Οι παρεμβάσεις Καραμανλή-Σαμαρά συνιστούν επιστροφή στα αυτονόητα

Η σημασία αυτής της μεταστροφής δεν θα μπορούσε να αποδοθεί καλύτερα από τις παρεμβάσεις δύο πρώην πρωθυπουργών της Ελλάδας, του Κωνσταντίνου Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά. Οι τοποθετήσεις τους ήρθαν σε μια κρίσιμη στιγμή και αποτελούν έκφραση μιας συλλογικής – και παραταξιακής – συνείδησης που αναζητά την ανασυγκρότηση και την επαναφορά των αυτονόητων.

Η παγκοσμιοποίηση, η προώθηση (ή επιβολή) της woke culture, και οι αλλαγές στις κοινωνικές δομές τα τελευταία χρόνια έχουν δημιουργήσει μια αίσθηση αποξένωσης του πολιτικού και μιντιακού συστήματος από την κοινωνία. Οι παραδοσιακές αξίες, όπως η οικογένεια, η θρησκεία και η εθνική ταυτότητα, βρίσκονται υπό συνεχή πίεση και πολλές φορές αμφισβητούνται ή περιθωριοποιούνται. Αυτή η κατάσταση δημιουργεί την ανάγκη στους πολίτες να επιστρέψουν σε αυτά που θεωρούν σταθερά και αυτονόητα.

Οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και την Αμερική δείχνουν ότι οι πολίτες ζητούν η φωνή τους να ακουστεί ξανά. Η απαίτηση για διαφάνεια, λογοδοσία και επαναφορά των παραδοσιακών αξιών δεν αποτελεί μια ακροδεξιά ατζέντα, αλλά μια έκφραση της κοινής λογικής. Οι άνθρωποι επιζητούν την ασφάλεια και την αναγνώριση των πολιτιστικών τους ταυτοτήτων, που θεωρούν ότι έχουν σκοπίμως παραμεληθεί ή υποτιμηθεί τα τελευταία χρόνια, κυρίως από ένα πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό κατεστημένο που ολοένα κι αποστρέφεται οτιδήποτε νοηματοδοτεί την έννοια του έθνους και του πατριωτισμού.

Οι τοποθετήσεις του Κώστα Καραμανλή και του Αντώνη Σαμαρά ήταν παραπάνω από εύστοχες. Και οι δύο πρώην πρωθυπουργοί τόνισαν την ανάγκη για εθνική ενότητα, την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων και την επιστροφή σε θεμελιώδεις αξίες. Αυτές οι παρεμβάσεις αντικατοπτρίζουν την ευρύτερη αίσθηση ότι οι πολίτες χρειάζονται απαντήσεις στα προβλήματά τους, οι οποίες δε δίνονται από την παρούσα κυβέρνηση, ειδικά μετά την σαρωτική επικράτησή της στις περσινές εκλογές.

Aυτονόητα από Καραμανλή-Σαμαρά

Η πολιτική συζήτηση και ατζέντα δεν πρέπει να καθορίζεται αποκλειστικά από μειοψηφικές τάσεις, υπογραμμίζοντας αόριστες και απομακρυσμένες έννοιες, αλλά να εστιάζει στα καθημερινά ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, με επαναφορά της πολιτικής στο προσκήνιο. Η ασφάλεια, το δημογραφικό ζήτημα, ο επαναπατρισμός Ελλήνων που έφυγαν στα χρόνια της κρίσης, η οικονομική ευημερία με επιστροφή στον πρωτογενή τομέα και σε στέρεη παραγωγική βάση, η κοινωνική δικαιοσύνη και η διατήρηση της πολιτιστικής ταυτότητας είναι θέματα που απασχολούν την πλειοψηφία των πολιτών και απαιτούν συγκεκριμένες και ρεαλιστικές λύσεις.

Η ανάγκη για επαναφορά των αυτονόητων δεν είναι ένα ρεύμα ακροδεξιάς ή αντιδραστικής πολιτικής. Είναι η έκφραση μιας βαθιάς επιθυμίας των πολιτών να επιστρέψουν στις βάσεις που θεωρούν σταθερές και αμετακίνητες. Η κοινή λογική επιτάσσει την υπεράσπιση των αξιών που διαμορφώνουν και διαμορφώνονται από την κοινωνία, την ιστορία, και την ταυτότητα των λαών, κι όχι των όψιμων διεκδικήσεων θιασωτών του άκρατου δικαιωματισμού που κινούν τα νήματα παρασκηνιακά.

Στη σημερινή εποχή της αβεβαιότητας και της έλλειψης πυξίδας, η επιστροφή στις παραδοσιακές αξίες δε σημαίνει οπισθοδρόμηση ή άρνηση της προόδου. Αντίθετα, αποτελεί μια προσπάθεια να ενσωματωθούν οι νέες προκλήσεις και οι σύγχρονες εξελίξεις σε ένα σταθερό πλαίσιο που σέβεται και διατηρεί τις ρίζες και τις παραδόσεις. Η προσαρμογή στις αλλαγές και τις προκλήσεις δεν διευκολύνεται από την απώλεια της ταυτότητας, αλλά από την ανανέωση και ενδυνάμωση αυτής.

Συνοψίζοντας, οι πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις στην Ευρώπη και στην Αμερική καταδεικνύουν μια σαφή τάση επιστροφής στην κοινή λογική. Οι πολίτες ζητούν να ακουστεί η φωνή τους και να προστατευθούν τα θεμελιώδη δικαιώματά της – μέχρι πρότινος – σιωπηρής αλλά κοχλάζουσας πλειοψηφίας. Οι παρεμβάσεις των πρώην πρωθυπουργών Καραμανλή και Σαμαρά ήρθαν την κατάλληλη στιγμή για να υπενθυμίσουν ότι η υπεράσπιση των αυτονόητων δεν είναι θέμα ιδεολογίας, αλλά ανάγκη για σταθερότητα και συνοχή σε έναν συνεχώς μεταβαλλόμενο κόσμο.