Η Δυτική Όχθη κρίνει τις κρίσιμες εκλογές για τον Νετανιάχου

Αμφίρροπη ψηφοφορία με αστάθμητους παράγοντες είναι οι βουλευτικές εκλογές που διεξάγονται στο Ισραήλ, καθώς ο Νετανιάχου βρίσκεται αντιμέτωπος με σκάνδαλα και με ανοιχτό το ενδεχόμενο διώξεων. Ο πρωθυπουργός του Ισραήλ προσέρχεται στις εκλογές με τα «δώρα» του Τραμπ για την Ιερουσαλήμ και το Γκολάν, έχει όμως απέναντί του τον βασικό αντίπαλό του Μπένι Γκαντς και τον ακροδεξιό Μοσέ Φάιγκλιν.

Οι κάλπες έκλεισαν στις 10 μμ (22.00 ώρα Ελλάδας) και σύμφωνα με τα exit polls οι δύο βασικοί αντίπαλοι δίνουν μάχη στήθος με στήθος. Στο Ισραήλ ωστόσο υπάρχει, από το 1949, η παράδοση κανένα κόμμα να μην κερδίζει την αυτοδυναμία και έτσι, ευθύς αμέσως, θα αρχίσει και η συζήτηση για τον σχηματισμό κυβερνητικού συνασπισμού.

Σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύτηκαν την Παρασκευή, ο Νετανιάχου υστερεί στην πρόθεση ψήφου έναντι του βασικότερου αντιπάλου του,  του κεντρώου Μπένι Γκαντς. Αυτό ωστόσο, ακόμη και αν επιβεβαιωθεί στις κάλπες, δεν τον αποκλείει από την διεκδίκηση μιας πέμπτης θητείας, με την οποία θα σπάσει και το ρεκόρ μακροβιότητας ως επικεφαλής της ισραηλινής κυβέρνησης. Αξίωμα το οποίο κατέχει συνολικά 13 χρόνια, σε δύο περιόδους.

Ο ακροδεξιός Μοσέ και η Δυτική Όχθη

Εκτός από τον Γκάντς και τις κατηγορίες για διαφθορά, ο Νετανιάχου έχει να αντιμετωπίσει όμως και τον Μοσέ Φάιγκλιν, έναν ακροδεξιό πολιτικό, ο οποίος εξελίσσεται σε ρυθμιστικό παράγοντα. Προτάσσοντας στον προεκλογικό του λόγο πολιτικές ελεύθερης αγοράς, την νομιμοποίηση της μαριχουάνας και την προσάρτηση της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης, ο Φάιγκλιν συγκεντρώνει, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ιδιαίτερα σημαντική στήριξη ετερόκλητων ψηφοφόρων.

Η πολιτική για τη Δυτική Όχθη είναι άλλωστε ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που θα κρίνουν τις σημερινές εκλογές και αυτό έχει φανεί έντονα στην διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας. Υπό την πίεση του Φάιγκλιν και με στόχο να αποφύγει από την μία διαρροές από το Λικούντ και να δέσει την ακροδεξιά σε μια μετεκλογική συνεργασία, ο Νετανιάχου υποστήριξε αρκετές φορές τις τελευταίες δύο εβδομάδες την πρόθεση του να προχωρήσει στην προσάρτηση των εβραϊκών οικισμών της Δυτικής όχθης.

Αυτές οι εξαγγελίες όμως τον έφεραν αντιμέτωπο με την  διεθνή κοινότητα, η οποία θεωρεί το θέμα των εβραϊκών οικισμών ως το μεγαλύτερο εμπόδιο σε κάθε ειρηνευτική προσπάθεια στην Παλαιστίνη, καθώς σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, όλοι οι οικισμοί που οικοδομήθηκαν μετά το 1967 στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη είναι παράνομοι.

Στις προεκλογικές εξαγγελίες του Νετανιάχου για την Δυτική όχθη αντέδρασε και ο βασικός αντίπαλός του Μπένι Γκάντς, ο οποίος αναρωτήθηκε γιατί ο Νετανιάχου, ο οποίος έχει κυβερνήσει συνολικά 13 χρόνια το κράτος του Ισραήλ, δεν προσάρτησε ήδη την Δυτική Οχθη, αφού δηλώνει πως αυτή είναι η πρόθεσή του.

Μετριοπαθής σε σχέση με τον Νετανιάχου, ο Γκαντς υπόσχεται μια «τοπική και συνολική ειρηνευτική συμφωνία, παραμένοντας πιστός στις αρχές» του κράτους του Ισραήλ. Και αυτές οι αρχές είναι σύμφωνα με τον πρώην αρχηγό του γενικού επιτελείου του ισραηλινού στρατού η κυριαρχία του Ισραήλ στην κοιλάδα του Ιορδάνη, μέρος της οποίας βρίσκεται στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, καθώς και στο σύνολο της Ιερουσαλήμ. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι ο Μπένι Γκαντς είχε ταχθεί στο παρελθόν υπέρ της εκκένωσης ορισμένων εβραϊκών οικισμών της Δυτικής Όχθης.

Μουδιασμένοι οι Άραβες

Από την πλευρά τους, στελέχη της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης σεν εκπλήσσονται που το θέμα της Δυτικής Όχθης κυριαρχεί στην προεκλογική εκστρατεία, ούτε με την «επιθετική» πολιτική που διατυπώνει προσφάτως ο Νετανιάχου. Θεωρούν μάλιστα σίγουρο ότι «το Ισραήλ θα συνεχίσει να παραβιάζει με κυνισμό το διεθνές δίκαιο όσο η διεθνής κοινότητα θα επιτρέπει στο εβραϊκό κράτος να παραβιάζει τις υποχρεώσεις του εν πλήρη ατιμωρησία, ιδιαίτερα με την υποστήριξη της κυβέρνησης Τραμπ».

Την ίδια ώρα μουδιασμένοι είναι οι Άραβες πολίτες του Ισραήλ, και τα τέσσερα αραβικά κόμματα που μετέχουν στις εκλογές δυσκολεύονται να τους κινητοποιήσουν.  Απογοητευμένοι από την εκπροσώπηση που είχαν μέχρι τώρα από τα κόμματα της μειονότητας και φοβούμενοι την εχθρότητα της ισραηλινής ακροδεξιάς, οι Άραβες, οι οποίοι αντιπροσωπεύουν το 17,5% του πληθυσμού της χώρας, κινούνται μεταξύ μιας διστακτικής συμμετοχής και του μποϊκοτάζ των εκλογών.

Αν και το 2015 η συμμετοχή των Αράβων ψηφοφόρων ήταν 64%  και είχαν πετύχει ρεκόρ εκπροσώπησης στην Κνεσέτ με 13 έδρες, η συμμετοχή σε αυτές τις εκλογές εκτιμάται στο 51%. Φέτος πάντως τα αραβικά κόμματα χωρίζονται σε δύο συνασπισμούς, σε μια απόπειρα να συνθέσουν την πολυφωνία μεταξύ του αραβικού πληθυσμού και τις ποικίλες διαμάχες.

Σε κάθε περίπτωση πάντως, η σημερινή εκλογική αναμέτρηση είναι μια κρίσιμη διαδικασία για το πολιτικό μέλλον του Νετανιάχου, ο οποίος επιθυμεί μια πέμπτη θητεία και ενδεχομένως μέσα από αυτήν και την φυγή από τις κατηγορίες για διαφθορά.