Και όμως κάπου είχε δίκιο ο χερ Σόιμπλε…

Με την προεδρία του στο παράτυπο Eurogroup (σσ: δεν προβλέπεται από τις καταστατικές συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης) τιμώρησε τον ελληνικό λαό με ποινές λιτότητας που σήμερα ευθύνονται από της προχθεσινής πτώσης εκπαιδευτικού αεροπλάνου Τ-2 του επισμηναγού Επαμεινώνδα Κωστέα, μέχρις της αθλιότητας του ΕΣΥ στα νοσοκομεία του οποίου πεθαίνουν κάθε εβδομάδα καμιά πενηνταριά συμπολίτες – όχι αναγκαίως μεγάλης ηλικίας – αλλά από ελλείψεις νοσηλευτικού προσωπικού, που απολύθηκε από τα “μέτρα-άμετρα” του Σόιμπλε.

Οπαδός της γερμανικής μισαλλοδοξίας προς τους οικονομικώς αλλοθρήσκους της “ενεργού ζητήσεως” του Τζων Μέυναρντ Κέυνς, ματαίωσε την πρόταση του πρώην διοικητού του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Ντομινίκ Στρος Καν, που πρότεινε την δανειακή διευκόλυνση της Ελλάδος, η οποία είχε σχηματίσει (μετά τα Ολυμπιακά… παίγνια της κας Αγγελοπούλου) έλλειμμα στο ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών 5 δισ. ευρώ. Αντέδρασε επίσης ο Σόιμπλε στη μαντάμ Λαγκάρντ, πρόεδρο της ΕΚΤ, που εζήτει την πιστωτική χαλάρωση, μετά την έξαρση της οικονομικής κρίσεως στην Ελλάδα η οποία άφησε 800.000 ανέργους το 2015.

Εάν είχε δοθεί ένα δάνειο στην Ελλάδα το 2006 και της επιτρέπονταν να σχηματίσει έλλειμμα στον κρατικό προϋπολογισμό της τάξεως του 4% του ΑΕΠ το 2016, δεν θα είχαμε σήμερα φαινόμενα ανεπαρκούς αντιαεροπορικού εξοπλισμού των φρεγατών τύπου ΥΔΡΑ που αποστέλλονται στην Ερυθρά Θάλασσα άοπλοι ν’ αντιμετωπίσουν τα μη-επανδρωμένα αερόπλοια των Χούθι.

Εάν δεν διελύετο η ελληνική παραγωγή στο διάστημα της κυβερνήσεως ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ από τον κ. Τσακαλώτο, με το τρίτο μνημόνιο, δεν θα είχαμε ανάγκη των 300.000 Πακιστανών σήμερα για να μαζέψουν τις ελιές του κ. Καιρίδη και για να κτίσουν τους ουρανοξύστες του κ. Γεωργιάδη στο Ελληνικό. Και το λάδι θα είχε 5 κι όχι 15 ευρώ το λίτρο και ίσως αποφεύγονταν η καταστροφή του θαυμάσιου αεροδρομίου του Ελληνικού που χρειάζεται μία τουριστική χώρα σαν αυτή που ευαγγελίζεται η κα Κεφαλογιάννη με 35 εκατομμύρια τουρίστες.

Αλλά ο Σόιμπλε, γνωστός κι από την υποδόρια χρηματοδότηση του κόμματος της Χριστιανοδημοκρατικής Ενώσεως στη Γερμανία, που του στέρησε την καγκελαρία μετά τον Χέλμουτ Κολ, ήθελε τα ελληνικά αεροδρόμια να παραδοθούν στην “Χόχτιφ” και στη “Φραπόρτ”, με ιδιωτικοποίηση “μπιρ-παρά” του συσταθέντος Ταμείου εκποιήσεως των ασημικών της Ελλάδος.

Η Ελλάς και το ευρώ

Σ’ ένα μόνο ζήτημα είχε δίκιο ο Σόιμπλε: Ό,τι η Ελλάς δεν έπρεπε να υιοθετήσει το ευρώ και να φορέσει τον δημοσιονομικό ζουρλομανδύα της ευρωζώνης που προετοίμασε η παρέα Σημίτη-Παπαντωνίου-Παπαδήμου, ως οψίμως υπεστήριξε κι ο εκδημείσας Ζακ Ντελόρ, πρόεδρος της Κομισιόν επί 10ετίαν. Αλλ’ η Άνγκελα Μέρκελ, υποσκέλισε τον Σόιμπλε στην καγκελαρία κι απέκλεισε έστω και την προσωρινή έξοδο της Ελλάδος από το τρελοκομείο του οθνείου (ξένου) νομίσματος.

Έτσι σώθηκε μεν η ευρωζώνη, κατεστράφη δε το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Το 1864 διασώθηκε με έξοδο της Ελλάδος από την Λατινική Νομισματική Ένωση, από την κυβέρνηση Κουμουνδούρου. Η επάνοδος τότε στην δραχμή επέτρεψε τα έργα υποδομής του Χαριλάου Τρικούπη και τον εξοπλισμό της Ελλάδος υπό του Ελευθερίου Βενιζέλου το 1911 για το υπερδιπλασιασμό της εκτάσεως και του πληθυσμού της χώρας μας.

Όταν πολύ αργότερα, το 2020, όταν ενέσκηψε η πανδημία του κινεζοϊού, ο Σόιμπλε κατάπιε κυριολεκτικώς την γλώσσα του, με την επιβληθείσα πιστωτική χαλάρωση υπό του “σούπερ” Μάριο Ντράγκι και την ΕΚΤ να εκδίδει ρευστότητα δύο τρισ. ευρώ έναντι ψιχίων του ελληνικού προϋπολογισμού, τα οποία στερήθηκαν οι Έλληνες συνταξιούχοι και ασθενείς του ΕΣΥ απ’ τον Σόιμπλε.

Αλλού είναι η ανησυχία μας από τον αποδημία του Σόιμπλε: Έχει αφήσει διαδόχους στο Eurogroup, που δεν ολολύζουν για την απώλεια του πρώην προέδρου, αλλά για το τεράστιο χρέος της ΕΚΤ, το οποίον αδυνατεί να μαζέψει από τις Ευρωπαϊκές Τράπεζες. Η νεκροφάνεια του Σόιμπλε μπορεί να οδηγήσει την ευρωπαϊκή οικονομία σε παρατεταμένη ύφεση και στασιμότητα εν αντιθέσει προς την αμερικανική οικονομία που έκαμε ομαλή προσγείωση.