Οι βλαβερές συνέπειες της ηγεμονίας Μητσοτάκη

Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου με την ισχυρή αυτοδυναμία της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σηματοδοτούν την είσοδο της χώρας σε μια νέα εποχή, με περιορισμένο δημοκρατικό έλεγχο όλων κρίσιμων θεσμών και εξουσιών, αυτών που καθορίζουν την ποιότητα της Δημοκρατίας. Το κουκούλωμα του διεθνούς σκανδάλου της Novartis, με προκλητική απαλλαγή όλων των ενεχόμενων πρωταγωνιστών, δεν ήταν παρένθεση. Ακολούθησε το σκάνδαλο των υποκλοπών από την Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών που είχε αναλάβει προσωπικά (!) ο πρωθυπουργός.

Αναλογιστείτε αν κάτι ανάλογο συνέβαινε σε μια δημοκρατική ευρωπαϊκή χώρα, να παρακολουθούνται δηλαδή οι συνομιλίες πολιτικών αντιπάλων, στελεχών της κυβέρνησης ακόμα και της ηγεσίας των ενόπλων δυνάμεων και όλα αυτά για εθνικούς λόγους (!) με την υπογραφή της αρμόδιας εισαγγελέως, τι θα γινόταν;

Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου την ημέρα των εκλογών όταν, εξερχόμενος από το εκλογικό τμήμα στο οποίο ψήφισε, επισήμανε ότι «η δημοκρατία απειλείται από τη συγκέντρωση πλούτου, εξουσίας και μέσων ενημέρωσης στα χέρια των λίγων», ενώ προειδοποίησε ότι επιπλέον η δημοκρατία «απειλείται από τις ψηφιακές πλατφόρμες που μας ελέγχουν, που μας παρακολουθούν καθημερινά»!

Οι παρακολουθήσεις, λοιπόν, δεν αφορούν κάποιους ειδικούς στόχους μέσω τηλεφώνων. ΟΙ “ψηφιακές πλατφόρμες” σαρώνουν τα δεδομένα όποιου υπολογιστή επιθυμούν! Με λίγα λόγια, πρόσωπα, κόμματα και φορείς, μετατρέπονται σε εκβιάσιμα θύματα μιας αυταρχικής εξουσίας.

Υποταγή των ανεξάρτητων αρχών

Μιας εξουσίας που έχει φροντίσει να εξουδετερώσει όσες αρχές έχουν εκ του νόμου το δικαίωμα και την υποχρέωση να προστατεύουν και να εγγυώνται το απόρρητο των συνομιλιών. Στα σχέδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη έχει μπει η ανεξάρτητη Αρχή Διασφάλισης Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ).

Επειδή μάλιστα η θητεία του “απείθαρχου” προέδρου της Χρήστου Ράμμου ολοκληρώνεται στο τέλος του 2025 τα σενάρια που εξετάζονται στο Μαξίμου είναι μείωση της θητείας του προέδρου της ΑΔΑΕ σε τέσσερα χρόνια, έναντι των έξι σήμερα, ή η συνένωση της ΑΔΑΕ με την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα σε νέα Αρχή με νέο πρόεδρο “απόλυτου εμπιστοσύνης”, ώστε να εκδιωχθεί και ο Κώστας Μενουδάκος από την δεύτερη!

Ο δρόμος της κυβέρνησης και των ασύδοτων κερδοσκοπικών ελίτ που την στηρίζουν, θα είναι ελεύθερος και εκτός παντός ελέγχου. Τα καρτέλ σε όλους τους τομείς της αγοράς θησαυρίζουν, χωρίς να τους ενοχλεί κανείς και να τους εμποδίζει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, παρότι η Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ) περιλαμβάνει κανόνες που αποσκοπούν στην πρόληψη των περιορισμών και των στρεβλώσεων του ανταγωνισμού. Ειδικότερα, η ΣΛΕΕ απαγορεύει τις περιοριστικές του ανταγωνισμού συμφωνίες μεταξύ επιχειρήσεων και την κατάχρηση της θέσης τους στην αγορά από επιχειρήσεις με δεσπόζουσα θέση, οι οποίες μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά το εμπόριο μεταξύ των κρατών μελών.

Επιπλέον, οι συγχωνεύσεις επιχειρήσεων και οι εξαγορές με ενωσιακή διάσταση ελέγχονται και δύνανται να αποτραπούν, εφόσον αναμένεται να οδηγήσουν σε σημαντική μείωση του ανταγωνισμού. Ακόμη, οι κρατικές ενισχύσεις υπέρ ορισμένων επιχειρήσεων ή προϊόντων, οι οποίες οδηγούν σε στρεβλώσεις του ανταγωνισμού, απαγορεύονται. Δυστυχώς όμως στην Ελλάδα τίποτα από όλα αυτά δεν απαγορεύεται, καθώς δεν ελέγχεται. Είδατε εσείς κανένα έλεγχο στις πρακτικές καρτέλ στην ενέργεια, στα καύσιμα, στις τηλεπικοινωνίες ή την αγορά των τροφίμων;

Και μια Βουλή Βαβέλ

Και από τις ανεξάρτητες αρχές που μετατράπηκαν σε εξαρτημένες, φτάνουμε στη νέα Βουλή με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη να αναθέτει ρόλο πρωθυπουργού στον Βορίδη, για να παίζει πόλεμο με τους αρχηγούς και τους βουλευτές των οκτώ κομμάτων και την Ζωή Κωνσταντοπούλου που αντιστοιχεί σε 100 βουλευτές (!) να πρωταγωνιστεί σε ένα κοινοβούλιο Βαβέλ, που ουσιαστικά δεν θα ελέγχει την κυβερνητική εξουσία.

Όλα αυτά δεν είναι δύσκολο να πραγματοποιηθούν καθώς η πλειονότητα των πολιτών μένει αδιάφορη στα ζητήματα δημοκρατίας, παραιτημένη από υποχρεώσεις και δικαιώματα. Η διάλυση της Υγείας, η υποβάθμιση της Παιδείας, η εκτεταμένη διαφθορά και τόσοι άλλοι κρίσιμοι για την ζωή τομείς, δεν αξιολογούνται. Θεωρούν πως η οικονομική “σταθερότητα” του 2022 είναι εξασφαλισμένη. Και αν τολμήσεις να ζορίσεις λίγο αυτή τη στάση, η απάντηση που θα λάβεις είναι κλασσική: «Τι ψάχνεις να βρεις ρε φίλε. Στην Ελλάδα ζούμε!».