Τα έδιναν, όλα και το Κυπριακό δεν λύθηκε, γιατί δεν δεχόταν η Τουρκία. Ήθελε κι άλλα. Δεν παύει προφανώς να αποτελεί διαχρονική προτεραιότητα και ως γνωστό πρωτοβουλίες αναπτύσσονται με στόχο την επίτευξη συμφωνίας Στην οικονομία μπορούν να γίνουν πολλά, επηρεάζεται, ωστόσο, η οικονομία και από εξωγενείς παράγοντες.

Στο θέμα της διαφθοράς, όμως, μπορεί να σηκώσει το βάρος, να πάρει πρωτοβουλίες και να έχει αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί θα έχει μαζί του και την κοινωνία, που έχει κουραστεί με τα φαινόμενα αυτά. Η διαφθορά δεν είναι ανίκητη, αλλά διαθέτει ισχυρούς μηχανισμούς και ισχυρές προσβάσεις στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο.

Αυτή είναι η Κύπρος;

Το αφήγημα ότι “αυτή είναι η Κύπρος”, βολεύει όλους εκείνους, που δεν ενοχλούνται από τη διαιώνιση του φαινομένου της διαφθοράς. Προφανώς και οποιαδήποτε μέτρα προϋποθέτουν σωστή λειτουργία των θεσμών, που θα υποστηρίξουν την υλοποίηση τους, χωρίς παρεκκλίσεις και εκπτώσεις. Αλλά και η κοινωνία θα πρέπει να ξεπεράσει τις λογικές της πεπατημένης και της μοιρολατρίας πως ό,τι και να γίνει οι διαπλεκόμενοι θα βρουν τρόπους να επιβιώσουν. Θα επιβιώσουν, όμως, εάν τους επιτραπεί. Εάν κλείσει το καπάκι του υπονόμου, σφραγιστεί και αφεθούν εκεί, που ανήκουν, θα “πεθάνουν” από ασφυξία.

Το μεγάλο, λοιπόν, στοίχημα του Προέδρου της Δημοκρατίας είναι η καταπολέμηση της διαφθοράς και της διαπλοκής. Σίγουρα δεν είναι κάτι το απλό. Για να ανατραπεί το αφήγημα του εφησυχασμού και της πεπατημένης “αυτή είναι η Κύπρος”, χρειάζονται συγκρούσεις. Εάν δεν σπάσεις αυγά ομελέτα δεν γίνεται. Εάν δεν ονοματίσεις τον εχθρό, πόλεμο δεν μπορείς να ξεκινήσεις. Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι, λοιπόν, η σύγκρουση.

Η διαφθορά είναι ένας διαλυτικός ιός, που έχει καταστεί πανδημία και αγγίζει όλο το φάσμα της κοινωνίας. Αφορά το μαύρο χρήμα, το εύκολο μη νόμιμο χρήμα, το ρουσφέτι… Αυτά τα ζητήματα δεν αντιμετωπίζονται επιδερμικά. Χρειάζεται να ξεκινήσει η κάθαρση εκ των έσω. Έτσι αλλάζει και το αφήγημα, που αναπτύσσεται εκτός Κύπρου για τη φήμη της χώρας.

Υ.Γ. Η αφαίρεση διαβατηρίου από τον Μαλαισιανό καταζητούμενο, Τζο Λόου, έγινε μετά από χρόνια κι όταν το θέμα πηγαινο-ερχόταν ενώπιον των αρμοδίων. Ο υπουργός Εσωτερικών έσπρωξε το θέμα, συγκεντρώθηκαν στοιχεία και πήρε πίσω την υπηκοότητα. Την ιστορία με τις κυρώσεις η Κυπριακή Δημοκρατία την έχει χειριστεί σωστά και αποτελεσματικά. Εάν καθυστερούσε, εάν έδειχνε αναβλητικότητα, οι επιπτώσεις μπορούσαν να ήταν καταστροφικές.