Δημογραφικό και υπουργείο Οικογένειας

Στην κυρία Σοφία Ζαχαράκη έλαχε να λάβει το νεοσύστατο υπουργείο Οικογένειας και ο κλήρος συστάσεως “Γενικής Γραμματείας Δημογραφικής και Στεγαστικής Πολιτικής”. Αλλά γιατί όχι υπουργείου “Δημογραφικής Αναπτύξεως”; Ντρεπόμαστε να το πούμε; Τι σχέση έχει με το πρώτιστο πρόβλημα της δημογραφικής απισχάνσεως της χώρας, η μεταφορά στο νέο υπουργείο της μέριμνας δια την Φτώχεια, Αλληλεγγύη, Κοινωνική Ασφάλιση, Ισότητα, τη δια βίου μάθηση; Μόνο η διαχείριση του ΕΣΠΑ αποκτά νόημα, για να πληρώσει η Ευρωπαϊκή Ένωση την φυγή 500.000 νέων Ελλήνων, που προκάλεσαν τα τιμωρητικά κι αστόχαστα “μνημόνια” της περιόδου 2010-16.

Η αντιρρόπηση του δημογραφικού προβλήματος υπήρξε περιπτωσιολογική έτσι και με το νέο υπουργείο που φορτώνεται με παλαιές αμαρτίες. Κανονικά το πρόβλημα έπρεπε να επωμισθεί μία ολιγομελής, άμισθος Επιτροπή, με επικεφαλής ένα χαλκένταυρο πρόσωπο, που να κινηθεί οριζοντίως και καθέτως μέσα στην αραχνιασμένη δημοσία διοίκηση και να επιβάλλει τα απαραίτητα “δημογραφικά κίνητρα” για την αύξηση του Ελληνικού πληθυσμού και ν’ αντισταθεί στην πλήρωση της χώρας, με επήλυδες μουσουλμάνους μετανάστες. Αρκετά προβλήματα έχομε στην Κομοτηνή και Ροδόπη, δεν χρειαζόμαστε κι άλλα στην οδό …Αχαρνών.

Το μόνο που ίσως δικαιολογεί την σύσταση δημογραφικού υπουργείου είναι η δυνατότης νομοθετικών ρυθμίσεων, αλλά τόσοι νόμοι μένουν ανενεργοί από την απροθυμία της διοικήσεως να τους εφαρμόσει. Γνωστή η ρήση του Εμμανουήλ Ροΐδη ότι η Ελλάς χρειάζεται ένα μόνο νόμο: «Περί εφαρμογής της κειμένης νομοθεσίας»!

Τέλος πάντων, κάτι αντελήφθη ο νομοθέτης όταν κόλλησε κοντά στη δημογραφική πολιτική και τη στεγαστική, γιατί από την έλλειψη στέγης ξεκινάει η άρνηση των νέων Ελληνίδων να κάνουν πολλά παιδιά. Πού θα τα στεγάσουν;

Λαϊκή Κατοικία και “ζωτικός χώρος”

Όταν ο Χίτλερ ανέλαβε την εξουσία στη Γερμανία το 1933, η μέση γερμανική οικογένεια ζούσε σε 45 τετραγωνικά μέτρα. Αμέσως ανέβασε την επιφάνεια της Λαϊκής Κατοικίας (Volkswohnung), στα 75 μ2, ενωρίτερα της κατασκευής του Φόλξβαγκεν (λαϊκού αυτοκινήτου) και των αυτοκινητοδρόμων (Άουτομπαν), που τους είδε στην Ιταλία του Μουσολίνι για πρώτη φορά.

Μετά την θεαματική αύξηση του γερμανικού πληθυσμού στα 55 εκατομμύρια, ο Φύρερ αναζήτησε “ζωτικό χώρο”, τα ‘βαλε κακώς με την Αμερική κι έφαγε την κεφαλή του. Σήμερα, η Γερμανία έχει 85 εκατομμύρια κατοίκων εξ’ ων τρία Τούρκων, δηλαδή 4% του πληθυσμού. Στη σημερινή Ελλάδα το 10% του πληθυσμού έχει γεννηθεί εκτός της χώρας.

Δεν αρκεί ένα υπουργείο… 

Το πρόβλημα υπογεννητικότητος δεν τελειώνει με το πρόγραμμα λαϊκής κατοικίας για τα νέα ζευγάρια. Χρειάζονται ελεύθεροι χώροι και πεζόδρομοι στις πολυσύχναστες πόλεις. Απαραίτητη για την εργαζομένη Ελληνίδα μητέρα, η ύπαρξη βρεφονηπιακών σταθμών, καθ’ άπασα την χώρα, που θα λειτουργούν από τις 6 το πρωί μέχρις 12 το βράδυ. Δωδεκάωρο σχολείο, για τα μεγάλα παιδιά και το φαγητό μαζί τους – όχι “καντίνας” (ακόμη και στο Κολλέγιο απέτυχε το συσσίτιο). Αυστηρή φύλαξη των Σχολείων για τους “εμπόρους θανάτου”.

Χρειάζονται επίσης καλοκαιρινές διακοπές για μικρές ομάδες νέων, μέχρις 16τών. Τεχνική και Επαγγελματική εκπαίδευση μετά, για όσα παιδιά δεν θα πάνε στο Λύκειο και την Ανωτέρα Παιδεία. Οι περισσότεροι εισακτέοι στα ΑΕΙ προέρχονται από καλά, επαρχιακά σχολεία, όπου οι διδάσκοντες δεν ασχολούνται με ιδιαίτερα μαθήματα. Την φροντίδα των γυναικών στην ανατροφή των παιδιών να μοιράζονται κι οι άνδρες.

Τελευταία έρχεται η επιδοματική πολιτική. Στις πολύ πτωχές οικογένειες, με ετήσιο εισόδημα μέχρις 15.000 ευρώ, επιβάλλεται οικονομική ενίσχυση 300 ευρώ μηνιαίως από το πρώτο παιδί τα πρώτα τέσσερα χρόνια, για να μη γίνει η τεκνοποιία επάγγελμα των πτωχών. Κατόπιν ας αναλάβουν την στήριξη όσων οικογενειών έχουν ανάγκη η κ. Βαρδινογιάννη, ο κ. Εμφιετζόγλου, το Ωνάσειο, το Ίδρυμα Νιάρχου και άλλοι φιλάνθρωποι για την αύξηση των πολυτέκνων, με φορολογική απαλλαγή της ευεργεσίας. Στη δεύτερη γέννα ζώντος τέκνου, να προβλέπεται επιδότηση για αγορά ενός αυτοκινήτου 1000 κυβικών, χωρίς τέλη κυκλοφορίας.

Η ιδιωτική πρωτοβουλία έχει επιδείξει στο παρελθόν μεγάλες επιτυχίες στην αντιμετώπιση κοινωνικών προβλημάτων. Το δάνειο 10 εκατομμυρίων λιρών Αγγλίας της Κοινωνίας των Εθνών, ανέθεσε ο ύπατος αρμοστής για την προσφυγιά της Μικράς Ασίας, ο Αμερικανός Μόργκενταου, στην διαχείριση των ίδιων προσφύγων κι όχι των δημοσίων υπαλλήλων.

Δεν χρειάζεται η επί κεφαλής του υπουργείου Γεννητικότητας να έχει σύζυγο ή/και τέκνα, για να επιτύχει την αύξηση των γεννήσεων της ελληνικής φυλής. Αρκεί να είναι πατριώτης και να έχει κοινόν νου. Η χρηματοδότηση της δημογραφικής αναπτύξεως απαιτεί τρία δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως – όσο φοροδιαφεύγει από τον ΦΠΑ. Ιδού οι πόροι της δημογραφικής πολιτικής.