Πεκίνο για ορκωμοσία προέδρου στην Ταϊβάν: «Η Κίνα είναι μία»

«Όποια κι αν είναι η εσωτερική πολιτική κατάσταση στην Ταϊβάν, αυτό δεν αλλάζει σε τίποτα το ιστορικό και νομικό γεγονός ότι οι δύο όχθες του στενού ανήκουν στη μία και μοναδική Κίνα», δήλωσε ο Ουάνγκ Ουενμπίν εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών. «Η ανεξαρτησία της Ταϊβάν οδηγεί σε αδιέξοδο. Η επιδίωξη ανεξαρτησίας και απόσχισης της Ταϊβάν είναι βέβαιο ότι θα αποτύχει», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Το νησί των 23 εκατ. κατοίκων που έχει ανεξάρτητη κυβέρνηση θεωρείται από την Κίνα μέρος της και το Πεκίνο επιδιώκει να το επαναφέρει υπό τον έλεγχό του. Η Κίνα έχει χαρακτηρίσει τον Λάι «επικίνδυνο αυτονομιστή» λόγω των προηγούμενων δηλώσεών του υπέρ της ανεξαρτησίας της Ταϊβάν, αν και έκτοτε έχει χαμηλώσει τους τόνους. Σήμερα κατά την ορκωμοσία του δεσμεύθηκε να διατηρήσει το στάτους κβο του νησιού: μια ισορροπία που διατηρεί την κυριαρχία της Ταϊβάν χωρίς ωστόσο να κηρύσσει επισήμως την ανεξαρτησία της. Ωστόσο ο Λάι ζήτησε από το Πεκίνο «να σταματήσει τον πολιτικό και στρατιωτικό εκφοβισμό». Το κινεζικό κοινωνικό δίκτυο Weibo μπλόκαρε σήμερα τα hashtags που αναφέρονταν στην ορκωμοσία του Λάι.

Όταν στον εμφύλιο στην Κίνα κατίσχυσε ο Μάο Τσε Τουνγκ, ο αντίπαλός του Τσανγκ Κάι Σεκ  πέρασε με περίπου δύο εκατομμύρια στρατιώτες του και διαφωνούντες πολίτες στο νησί της Ταϊβάν όπου ίδρυσε το 1949 τη Δημοκρατία της Κίνας. Ο Τσανγκ Κάι Σεκ έλεγε επί χρόνια ότι είναι ηγέτης όλης της Κίνας και όχι μόνον της Ταϊβάν ενώ ο Μάο έλεγε αντίστοιχα ότι όλα αυτά τα νησάκια της Ταϊβάν περιλαμβανομένης ανήκουν στην Κίνα. Όμως αν και οι περισσότεροι εστιάζονται στη μονολιθικότητα του κομμουνιστικού κόμματος της Κίνας, ο Τσανγκ Κάι Σεκ προέβη κι αυτός σε βίαιη καταστολή των αντιδράσεων στην Ταϊβάν. Κήρυξε στρατιωτικό νόμο το 1949 (που ίσχυσε μέχρι το 1987) και στη διάρκειά του φυλακίστηκαν περίπου 140.000 άνθρωποι ως κομμουνιστές ή γενικά ως αντίπαλοι του Τσανγκ Κάι Σεκ.

Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του ’60 και του ’70, η Ταϊβάν διατήρησε το αυταρχικό καθεστώς της, όμως πέτυχε ταχεία οικονομική ανάπτυξη, που πολλοί ονομάζουν “το θαύμα της Ταϊβάν”. Αυτό ήταν στην ουσία αποτέλεσμα της στήριξης των ΗΠΑ που προώθησε πολύ την ζήτηση των προϊόντων της Ταϊβάν.

Μετά τον θάνατο του Τσιαν Κάι Σεκ το 1975, πρόεδρος έγινε ο γιος του Τσιαν Τσιν Κούο, ο οποίος ξεκίνησε μεταρρυθμίσεις. Ο πρώτος εκλεγμένος από τον λαό πρόεδρος αλλά και γεννημένος στην Ταϊβάν, Λι Τεν Χουί άρχισε τον εκδημοκρατισμό της χώρας. Μέχρι και σήμερα βασικό στοιχείο της διάκρισης των κομμάτων στην Ταϊβάν είναι οι υπέρ της επανένωσης με την Κίνα και οι κατά.