Οι λόγοι που προτιμώ τον Ευκλείδη

Όχι πώς μου πέφτει λόγος για τον Ευκλείδη Τσακαλώτο. Άπαγε απ’ εμού! Όμως, πρώτον φέρει ένα ένδοξο όνομα, του νικητού του Γράμμου-Βίτσι, έστω κι αν τον έχει αποκηρύξει. Έπειτα, είναι πολυταξιδευμένος και δεν πιστεύει ότι τα κήτη του Ιονίου πελάγους αποπροσανατολίζονται από τα σεισμικά, ως φρονεί ο κ. Δένδιας! Ξέρει αγγλικά και ανεβαίνει στα ορεινά καθίσματα της Βουλής με σακίδιο. Είναι γνωστός στις Βρυξέλλες ως “το δικό…τους παιδί” μαζί με τον Χουλιαράκη και, τέλος πάντων, χρειαζόμαστε κάποια αξιωματική αντιπολίτευση, διότι ήδη ο Κυριάκος εφίππευσε στο Βίλνιους!

Μερικά λόγια του υποψηφίου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ μου άρεσαν. Πράγματι, πρέπει να προστατεύσουμε το ελληνικό κράτος από τα “πιράνχας” που το περιτριγυρίζουν (πχ. SUEZ , Fraport, Cosco, τα “κοράκια” της πρώτης κατοικίας, τους εργολήπτες της Μυκόνου και πάσης Ελλάδος κλπ, κλπ). Η επέμβαση του κράτους είναι αναγκαία, όπου η αγορά δεν εκκαθαρίζει την τιμή των αγαθών απ’ την υστέρηση της προσφοράς έναντι της ζητήσεως, είτε πρόκειται περί του ηλεκτρικού ρεύματος, είτε των ναύλων της ακτοπλοΐας.

Την κυρία Αχτσιόγλου δεν γνωρίζω. Φαίνεται κομψή, αλλά όπως πολλές γυναίκες-πολιτικοί, έχει ανασφάλειες που ενίοτε την κάνουν “τοξική”. Αρκετή δόση δηλητηρίου εισπράξαμε επί προεδρίας Τσίπρα, δεν αντέχουμε άλλο! Χρειαζόμαστε νηφάλιο διάλογο στα δύσκολα που μας αναμένουν – όχι αυτά που απασχόλησαν τον κ. Μηταράκη προσφάτως (άλογα και πανεπιστημιακά παράλογα!) αλλ’ όσα απαίτησε ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ, πριν ή σβήσει η ψηφιακή αναγραφή της «τολμηρής ατζέντας» του Κυριάκου και «της πολιτικής τακτοποίησης πριν από κάθε τεχνική διαδικασία».

Μην την πάθουμε ξανά… 

Το αντίθετο επιβάλλεται, για να μην τη πάθουμε πάλι σαν τον Ελευθέριο Βενιζέλο στο Κάραγατς και τον κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά, με την υπογραφή «αιώνιας φιλίας με την Τουρκία» το 1937 που διήρκεσε, όσον τα ρόδα – έως το 1940, οπόταν η Τουρκία αθέτησε τις υποχρεώσεις ως συμμάχου χώρας. Ο Μπαρμπαγιάννης τουλάχιστο προνόησε κι οχύρωσε το Ρούπελ, που αντέστη επί έξι ημέρες στους Γερμανοβουλγάρους. Ο κ. Μητσοτάκης όμως εξήγγειλε υποχωρήσεις, προτού εκκινήσει η διαπραγμάτευση με τον Ερντογάν!

Βέβαια, ο νεότερος Ευκλείδης δεν μας είπε αν οι δύο παράλληλες ευθείες, Τουρκίας και Ελλάδος συναντώνται, που και πότε! Κάτι θα έμαθε για την δολιότητα των “εταίρων” μας που τις χαράσσουν, όταν αποδέχθηκε τα εκδικητικά μνημόνια του παράτυπου Eurogroup κατά του ελληνικού λαού, το 2015.

Μπορεί στην πολιτική να έχομε ταχυτάτη παραγραφή των εγκλημάτων, ως δίδαξε ο Βαγγέλης, αλλά όχι και αμνησία.! Μπορεί, με την βοήθεια των κυρίων Βαρουφάκη και υιού Γκαλμπρέιθ, η “αριστερή πτέρυγα 53+” να μεταμελήθη και να έμαθε πώς ν’ αποφεύγει τις πεπονόφλουδες που σπέρνουν δεξιά κι αριστερά οι επικυρίαρχοι. Η κοινοβουλευτική δημοκρατία είναι σαν το ταγκό. Χρειάζεται δύο χορευτές για να γίνει θέαμα! Στη σημερινή βουλή των οκτώ κομμάτων έχει ρόλο να παίξει κι η Αριστερή, για να μην αφεθεί ολόκληρος ο χρόνος στην πατριωτική δεξιά.