Πόση φρίκη μπορεί να αντέξει η ελληνική κοινωνία

Περιστατικά, όπως οι εξελίξεις με την υπόθεση του βιασμού του 12χρονου κοριτσιού στον Κολωνό – όπου η εισαγγελική πρόταση για απαλλαγή του βασικού κατηγορουμένου, ακόμα και για την κατηγορία του βιασμού, προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων και τελικώς δεν εισακούσθηκε – η γυναικοκτονία στους Αγίους Αναργύρους, κάτω από την μύτη της Αστυνομίας, η γυναίκα που πήδηξε από μπαλκόνι για να σωθεί από την κακοποίηση του συντρόφου της, μοιάζουν με μαγνητική τομογραφία που αποκαλύπτει την διασπορά του ψυχικού και διανοητικού καρκινώματος μέσα στο κοινωνικό σώμα.

Γράψαμε παλαιότερα πως “Το σύστημα παράγει νοσηρότητα” και ότι οι μεγάλοι παίκτες της διεθνούς σκακιέρας βλέπουν τον πόλεμο σαν “διέξοδο” και πως “κάτι μας αρρωσταίνει σ΄ αυτή την Πολιτεία” με αφορμή τους χειρισμούς υποθέσεων, από την Siemens και την Novartis, μέχρι των τηλεφωνικών υποκλοπών και του δυστυχήματος-εγκλήματος των Τεμπών…

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως από το κραχ του ελληνικού χρηματιστηρίου την περίοδο 1999-2000 που είχε σαν αποτέλεσμα την αφαίμαξη της λαϊκής αποταμίευσης, την υπερχρέωση του κράτους και των νοικοκυριών μέχρι τη χρεοκοπία του 2009, την αποσάθρωση των μεσαίων στρωμάτων από τα μνημόνια… φτάσαμε στον εγκλεισμό με την πανδημία του Covid-19, το τουρκικό περίστροφο στον κρόταφό μας  και το σπιράλ κρίσεων που ακολούθησε. Από εκεί λοιπόν μέχρι την επιδημία βιασμών, των γυναικοκτονιών και των περιστατικών βίας με πρωταγωνιστές ανήλικους, είναι μισό τσιγάρο δρόμος.

Το ανθρώπινο κτήνος εξημερώθηκε μέσα στον χρόνο και την Ιστορία, αλλά όταν οι συνθήκες αγριεύουν, τότε και το τέρας μπορεί να βγει στην επιφάνεια. Τα κρούσματα φρίκης που πληθαίνουν επικίνδυνα και προειδοποιούν: από τα κάθε λογής μακελειά μέχρι τα έκτροπα, ατομικά ή μαζικά, στην Ουκρανία και την Γάζα. Μέσα σε ένα κόσμο που κολυμπάει στον πιο ξεδιάντροπο μηδενισμό, μέσα σε ένα κόσμο που οι αξίες έχουν καταρρεύσει με εξαίρεση αυτή του χρήματος και της εξουσίας, όλα είναι σχετικά ή μάλλον όλα επιτρέπονται, μέχρι να σε πιάσουν στα πράσα.

Η κοινωνία δεν είναι άρρωστη, το σύστημα είναι

Είναι η ελληνική κοινωνία βαριά άρρωστη; Όχι, σε καμία περίπτωση. Το σύστημα είναι άρρωστο και μεταδίδει τον ιό της υποκρισίας του στον κοινωνικό ιστό, ο οποίος αντιστέκεται. Βλέπουμε στα κοινωνικά δίκτυα τον ενθουσιασμό και την ποσότητα των αντιδράσεων των καθημερινών ανθρώπων στα φωτεινά παραδείγματα. Υπάρχουν κοινωνικά τα αντισώματα, όπως του διεθνούς όγκου του Γιώργου Λάνθιμου, των επιτευγμάτων των νέων Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό, τις διακρίσεις των μαθητών μας σε διεθνείς διαγωνισμούς, των πιλότων των μαχητικών αεροπλάνων στις ασκήσεις του ΝΑΤΟ…

Ο κατάλογος των θετικών αντιδράσεων της κοινωνίας μας στα θετικά παραδείγματα είναι ατέλειωτος και δείχνει τη λαχτάρα του λαού μας για το καλό, την αναστήλωση της εμπιστοσύνης, την αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Ναι, υπάρχουν θετικά αντισώματα στη διαφθορά, στην αδικία, στην ανωμαλία, στις συνεχώς διευρυνόμενες ανισότητες… Η ελληνική κοινωνία, παρά τα αντίθετα ειδεχθή κρούσματα φρικαλεοτήτων που προσλαμβάνουν επικές διαστάσεις από τα μίντια, διατηρεί την ανθρωπιά της και προσπαθεί να επιβιώσει μέσα σε ένα άρρωστο και άδικο σύστημα.