ΑΚΕΛ: Ένα συστημικό κόμμα θέλει να αλλάξει το σύστημα!

Το μεγάλο στοίχημα του Στέφανου Στεφάνου είναι να καταφέρει να αναμορφώσει το ΑΚΕΛ. Εάν κερδίσει το στοίχημα τότε θα μπορέσει να σταματήσει την εκλογική κατρακύλα. Το κόμμα έχασε σε μια δεκαετία 52.258 ψήφους. Προφανώς και ο κ. Στεφάνου είναι ο μόνος που θα μπορούσε να κάνει τούτο, αλλά δεν δύναται να το πράξει χωρίς τη στήριξη της βάσης, των στελεχών, αλλά πρωτίστως των ψηφοφόρων.

Η εκλογική συρρίκνωση, η αδυναμία παρέμβασης στην κοινωνία, η εμπλοκή στελεχών σε σκάνδαλα, η γενικότερη απαξίωση του κομματικού συστήματος, διαμόρφωσαν μια κατάσταση, που εάν δεν αλλάξει, η συρρίκνωση θα συνεχισθεί. Οι καταστατικές αλλαγές, που έχουν εγκριθεί την περασμένη Κυριακή, στοχεύουν στην καλύτερη λειτουργία του κόμματος, αλλά παράλληλα- κι αυτό είναι το μείζον- θα συμβάλει ώστε να συμβαδίσει με την κοινωνία. Αυτό, βέβαια, μένει να επιβεβαιωθεί στην πράξη. Γιατί τους πολίτες δεν τους ενδιαφέρει πώς λειτουργεί ένα κόμμα αλλά τί πολιτικές εκφράζει και ποιος ο βαθμός επιρροής του για την εφαρμογή τους.

Το ΑΚΕΛ έχασε επαφή με την κοινωνική πραγματικότητα, κι αυτό προκαλεί κρίση ταυτότητας, η οποία δεν είναι τωρινή. Το ΑΚΕΛ, ανέφερε μερικές φορές από την περασμένη Κυριακή και εντεύθεν ο Γενικός Γραμματέας του, είναι Κομμουνιστικό Κόμμα. Δεν είναι και το γνωρίζουν. Γιατί το μείζον δεν είναι τι λέγονται στα ακτίβ, αλλά ποιες πολιτικές εφαρμόζονται. Γιατί κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι συστημικό κόμμα, με στενές σχέσεις- ενίοτε αλληλοστήριξης- με το οικονομικό κατεστημένο. Έχει αναφερθεί πως είναι ένα Εργατικό κόμμα. Πώς εκπροσωπούνται οι εργαζόμενοι στο κοινοβούλιο; Πού είναι η ΠΕΟ; Με νομενκλατούρες και κομματικά τζάκια, αλλαγή δεν γίνεται. Ένα συστημικό κόμμα μπορεί να αλλάξει το σύστημα, όπως εξαγγέλλει;

Επανεκκίνηση

Στο Κυπριακό, η ηγεσία εκφράζει μια ακραία πολιτική, που μόνο με μια μερίδα του ΔΗΣΥ μπορεί να συμπορευτεί (αυτή που τάχθηκε μαζί του στο δεύτερο γύρο των τελευταίων προεδρικών). Το ΑΚΕΛ, που έχει τις καλύτερες σε σχέση με τα άλλα κόμματα επαφές με τους Τουρκοκύπριους, γνωρίζει και εκείνων τα όρια αλλά και τις νέες προσεγγίσεις, που εκφράζονται στο Κυπριακό. Το ζήτημα τούτο δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται με συνταγές αδιέξοδες. Τα συστατικά στοιχεία μιας συμφωνίας πρέπει πρωτίστως να αποτρέπουν οτιδήποτε διαχωριστικό. Μια συμφωνία, η οποία θα διαχωρίζει τους πολίτες με βάση την εθνική καταγωγή, ενισχύει και διαιωνίζει τον εθνικισμό.

Μια συμφωνία, που οι πολίτες θα εκφράζονται με βάση τις ιδεολογικές και πολιτικές καταβολές, συμβαδίζει με τη δημοκρατία. Και από τη στιγμή κατά την οποία το ΑΚΕΛ αυτοπροσδιορίζεται αριστερό κόμμα, ό,τι οδηγεί σε διακρίσεις θα πρέπει να είναι κόκκινη γραμμή. Στο συνέδριο της Κυριακής δεν έγινε καμία αναφορά- στην ομιλία του Γενικού Γραμματέα – στην πενταετία διακυβέρνησης. Καμία αξιολόγηση, καμία αυτοκριτική. Η μη αναφορά δεν την… εξαφανίζει. Για να μην είναι, για το ΑΚΕΛ, μια παρένθεση εξουσίας εκείνη η πενταετία, πρέπει να την αξιολογήσει και να την αντιμετωπίσει με τα καλά και τα κακά της.

Ο Στέφανος Στεφάνου με τους συνεργάτες του, όπως προκύπτει και από τις αλλαγές που έχουν υιοθετηθεί, επιχειρούν μια επανεκκίνηση. Σε ένα κλίμα απαξίωσης, με τη δεξιά βυθισμένη στα εσωτερικά της, τις αντιφάσεις της, το λεγόμενο κέντρο να μην μπορεί να κάνει βήματα διεύρυνσης, το ΑΚΕΛ καλείται πρώτα να κερδίσει τον… εαυτόν του. Τη γραφειοκρατία και τις εμμονές του. Να μπορέσει να βρεθεί σε συνεργασίες και να δώσει πολιτικό στίγμα. Μόνο με προτάσεις και πολιτικές, που προσφέρουν διεξόδους, μπορεί να βρει τους βηματισμούς του. Οι ισορροπίες σε μια δημοκρατία επιβάλλουν ισχυρούς κομματικούς οργανισμούς, όπως είναι το ΑΚΕΛ με την ιστορία που κουβαλά. Αλλά αυτό δεν γίνεται αυτόματα, ούτε κληρονομικά.

Υ.Γ. Ο φόβος αύξησης της Aκροδεξιάς αντιμετωπίζεται με πολιτικές και στο μεταναστευτικό. Δεν μπορεί, για παράδειγμα, κεντρικά να υπάρχει μια γραμμή και εκλεγμένοι αντιπρόσωποι να λένε άλλα.