Τί έλεγαν Δημοκρατικοί congressmen για τον Τραμπ

Την 24.06.2018, η Δημοκρατικός βουλευτής Maxine Waters, επιτιθέμενη στα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου του προέδρου Τραμπ, περί μέτρων κατά της παρανόμου μεταναστεύσεως, δήλωσε δημοσίως «Τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου αυτά, που παραμένουν στις θέσεις τους και αμύνονται υπέρ τούτου [του Τραμπ], να μην μπορούν να πάνε σε εστιατόριο, πρατήριο βενζίνης ή κατάστημα. (…) να υφίστανται οπωσδήποτε παρενόχληση (…).

Να κοιτάξουμε να είμαστε παντού παρόντες. Αν δούμε οιοδήποτε μέλος του Υπουργικού Συμβουλίου τούτου σε χώρο εστιάσεως, κατάστημα, πρατήριο βενζίνης, να διαδηλώνουμε πως δεν πρέπει να είναι ευπρόσδεκτοι». Πράγματι, δε, μέλη του τότε Συμβουλίου (Kayleigh McEnany, Sarah Elizabeth Huckabee Sanders) εδιώχθησαν από καταστήματα εστιάσεως, κατόπιν του ανωτέρω προστάγματος.

Την 04.02.2020, ο αρχηγός των Δημοκρατικών στην Γερουσία, Chuck Schumer, απείλησε τους Αμερικανούς Ανωτάτους δικαστές Brett Kavanaugh και Neil Gorsuch, διορισθέντες επί προεδρίας Τραμπ, επί θέματος που αφορούσε τις εκτρώσεις, δηλών δημοσίως: «Προσέξτε, κ. Gorsuch. Προσέξτε, κ. Kavanaugh. Σπείρατε ανεμοθύελλες και θα πληρώσετε το τίμημα. Δεν θα ξέρετε τί θα σάς έχει κτυπήσει εάν προχωρήσετε με αυτές τις απαίσιες αποφάσεις».

Την 06.01.2021, ημέρα των επεισοδίων στο Καπιτώλιο, η τότε πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων, επίσης Δημοκρατικός, δήλωσε ωσαύτως ευθαρσώς: «Ανέμενα ετούτην την στιγμή, να παραβιασθούν οι χώροι του Καπιτωλίου. Θα του δώσω μία γροθιά [του Τραμπ] και θα είμαι πανευτυχής και ας πάω φυλακή».

Την 08.07.2024, ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν, κατόπιν της παταγώδους αποτυχίας του επί του προεδρικού ντιμπέιτ (27.06.2024), δήλωσε στις κάμερες: «Η αποστολή μου είναι μία, να νικήσω τον Ντόναλντ Τραμπ. Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι είμαι ο πλέον ικανός δι’ αυτό. Επομένως, τέλος τα περί του ντιμπέιτ, ήρθε η στιγμή να μπει ο Τραμπ στο στόχαστρο».

Ολίγον μετά την απόπειρα, το Σάββατο της 13^ης, μέλος του γραφείου του Δημοκρατικού αντιπροσώπου της Πολιτείας του Μισισιπή, Bennie Thompson, έγραψε σε δημόσιο λογαριασμό στο Facebook: «Δεν εγκρίνω την βία, αλλά την επομένη φορά φροντίσατε να έχετε κάμνει μερικά μαθήματα σκοποβολής δια να μην αστοχήσετε»! Τέτοιες δηλώσεις δεν εξαντλούνται στις ανωτέρω.

Άμοιροι ευθυνών;

Στην πολιτική, μπορείς να διαφωνείς όσο έντονα θέλεις. Ωστόσο, οι διαφωνίες ανταλλάσσονται στα κοινοβουλευτικά έδρανα! Οι ανωτέρω δηλώσεις – πλην της τελευταίας – καίτοι μπορεί να μην εξέφραζαν απαραιτήτως βούληση εκτελέσεως απόπειρας δολοφονίας κατά του Ντόναλντ Τραμπ, εν τούτοις, προδιέθεταν υπέρ της καλλιέργειας τοιούτου κλίματος, περί του οποίου οι ανωτέρω δηλούντες δεν μπορεί να ήσαν ασυνείδητοι.

Μπορεί, δηλαδή, Δημοκρατικοί πολιτικοί καθ’ αυτοί να μην επιθυμούσαν και οργάνωσαν την ανωτέρω απόπειρα, όμως, οι συνεχείς δηλώσεις και η ακραία πολεμική ρητορική τούτων εν γνώση τους επιφόρτιζαν το πολιτικό κλίμα προς μία τέτοια κατεύθυνση. Ο ανηλεής δικαστικός πόλεμος κατά τούτου του Τραμπ – ο οποίος πόλεμος, σημειωτέον, τελευταίως έβαινε και βαίνει προς όφελος τούτου – δια της ασφυκτικής εργαλειοποιήσεως της Δικαιοσύνης, προστίθεται στην φόρτιση του ανωτέρω κλίματος.

Πάντα δε ταύτα ενώ η πρώην Αμερικανή υπουργός Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, που καταδικάσθηκε προσφάτως επί υποθέσεως περί πράγματι (!) καταχρήσεως κονδυλίων της από 2016 προεκλογικής της εκστρατείας, ανερχομένων σε ποσά απείρως υψηλότερα ($6 εκατ.) εν συγκρίσει προς εκείνα περί των οποίων αδίκως κατεδικάσθη πρωτοδίκως ο Τραμπ ($130.000) κατέβαλλε συγκαταβατικώς ποσόν εκ μόνον $113.000, υπόθεση κραυγαλέα περί Δικαιοσύνης δύο-μέτρων-και-δύο-σταθμών. Μολαταύτα, οι μέχρι τούδε δημοσκοπήσεις, που δεν θέτουν αμφιβολίες και περί του τελικού αποτελέσματος, δεικνύουν πως η ανωτέρω πολεμική αποφέρει τ’ ακριβώς αντίθετα από τ’ αναμενόμενα αποτελέσματα.

Εκ των ανωτέρω δηλώσεων και εν γένει συμπεριφορών, δεν πιστέψαμε, ότι τοιαύτη απόπειρα θα ηδύνατο ποτέ να εκδηλωθεί –
καίτοι γνωρίζοντες καλύτερα τα πράγματα είχαν ήδη σχηματίσει τέτοιαν άποψη – εκ της σκέψεως, ότι ένοχος ενός εγκλήματος προδήλως είναι εκείνος που ωφελείται τούτου και συνεπώς, πάσες οι ρηθείσες δηλώσεις και συμπεριφορές αν μη τί άλλο κάθε άλλο παρά θ’ απέκλειαν, ότι μία τέτοια απόπειρα θα οργανώνονταν και εκτελούνταν από πρόσωπα εμφανιζόμενα ως διακατεχόμενα και διαπνεόμενα από τέτοια προαίρεση. Και ερωτάται: Στην περίπτωση όπου ο δράστης ενήργησε ως μοναχικός σκοπευτής, οι ανωτέρω Δημοκρατικοί, όπως και άλλοι, είναι άμοιροι ευθυνών;

Οι Δημοκρατικοί έχουν αρνητική προϊστορία…

Η δε υγεία του προέδρου Μπάιντεν, που κατ’ ορισμένους ειδικούς πάσχει από Πάρκινσον, επίσης εξωθεί την εν λόγω παράταξη σε εξαιρετική αμηχανία. Τέλος, έντονη ανησυχία προκαλεί και η υπόθεση του υποψηφίου Ρόμπερτ Φ. Κένεντι (“Ανεξάρτητοι”), υιού του δολοφονηθέντος Ρόμπερτ, Δημοκρατικού γερουσιαστού και υποψηφίου δια την προεδρία, αφ’ ενός και αφ’ ετέρου, ανεψιού του επίσης δολοφονηθέντος Τζον (JFK), προέδρου των ΗΠΑ, περί αρνήσεως παροχής στον ίδιον υπηρεσιών ασφαλείας. Οι αυτοί, δε, Δημοκρατικοί προέτειναν και το υπ’ αρ. HR 8081 νομοσχέδιο περί καταργήσεως της προστασίας του προέδρου Τραμπ από πλευράς υπηρεσιών ασφαλείας.

Πάντα τ’ ανωτέρω μπορεί να είναι άσχετα; Σημειωτέον, στο Μιλγουόκι (Πολιτεία Ουισκόνσιν), όπου θα λάβει χώρα τις προσεχείς ημέρες το Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων, εγένετο, την 14.10.1912, απόπειρα δολοφονίας κατά του Ρεπουμπλικάνου προέδρου Θεοδώρου Ρούσβελτ, διαρκούσης περιοδείας του σε διεκδίκηση του χρίσματος δια μίαν ακόμη θητεία.

Λυπούμεθα πολύ, καθ’ ότι και ως Έλλην, οι πλέον οδυνηρές και συνάμα ηρωικές σελίδες της ιστορίας μας των τελευτών 110 ετών ήσαν συνδεδεμένες μετά του τότε κυβερνώντος κόμματος των Δημοκρατικών και δη του προέδρου Woodrow Wilson επί Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου και Μικρασιατικής Καταστροφής, των προέδρων Φράνκλιν Ρούσβελτ και Χάρι Τρούμαν, επί Β’ Παγκοσμίου και Εμφυλίου (Δόγμα Τρούμαν).

Όμως, οι Δημοκρατικοί σήμερα αποτελούν ένα μοναδικό ερώτημα στην ιστορία του Κόμματος. Ενώ η ανθρωπότητα είδε κι έπαθε επί 45ετία ν’ αποφύγει έναν θερμό πόλεμο μεταξύ Ανατολής και Δύσεως, οι Δημοκρατικοί προκάλεσαν συνθήκες δυνάμενες να οδηγήσουν σ’ έναν Γ΄ Παγκόσμιο. Και ενώ, απεναντίας, προ της τελευταίας αναλήψεως της διακυβερνήσεως των ΗΠΑ υπ’ αυτών (20.01.2021), δημιουργήθηκαν οι καλύτερες προϋποθέσεις δια την επίτευξη μίας εδραίας και διαρκούς ειρήνης στην Μέση Ανατολή (Συμφωνίες Αβραάμ, 15.09.2020), οι αυτοί πάλι Δημοκρατικοί ενεθάρρυναν ρήγματα, προκαλώντας εκ νέου κρίση στην περιοχή.

Τέλος, ενώ νομίζαμε, ότι κατόπιν τόσων δοκιμασιών ως οι ανωτέρω, όπου η ανθρωπότης ήρθη στο ύψος των νέων ιστορικών περιστάσεων τούτων, δια της συνάψεως πολυμερών συνθηκών και συμβάσεων ειρήνης και συνεργασίας, γυρίσαμε σελίδα και στην απ’ ευθείας βάρβαρη σωματική εξόντωση πολιτικού αντιπάλου, οι Δημοκρατικοί μάς απέδειξαν, είτε ηθελημένα, είτε μη, ότι πέσαμε και εκεί έξω…