Βουτηγμένη στη διαπλοκή και η Κύπρος

Συζητήσεις γίνονται για την διαφθορά, αλλά δεν αλλάζει η κατάσταση στην Κύπρο. Γιατί; Επειδή δεν φθάνει η κοινωνία στο διά ταύτα. Στις πράξεις. Στην κάθαρση. Πρέπει να είναι οι πολίτες ο μπαμπούλας για τους όποιους διαπλεκόμενους. Αρκεί, άραγε, να γίνεται «πόλεμος» στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά στην πράξη να μην αλλάζει οτιδήποτε; Επειδή είναι ένας ανέξοδος πόλεμος, που δεν είναι στην ουσία ανατρεπτικός, δεν επηρεάζει στη ρίζα του το κακό. Τα ΜΚΔ είναι χρήσιμα, είναι εργαλείο πίεσης και διαφάνειας. Δεν αρκούν όμως.

Πώς φθάσαμε στην ακινησία στον τερματικό σταθμό επαναεριοποίησης φυσικού αερίου στο Βασιλικό; Γιατί δεν προχωρεί η μαρίνα στο λιμάνι της Λάρνακας; Με ποιους όρους έχουν γίνει τα συμβόλαια και ποιοι εμπλέκονται; Υπάρχει μια γενική προσέγγιση σχεδόν για όλα τα θέματα. Από τα ζητήματα που αγγίζουν την καθημερινότητα, στα μεγάλα θεσμικά θέματα μέχρι και σε αυτά, τα αόρατα, που αφορούν υπόγειες διαδρομές του χρήματος. Χρήματος μαύρου, που περνά από πλυντήριο και στην πορεία, ενίοτε, λαμβάνει και ιδεολογικό χρώμα. Γνωστές οι υποθέσεις. Μέχρι και στη φυλακή οδηγήθηκαν κάποιοι. Οι πολλοί συνεχίζουν στο ίδιο τέμπο και εξακολουθούν να κυκλοφορούν ακόμη ελεύθεροι.

Το πρόβλημα είναι πως τα αυτονόητα δεν ισχύουν. Θεωρείται κανονικότητα η μη διεκδίκηση της ελευθερίας καθώς στην ατζέντα των συζητήσεων από το 1974 βρίσκεται η βελτίωση των κατοχικών δεδομένων. Είναι κανονικότητα, σε ένα κράτος-μέλος της Ε.Ε., να συζητούνται περιορισμοί και να καθίστανται αιχμάλωτες στην Τουρκία οι βασικές ελευθερίες; Η Ευρώπη, στην οποία τόσα επενδύσαμε, το έχει αναφέρει ότι μπορεί, εάν αυτό εξυπηρετεί και δεν επηρεάζει τους ισχυρούς, να τετραγωνίσει τον κύκλο. Στο κάτω-κάτω εάν ο επηρεαζόμενος λαός συζητά μειωμένη δημοκρατία και ελευθερία, γιατί οι βόρειοι εταίροι να χολοσκούν;

Ο “διαλυτικός ιός” της διαφθοράς στην Κύπρο

Δεν ισχύουν τα αυτονόητα. Είναι μετρήσιμη η διαφθορά. Η λάσπη, βουνά ολόκληρα, όπλο στα χέρια των αλληλοσυγκρουόμενων δυνάμεων δεν καθαρίζει από μόνη της. Από την περίοδο του Χρηματιστηρίου, των Κυπριακών Αερογραμμών, της Δρομολαξιάς, της “φιλάνθρωπης” Focus, που είχε την καλοσύνη να βοηθήσει τα δυο μεγάλα κόμματα, το Συνεργατισμό, μέχρι τα διαβατήρια ευκαιρίας, επιβεβαιώνεται πως αξιοποιείται η παραμικρή δυνατότητα, για να γίνει αρπαχτή. Πρόκειται- φευ- για ένα διαλυτικό ιό, που έχει εισχωρήσει βαθιά στο σύστημα. Τα φαινόμενα αυτά κυριαρχούν διαχρονικά και η ευθύνη είναι συλλογική.

«Οφείλεται και στην ανικανότητα των πολιτικών και των ελίτ να την διαχειριστούν, οφείλεται και στην διαφθορά και τη διαπλοκή η οποία είναι συστημική και έχει αποσαθρώσει τον ίδιο τον κοινωνικό και παραγωγικό ιστό. Οφείλεται και σε μια αντιπαραγωγική κρατικοδίαιτη μεταπρατική αστική τάξη» (Στέφανος Κωνσταντινίδης, Φιλελεύθερος 1.12.2012). Είναι προφανές πως επιβάλλεται αλλαγή «παραδείγματος», πολιτικού και κοινωνικού. Εάν δεν αντιμετωπισθεί αυτός ο διαλυτικός ιός, θα ζούμε με την πανδημία για πάντα. Κάποιους μπορεί να βολεύει, την κοινωνία όχι.

Υ.Γ. Ο πάντα καλά ενημερωμένος συνάδελφος, Μιχάλης Ιγνατίου έγραψε πως κατά την περιοδεία της στις πρωτεύουσες των εγγυητριών δυνάμεων της Κύπρου, (δηλαδή της Τουρκίας, της Βρετανίας και της Ελλάδας), η Μαρία Άνχελα Ολγκίν Κουεγιάρ, η απεσταλμένη του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, Αντόνιο Γκουτέρες, άκουσε αρκετές παράλογες εισηγήσεις και ηλίθιες προτάσεις. Σε μια από τις παράλογες ιδέες που έχει ακούσει, σύμφωνα με τον Μιχάλη, είναι και η τετραμερή διάσκεψη. Ιδέα, που ως φαίνεται επανέρχεται παρά το γεγονός ότι από τη Λευκωσία έχει απορριφθεί πολλές φορές για προφανείς λόγους. Και το 2012 και το 2019 και το ίδιο θα γίνει σε περίπτωση, που θα τεθεί επισήμως και τώρα. Πρόκειται για ένα βολικό σχήμα για την κατοχική πλευρά, που επιδιώκει την εξίσωση της Κυπριακής Δημοκρατίας με την αποσχιστική οντότητα. Συνεπώς τέτοιες ιδέες ακόμη κι εάν ακούγονται σε ιδεοθύελλες δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές.