Αρνείται η κυβέρνηση ότι με την τιμολόγηση του νερού από Ρυθμιστική Αρχή ξεκινά η ιδιωτικοποίησή του

Η αντιπολίτευση αντιδρά ότι όποιος ελέγχει την τιμολόγηση του νερού έχει ουσιαστικά ιδιωτικά κριτήρια και προαναγγέλλεται η έμμεση ιδιωτικοποίηση του ύδατος, αλλά ο υπουργός Περιβάλλοντος Θεόδωρος Σκυλακάκης θεωρεί ότι «θέμα ιδιωτικοποίησης του νερού δεν υπάρχει». Η συζήτηση ξανάρχισε γιατί ψηφίσθηκε ο διορισμός έξι ατόμων στο ΔΣ της Ρυθμιστικής Αρχής Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων (ΡΑΑΕΥ).

Ο κ. Σκυλακάκης, τόνισε ότι «όσο και εάν η αντιπολίτευση μιλάει περί ιδιωτικοποίησης του νερού, τέτοια πρόθεση δεν υπάρχει» και αναρωτήθηκε γιατί γίνεται μια τέτοια συζήτηση «όταν αυτή είναι παντελώς άσχετη με την πραγματικότητα». Επανέλαβε ότι οι διορισμοί είναι απαραίτητοι για την ενεργοποίηση της ρυθμιστικής αρχής και την ανάληψη από αυτήν της τιμολογιακής πολιτικής, την οποία καθόριζε μέχρι τώρα η κυβέρνηση.

«Η ΡΑΑΕΥ ως μια από τις βασικές της ευθύνες έχει τον έλεγχο των τιμολογίων προκειμένου να μην υπάρχει υπέρμετρη επιβάρυνση των καταναλωτών νερού από αυξήσεις οι οποίες δεν δικαιολογούνται από πραγματικά περιστατικά», επέμεινε.

Θετική ψήφο για την τοποθέτηση στη θέση του αντιπροέδρου της ΡΑΑΕΥ του καθηγητή Κωνσταντίνου- Ευαγγέλου Αραβώση καθώς και στον διορισμό ως μελών της Αρχής των καθηγητών Γεωργίου Λοΐζου, Διονυσίου Ασημακόπουλου, Βασίλειου Δεδούση, Πρόδρομου Βλάμη και Ιωάννη Τζώρτζη παρείχαν οι βουλευτές της ΝΔ. Αρνητικη ήταν η ψήφος του ΚΚΕ και της Πλεύσης Ελευθερίας, ενώ ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Ελληνική Λύση, “Νίκη”, Νέα Αριστερά, και “Σπαρτιάτες” τοποθετήθηκαν με το “παρών”.

Η αντιπολίτευση έχει καταγγείλει ότι το πρόγραμμα της ιδιωτικοποίησης των υπηρεσιών ύδρευσης και η δημιουργία αγοράς συνιστούσε το βασικό προαπαιτούμενο για την θεσμοθέτηση της Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων, σύμφωνα με το πρώτο μνημόνιο. Το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας σθεναρά με μια σειρά αποφάσεών του ακύρωσε το πρόγραμμα απελευθέρωσης των υπηρεσιών ύδρευσης και διαφύλαξε συνταγματικά το δημόσιο χαρακτήρα του νερού αποτρέποντας την ιδιωτικοποίηση του και επισφραγίζοντας με αποφάσεις της Ολομέλειας (1906/2014, 190 & 191/2022) ότι για την παροχή υπηρεσιών ύδατος, ως «υπηρεσίας κοινής ωφελείας απολύτως ζωτικής σημασίας», που παρέχονται μονοπωλιακώς, από δίκτυα μοναδικά στην περιοχή, και για την εξασφάλιση της υγείας των πολιτών δεν νοείται παρά μόνο άμεσος κρατικός έλεγχος στους παρόχους υπηρεσιών ύδατος, ο οποίος δεν μπορεί να υποκατασταθεί με την εποπτεία επ΄αυτών».

Εντούτοις στην συγκεκριμένη Ρυθμιστική Αρχή μεταβιβάστηκε η αρμοδιότητα να εποπτεύει την υδατική τιμολογιακή πολιτική της χώρας, να προτείνει μέθοδο κοστολόγησης και τιμολόγησης, να εγκρίνει τα τιμολόγια των παρόχων ύδρευσης, να ελέγχει την «οικονομική αποδοτικότητα» των παρόχων ύδρευσης, να εποπτεύει την εφαρμογή της ισχύουσας μεθόδου κοστολόγησης και τιμολόγησης. Αυτό σημαινει ότι η ανάθεση της ρύθμισης της αγοράς σε Ρυθμιστική Αρχή δεν εξυπηρετεί σκοπό άλλο από το να αφήσει το πολυτιμότερο φυσικό αγαθό έξω από τον δημόσιο έλεγχο, να το «μεταποιήσει» από δημόσιο αγαθό σε εμπόρευμα και να το εισάγει σταδιακά στην ελεύθερη αγορά με αποκλειστικό σκοπό το κέρδος, αναφέρουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.