Η Πέμη Ζούνη για το θέατρο και την καρμική σχέση της με την Αίγυπτο
18/03/2024Η Πέμη Ζούνη αν είχε γεννηθεί Αμερική θα ήταν σταρ διεθνούς ακτινοβολίας! Η ηθοποιός βραβεύτηκε σε μία εξαιρετική διοργάνωση, την οποία παρακολούθησε ένα ένθερμο κοινό. Η ίδια δε ήταν αποκαλυπτική. Η βράβευση της γλυκιάς ηθοποιού έγινε με αφορμή την Παγκόσμια ημέρα θεάτρου από τον Σύνδεσμο Αιγυπτιωτών Ελλήνων στο ατμοσφαιρικό και φιλόξενο εντευκτήριο τους, επί της 3ης Σεπτεμβρίου 56 στην Αθήνα, όπου αποτελεί παράδοση να δίνονται τα εύσημα σε ανθρώπους φωτεινούς σηματοδότες της τέχνης τους.
Εκεί η Πέμη Ζούνη, απόλυτα γήινη και σεμνή, καταδεκτική με όλους τους παρευρισκόμενους εκτός συναφιού, απόλαυσε μια ιδιαίτερα τιμητική βραδιά που ξεκίνησε από τα παιδικά, νεανικά της χρόνια, την οικογένειά της που ενθάρρυνε τα ταλέντα της, τις σπουδές, τους συνεργάτες της, τους μαθητές στην Σχολή, τις συνεργασίες σε χορό, τραγούδι, εκφωνήσεις, μεταφράσεις, συγγραφή…
Μια διαδρομή ατέλειωτη, μεστή εμπειριών, γεύσεων, καταξίωσης σε νέα πεδία δράσης. Το αφιέρωμα στη κινηματογραφική και τηλεοπτική Πέμη Ζούνη περιείχε πλήθος από αποσπάσματα όπου πρωταγωνιστούσε, όπως και συνεντεύξεις της, πρωτοσέλιδα σε γνωστά περιοδικά, αποφθέγματα της, κατέδειξαν τον σεβασμό, την ωριμότητα και το πλούσιο ταλέντο της, όπως αναδείχθηκε από την τρίμηνη έρευνα του ηθοποιού-σκηνοθέτη διοικητικού συμβούλου Πάνου Καρτέρη, συνεχίζοντας μια παράδοση 32 ετών στον Σύνδεσμο.
Χείμαρρος για τις πολλαπλές της δραστηριότητες της Πέμης Ζούνη ήταν συνάδελφός της στο σήριαλ “Έρωτας φυγάς” Μαρία Κωνσταντάκη, που τόνισε την άψογη συνεργασία μαζί της, την ευγένεια και πραότητα του χαρακτήρα της, την δοτικότητα της, την εσωτερικότητα, θεατρικότητα που τη χαρακτηρίζει, ως ένας άνθρωπος που εκπέμπει φως. Ο πρόεδρος του “ΤΑΣΕΗ” Σπύρος Μπιμπίλας, που αναφέρθηκε στον άνθρωπο Πέμη, που αν είχε γεννηθεί στην Αμερική θα ήταν ηθοποιός παγκόσμιας εμβέλειας, προσθέτοντας ότι παραμένει εργασιομανής και για αυτό νέα!
Δυο μαθητές της στην Δραματική Σχολή όπου δίδαξε, Σπύρος Ασημένιος και ο Στέλιος Κουγετάκης, αναφέρθηκαν στην ιδιαίτερη διδακτική της ικανότητα, την αμεσότητα και την αγάπη της για την τέχνη, την απλότητα και μεταδοτικότητα της, ενώ ο συγγραφέας δημοσιογράφος του “Βήματος” Μηνάς Βιντιάδης, αναφέρθηκε σε ένα άλλο πεδίο συνεργασίας μαζί της, ιδιαίτερα το τελευταίο διάστημα, τονίζοντας «πως η Ελλάδα πρέπει να είναι περήφανη που η Πέμη είναι Ελληνίδα».
Η ομιλία της Πέμης Ζούνη
Όταν πήρε το λόγω η Πέμη Ζούνη η ατμόσφαιρα ηλεκτρίστηκε, τα βλέμματα βούρκωσαν από τα λόγια ψυχής κι ευγνωμοσύνης. μιλώντας από καρδιάς δεν έκρυψε και η ίδια την συγκίνηση της κι εξομολογήθηκε: «Είναι δυνατόν να εισπράττω από τον κόσμο ότι έχω δώσει τόσα πολλά και να συνειδητοποιώ ότι δεν έχω δώσει στους δικούς μου ανθρώπους τις στιγμές που τους άξιζαν; Δεν είναι αργά όμως θα ζήσουμε στιγμές, αλλά έχω χάσει πάρα πολλές» για να προσθέσει:
«Η τύχη στην ζωή μου με έψαχνε. Ήμουν πολύ τυχερή για τους ανθρώπους που συνάντησα, με πόση αγάπη και αλήθεια είπαν αυτά τα λόγια που δεν τα ακούσαμε στα Όσκαρ. Αυτή είναι η αποσκευή μου στην ζωή που δεν θα χαθεί ποτέ! Μέσα σ’ αυτούς είναι και οι μαθητές μου 30 χρόνια στην τάξη, είναι οι ακριβές σχέσεις με ηθοποιούς. Ήταν σπουδαίοι σταθμοί ο Βουτσινάς, ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Αλέκος Αλεξανδράκης, η Τζένη Καρέζη, να βεβαιώσω ότι το ήθος πάει μαζί με το ταλέντο. Άλλη λάμψη έχει αυτή η ευγένεια ψυχής. Το νόημα της ζωής είναι ανταλλάσσουμε με ειλικρινή αισθήματα, σχέση αγάπη εμπειρίες».
Σε άλλα σημείο αποκάλυψε: «Με την Αίγυπτο είχα μια μεταφυσική σχέση κι απ’ όλα τα ταξίδια μου κι έκανα πολλά, δεν μπόρεσα να ξεκολλήσω όταν πήγα. Σκεφτόμουν να μείνω, να εργαστώ ως ξεναγός. Έκανα έξι μήνες να το ξεπεράσω. Ο πατέρας μου πήγαινε συχνά στην Αλεξάνδρεια με παραστάσεις, εγώ άργησα αλλά είχα μια σχέση καρμική» κι ευχαρίστησε για το αφιέρωμα που έγινε την τόση γενναιοδωρία λέγοντας ότι «για αυτό το ταξίδι της ζωή μου βοήθησαν πολλοί, άνθρωποι».
«Φίλοι, σκηνοθέτες, δάσκαλοι, συνάδελφοι, συγγενείς στο πνεύμα στην ψυχή, εχθροί, δυσκολίες, απογειώσεις, επευφημίες, κριτικές και οι πρώτοι που εμπλέκονται είναι η μαμά – που ήταν παρούσα – η Ντέπυ αδελφή μου και μετά όλοι οι άλλοι. Είμαστε πολύ εγωιστές οι καλλιτέχνες, όχι με δόλο, αγωνιζόμαστε να ζήσουμε πολλές ζωές από την μια που μας αντιστοιχεί». Το χειροκρότημα που εισέπραξε από το κοινό, που δεν ήταν επώνυμοι καλλιτέχνες, αλλά αγαπημένοι ανώνυμοι θαυμαστές της, ήταν παρατεταμένο, όπως και οι αγκαλιές που ακολούθησαν για να της εκφράσουν την αγάπη τους.
Η βραδιά έκλεισε με τα ζεστά λόγια του προέδρου του Συνδέσμου Αιγυπτιωτών Ελλήνων Κώστα Μιχαηλίδη για την ηθοποιό και την βράβευση της με την χαρακτηριστική πλακέτα. Μια πολύ ιδιαίτερη μέρα για την ίδια, που την γεύθηκε εν ζωή κι εν δράσει, αλλά και πλούσια σε γνώσεις και συναισθήματα για όσους παραβρέθηκαν.