Κάτι λάθος γίνεται με τις προαγωγές των αξιωματικών…

Ο μεγαλύτερος περιορισμός (budget constrain) αφορά στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, το πλήθος των αξιωματικών, την εκπαίδευση, την αποδοτικότητα και βεβαίως τις αμοιβές των. Χωρίς ένα ικανοποιητικό εισόδημα, κανείς στρατιώτης δεν μπορεί να εκτελεί το έργον του, άνευ περισπασμών της βιωτής οικογενείας και ιδίου και δυστυχώς το επίπεδο των μισθών των Ενόπλων Δυνάμεων διατηρείται εξαιρετικά χαμηλό, λόγω των περιορισμών των δημοσίων δαπανών που επιβάλλονται από την Εcofin (ευρωπαϊκό θεσμόν φύσει συντηρητικό) κι από το Eurogroup που μας κληροδότησε η χρηματοπιστωτική κρίση 2010-16 (αν και εξωθεσμικό).

Παρά ταύτα, η τακτική που ακολουθείται στις προαγωγές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων είναι ανθρωποφαγική και άκρως σπάταλη για μία χώρα, με περιορισμένους ανθρώπινους και υλικούς πόρους. Η αποστρατεία του μέχρι πρότινος ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνου Φλώρου – άκρως επιτυχούς θητείας την τελευταία τετραετία, αντιμετωπίσασα την εισβολή από την Τουρκία των φτωχοδιαβόλων της ΜΙΤ και την έξοδο του “πειρατικού” σκάφους Oruc Reis το 2020 – δεν περιορίστηκε στην απομάκρυνση του από της στρατιωτικής ηγεσίας, αλλά συμπαρέσυρε όλους τους αξίους συνεργάτες του, επί τη βάσει της αναχρονιστικής αρχής “κατά τον κύρη και τα τσιράκια του”.

Εν τούτοις, οι Ένοπλες Δυνάμεις διαθέτουν αξιωματικούς, εκπαιδευμένους υψηλής στάθμης και μεγάλης δημοσίας δαπάνης που μπορούν να προσαρμοσθούν εύκολα στον “μεταρρυθμιστικό ζήλο κάθε νέου αρχηγού και μάλιστα να τον βοηθήσουν στην κάλυψη των κενών της εθνικής άμυνας , που πάντοτε θα υπάρχουν κι ούτε η “Τεχνητή Νοημοσύνη” δεν μπορεί ν’ ανακαλύψει, καθώς της λείπει ο κοινός νους.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, η ευκολία με την οποία οι αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις υιοθετούν σπάταλα συστήματα κι περιφρονούν την ανέξοδη εφευρετικότητα. Στο διαστημικό πρόγραμμα της σελήνης, η NASA ξόδεψε ένα εκατομμύριο δολάρια για την κατασκευή ενός στυλό διαρκείας που δουλεύει και χωρίς βαρύτητα, ενώ οι Ρώσσοι εφοδιάζουν τους αστροναύτες με ένα μολύβι Φάμπερ για τις σημειώσεις των…

Προαγωγή βάσει κομματισμού…

Δεν είναι δυνατόν να συνεχιστεί η ελληνική η επινόηση της επετηρίδας των αξιωματικών που εξέρχονται από την κατά τ’ άλλα αξιόλογη Σχολή Ευελπίδων. Διότι με την οξεία πυραμίδα της ηγεσίας, η επετηρίδα οδηγεί στην αυτόματη αποστρατεία όλων των συνομήλικων αξιωματικών, άπαξ και γίνει αλλαγή στην οροφή της διοικήσεως του στρατού. Ούτε εκ περιτροπής των όπλων ξηράς, αέρος και θαλάσσης, να γίνεται η διαδοχή στην ιεραρχία των Ένοπλων Δυνάμεων.

Άλλες είναι οι ανάγκες κι οι απειλές σε μία χώρα όπως η Ολλανδία – μακράν από του προαιωνίου εχθρού ημών – ή των ΗΠΑ, που τις θωρακίζουν δύο ωκεανοί, ο Ατλαντικός και ο Ειρηνικός κι άλλη χρείαν έχει η χερσόνησος Ελλάς, με εκτεταμένα θαλάσσια σύνορα και απεριόριστα στους αιθέρες. Η επομένη αναμέτρηση με την Τουρκία δεν θα γίνει στην Θράκη, όπου διαθέτουμε γεωγραφική πλεονέκτημα, αλλά στον αέρα που θα κρίνει την έκβαση της νίκης.

Αυτά τα θεωρήματα είναι γνωστά “τοις πάσιν”, αλλά οι προαγωγές των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων γίνονται όπως στην εποχή του Πλαστήρα και του στρατηγού Κονδύλη. Υπάρχει όθεν η άμεση ανάγκη καταργήσεως της επετηρίδας, προαγωγής των αξιωματικών επί τη βάσει της αποδοτικότητας και του ταλέντου των – ναι κι όχι της προσεγγίσεως του κυβερνώντος κόμματος. Όπως διοικείται ο ισραηλινός στρατός από μεσαία ηλικιακώς στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κι ως εφαρμόζουν οι Φινλανδοί την αναβάθμιση της στρατιωτικής θητείας, έτσι και ο ελληνικός στρατός πρέπει να εμπλουτισθεί με νέες ιδέες και φρέσκα μυαλά. Η επομένη κρίση στις ελληνοτουρκικές σχέσεις δεν θα βραδύνει, απ’ ό,τι πιστεύει ο κ. Γεραπετρίτης.

Χάος στην Αστυνομία

Στην Αστυνομία επικρατεί χάος, με τις αλλαγές που αποφάσισε το ΚΥΣΕΑ. Εδώ η ηγεσία δεν υπόκειται σε κανένα αξιολογικό σύστημα, αλλά είναι υποχείρια της πολιτικής. Κάθε φορά που αλλάζει ο υπουργός… ΠΡΟΠΟ, γίνεται μία “σφαγή” της ηγεσίας, είτε λόγω της ανασφάλειας των ελληνικών δρόμων, είτε λόγω της πολιτικής ηγεσίας, που δεν ξέρει που πάνε τα τέσσερα και εξαρτάται από τις υποδείξεις του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος. Δεν μπορεί ο εκάστοτε υπουργός να απομακρύνει ικανά στελέχη, ή και ο ίδιος να επανέρχεται στο υπουργείο μετά από πέντε απολύσεις. Κάτι σάπιο υπάρχει στο βασίλειο των Ιαβέρηδων…

Τρείς χώρες έχουν μία και μόνη Αστυνομία: Η Βόρειος Κορέα, η Αλβανία και η Ελλάδα. Στο παρελθόν, εκτός από την Αστυνομία Πόλεων, η χώρα αστυνομεύονταν επαρκώς απ’ την Χωροφυλακή, που όμως διαλύθηκε από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Όμως μέχρι το 1974 υπήρχε “τάξις κι ασφάλεια” στην χώρα και μετά το 1981 ανασφάλεια και διαφθορά. Καιρός συνεπώς ν’ αλλάξει το σύστημα αστυνομεύσεως. Όταν τα “σπίτια” δεν δουλεύουν καλά, αλλάζουν τα κορίτσια κι όχι “το ντεκόρ του σαλούν”, κατά πώς λέγει ένα φιλμ γουέστερν. Χρειαζόμαστε περισσότερες των δύο αστυνομιών και ολιγότερες κομματικές παρεμβάσεις στο έργο των.