Κομισιόν: Μας πάει στα δικαστήρια για τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό

Σήμερα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να παραπέμψει την Ελλάδα στο Δικαστήριο «επειδή η χώρα δεν διασφάλισε την ορθή εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας σχετικά με τον θαλάσσιο χωροταξικό σχεδιασμό».

Στη δικαστήριο ως κατηγορούμενη η Ελλάδα, επειδή σύμφωνα με την Κομισιόν δεν εφάρμοσε την οδηγία που καθορίζει κοινή προσέγγιση για τα κράτη μέλη της ΕΕ όσον αφορά τον σχεδιασμό των θαλάσσιων περιοχών τους.

«Ο θαλάσσιος χωροταξικός σχεδιασμός αποσκοπεί στην οργάνωση των ανθρώπινων δραστηριοτήτων στις θαλάσσιες περιοχές κατά τέτοιον τρόπο ώστε να επιτυγχάνονται διάφοροι οικολογικοί, οικονομικοί και κοινωνικοί στόχοι. Σ’ αυτούς τους στόχους συγκαταλέγονται η ανάπτυξη βιώσιμης γαλάζιας οικονομίας, η βιώσιμη χρήση των θαλάσσιων πόρων και η διατήρηση υγιών θαλάσσιων οικοσυστημάτων και βιοποικιλότητας. Η ορθή μεταφορά της οδηγίας στο εθνικό δίκαιο είναι απαραίτητη για την ορθή επίτευξη των στόχων αυτών στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας», αναφέρει η έκθεση της Κομισιόν.

Η οδηγία απαιτούσε από τα παράκτια κράτη μέλη της ΕΕ να έχουν καταρτίσει θαλάσσια χωροταξικά σχέδια το αργότερο έως τις 31 Μαρτίου 2021 και να κοινοποιήσουν τα σχέδιά τους στην Κομισιόνε και στα άλλα ενδιαφερόμενα κράτη μέλη εντός τριών μηνών. Ωστόσο, η Ελλάδα δεν έχει ακόμη εκπονήσει και υποβάλει τα θαλάσσια χωροταξικά της σχέδια στην Επιτροπή.

Ως εκ τούτου, μετά την προειδοποιητική επιστολή που εστάλη τον Δεκέμβριο του 2021 και την αιτιολογημένη γνώμη τον Απρίλιο του 2023, η Επιτροπή παραπέμπει την Ελλάδα στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ελλάδα κατόπιν διαβούλευσης έχει καταλήξει από το 2022 σε ένα προσχέδιο, όμως είναι άγνωστο που ακριβώς “σκοντάφτει” η όλη προσπάθεια. Ενα ζήτημα είναι το πολιτικό και κοινωνικό, καθώς ο σχεδιασμός αυτός “βρίσκει” σε πολλές ομάδες συμφερόντων ή επιβίωσης, διότι με τις επιλογές που θα γίνουν θα ωφεληθούν κάποιες χρήσεις και δραστηριότητες έναντι άλλων και κάποιες περιοχές έναντι άλλων.

Ο σχεδιασμός δηλαδή αφορά από ναυσιπλοΐα και αλιεία,  μέχρι τον τουρισμό και τις κοινωνικές δραστηριότητες κάθε περιοχής, σε μια χώρα που έχει πολλά παράλια και νησιά. Αφορά υπεράκτια και πλωτά αιολικά και ηλιακά πάρκα, εξόρυξη και αποθήκευση υδρογονανθράκων κ.λπ. Επίσης ένα ευαίσθητο σημείο είναι το ότι οι χάρτες και οι παραδοχές που θα γίνουν στα κείμενα και την τεκμηρίωση των θαλάσσιων χωροταξικών σχεδίων αποτελούν παράλληλα και γεωπολιτικό εργαλείο που κανείς δεν θέλει να χρησιμοποιηθεί εις βάρος μας λόγω της γειτνίαης και των προβλημάτων με την Τουρκία, αφού ο σχεδιασμός αγγίζει όλες τις θαλάσσιες ζώνες (Χωρικά Ύδατα ή Αιγιαλίτιδα ζώνη, Υφαλοκρηπίδα, και Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) και θα περιγράφει τις σχετικές οικονομικές δραστηριότητες που επιτρέπονται και ποιες απαγορεύονται ανά περιοχή.