Tο καλό, το κακό και το άσχημο εκλογικό σενάριο για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ

Καθώς, παρά του αντιθέτου θρυλούμενα, οι πρόωρες βουλευτικές εκλογές αναβάλλονται, οι ευρωεκλογές γίνονται ορόσημο για τις πολιτικές εξελίξεις και σε αυτό συμφωνούν και ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ. Σε σχέση λοιπόν με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών διαγράφονται και για τα δύο μεγάλα κόμματα το καλό, το κακό και το άσχημο σενάριο.

Το καλό σενάριο για τη ΝΔ το έχει περιγράψει καθαρά ο Κυριάκος Μητσοτάκης, βάζοντας μαζί και τον στόχο του: οι ευρωεκλογές αποκτούν δημοψηφισματικό χαρακτήρα και παράλληλα ευρωεκλογές και βουλευτικές είναι μία ενιαία αναμέτρηση, ένα παιχνίδι με δύο ημίχρονα. Στόχος είναι από το πρώτο ημίχρονο η ΝΔ να πετύχει τέτοιο σκορ που όχι μόνο να μην αμφισβητείται το αποτέλεσμα του παιχνιδιού, αλλά και να αναγκαστεί η κυβέρνηση να δρομολογήσει εξελίξεις. Δηλαδή, να πάει άρον άρον σε εθνικές εκλογές γιατί δεν θα μπορεί να σταθεί από την διάχυτη και χειροπιαστή πλέον δυσαρμονία ανάμεσα στην κυβέρνηση και στο εκλογικό σώμα.

Αν και δεν μιλάει για ποσοστά νίκης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε κάθε περίπτωση περιγράφει μία διαφορά στις ευρωεκλογές άνω των πέντε ποσοστιαίων μονάδων. Αυτό είναι το θετικό σενάριο για τη ΝΔ και ταυτόχρονα το αρνητικό για τον ΣΥΡΙΖΑ. Αν το κυβερνών κόμμα χάσει με περισσότερες από πέντε μονάδες τότε ακόμη κι αν διατηρηθεί στην εξουσία για μερικούς μήνες, μπορεί να είναι βέβαιο ότι η δυναμική των πραγμάτων θα είναι τέτοια που στις βουλευτικές εκλογές θα συντριβεί.

Το καλό σενάριο για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι νίκη στις ευρωεκλογές, έστω και με μία ψήφο. Αυτό δεν το πιστεύουν ούτε εκείνοι που από υποχρέωση το προβάλλουν. Καλό σενάριο είναι και ήττα με μικρή διαφορά. Με δεδομένο ότι η ΝΔ για δικούς της λόγους -για να συγκρατήσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης το εσωτερικό ακροατήριο δίχως αμφισβήτηση- έχει καλλιεργήσει υπέρμετρες φιλοδοξίες μέσω των δημοσκοπήσεων και των φιλικών της ΜΜΕ, μία νίκη με μικρή διαφορά θα έχει συνέπειες.

Ο Άδωνις και ο πήχης 

Οι προσδοκίες θα διαψευστούν, η βεβαιότητα της μεγάλης νίκης θα καταρρεύσει, οι νεοδημοκράτες -που όπως έχει πει ο γραμματέας της ΝΔ Λευτέρης Αυγενάκης έχουν καρδιά καρδερίνας, δηλαδή σκιάζονται εύκολα- θα απογοητευθούν, η γκρίνια θα ενσκήψει και μαζί και η εσωκομματική αμφισβήτηση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τόσο από την δεξιά πτέρυγα του κόμματος όσο και από την καραμανλική που σιωπά περιμένοντας.

Συνολικότερα, όμως, η εντύπωση που θα επικρατήσει θα είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντέχει και στους επόμενους μήνες η δυναμική για περαιτέρω μείωση της διαφοράς θα τον ευνοεί. Το ερώτημα βέβαια είναι με τι ποσοστό επιβεβαιώνεται το αρνητικό σενάριο για τη ΝΔ που είναι ταυτόχρονα το θετικό για το κυβερνών κόμμα. Τον πήχη τον έβαλε ο Άδωνις Γεωργιάδης εγκαίρως, μιλώντας για διαφορά 3,5 μονάδων.

Σε μικρότερη διαφορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει πρόβλημα. Βέβαια το 2014 ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις ευρωεκλογές με 3,9 μονάδες, αλλά το κλίμα ήταν εντελώς διαφορετικό. Η τότε κυβέρνηση είχε καλλιεργήσει κλίμα νίκης ή έστω ισοπαλίας. Τώρα οι δημοσκοπήσεις έχουν παγιώσει την αντίληψη των δέκα μονάδων διαφορά υπέρ της ΝΔ, νίκη στις 3,5 μονάδες θα φανεί αποτυχία.

Το άσκημο σενάριο για τη ΝΔ

Υπάρχει όμως και το άσχημο σενάριο. Μία νίκη στην γκρίζα ζώνη με διαφορά πάνω από το 3,5% και κάτω από το 5%. Σε αυτή την περίπτωση η ΝΔ έχει κερδίσει, αλλά το σκορ δεν είναι τέτοιο που να προεξοφλεί το αποτέλεσμα της μάχης για την εξουσία. Η μεγάλη ανατροπή θα έχει αμελητέες πιθανότητες, αλλά δεν θα έχει αποκλειστεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, θα παραμείνει στο παιχνίδι, έστω και επιδιώκοντας μικρή διαφορά στις βουλευτικές εκλογές.

Αυτό θα τον κρατήσει στο παιχνίδι την επόμενη ημέρα. Και σίγουρα θα μπορεί να συνεχίσει να κυβερνά, όπως άλλωστε μετά τις ευρωωεκλογές του 2014 κυβέρνησε και ο Αντώνης Σαμαράς μέχρι το τέλος του χρόνου, παρότι αμέσως μετά την ήττα με 3,9 μονάδες του τράβηξαν το χαλί οι Ευρωπαίοι εταίροι και ήταν διάχυτη η ηττοπάθεια, η γκρίνια και η αμφισβήτηση στο εσωτερικό της ΝΔ.

Φυσικά σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο ο Αλέξης Τσίπρας θα επανεξετάσει όλα τα ενδεχόμενα, από την άμεση προκήρυξη εκλογών μέχρι και την εξάντληση της τετραετίας. Παλαιότεροι πάντως και πιο έμπειροι πολιτικοί λένε ότι ο καλύτερος χρόνος είναι αμέσως μετά τις θερινές διακοπές μέσα στις δύο πρώτες εβδομάδες του Σεπτεμβρίου, όπως έκανε ο Κώστας Καραμανλής το 2007.

Αλλά σε κάθε περίπτωση ο Αλέξης Τσίπρας θα πρέπει να κάνει μαγικά, ακόμη και η αναστολή της μείωσης του αφορολόγητου και η υποψηφιότητα για το Νόμπελ δεν είναι βέβαιο ότι θα αρκούν. Ίσως σκεφτεί να περάσει χειροπέδες σε κάποιον πρώην υπουργό, κάνοντας καυτή την σούπα περί παλαιών και διεφθαρμένων πολιτικών  κομμάτων.