Τι στον ποταμό Έβρο σκορπάει τον θάνατο σε άγρια άλογα και ψάρια

Η έλλειψη γλυκών νερών στον Έβρο διατάραξε την ισορροπία στο οικοσύστημα με σκληρές συνέπειες για τα ζωντανά. Πριν μέρες τα ψάρια του γλυκού νερού εκβράζοταν στις όχθες νεκρά. Γριβαδια, γουλιανοί, κεφάλια και άλλα, σε ένα θέαμα που προβληματίζει.

Η κορύφωση ήρθε με τα νεκρά άγρια άλογα που διαβιούν στο χώρο του Δέλτα, έχουν τα στέκια τους τρέχουν ελεύθερα και περήφανα πάνω από 200 στην ευρύτερη περιοχή που κινούνται σε ομάδες. Όπως λένε οι υπεύθυνοι του συλλόγου των καλυβιέρηδων βρέθηκαν νεκρά να πλέουν στο ποτάμι λόγω έλλειψης γλυκού νερού, ενώ και τα άλλα διανύουν αποστάσεις για να βρουν πόσιμο νερό.

Ο πρόεδρος του συλλόγου “Αινήσιο Δέλτα” Νικόλαος Μουσουνάκης πήρε αμέσως την πρωτοβουλία μιας άμεσης εξόρμησης για να τοποθετηθούν αυτοσχέδιες ποτίστρες με νερό με τη συνδρομή μελών και φίλων. Μια επιχείρηση που βρήκε αποδέκτες και στήθηκε με επιτυχία άμεσα με τη συμμετοχή μικρών και μεγάλων, αφού κανένας φορέας διαχείρισης της περιοχής, οικολόγοι, περιβαλλοντολόγοι, αυτοδιοικητικοί, στρατιωτικοί που έχουν δικαιοδοσία στην περιοχή (κι άλλοι παράγοντες αρμόδιοι) δεν συγκινήθηκαν.

Έτσι αγροτικά αυτοκίνητα με δεκάδες μπιτόνια νερού, άνθρωποι που ζουν και πονούν την περιοχή και το αποδεικνύουν στην πράξη, αν κι έχουν στοχοποιηθεί στο παρελθόν, έσπευσαν να ποτίσουν τα άλογα. Οι θερμοκρασίες είναι πολύ υψηλές κι εκεί και το γλυκό νερό δυσεύρετο αφού οι γείτονες Βούλγαροι, αλλά και οι Τούρκοι, το εκμεταλλεύονται απόλυτα αφήνοντας ελάχιστες ποσότητες, όπως θα πουν οι ντόπιοι στο ελληνικό τμήμα του ποταμού Έβρου. Όμως, δεν έγιναν στο ελληνικό έδαφος και ανάλογα έργα ταμιευτήρων νερού.

“Πρέπει να αντιμετωπιστεί το φαινόμενο” αναφέρει ο βουλευτής της Ελληνικής Λύσης Έβρου και πρώην πρόεδρος του συλλόγου που ξέρει το καθεστώς στην περιοχη Πάρης Παπαδάκης. “Είναι το 6ο άλογο που χάνει την ζωή του στο Δέλτα Έβρου λόγω έλλειψης γλυκού νερού. Αυτά τα πανέμορφα ζώα που κινούνται αδάμαστα στον υγροβιότοπο, κινδυνεύουν να χαθούν”.

Έκκληση των ανθρώπων του Δέλτα

Που είναι οι λαλίστατοι και ευαίσθητοι οικολόγοι; Που είναι ο φορέας διαχείρισης του υπουργείου Περιβάλλοντος; Που είναι οι δημόσιες υπηρεσίες; Ο σύλλογος Αινήσιο Δέλτα προσπαθεί “να βοηθήσει αυτά τα ζώα κουβαλώντας νερό… Ντροπή…”

“Μέχρι τον Πόρο έφτασαν τα αλμυρά νερά από το Θρακικό, ψοφανε τα γριβαδια οι γουλιανοί,  όλα τα γλυκοψαρα” θα πει η Κυρά του Δέλτα, επαγγελματίας ψαράς 42 χρόνια, Άρτεμις Παπακωστίδου, για το φαινόμενο όπως και για τα νεκρά άλογα. “Ματώνει η καρδιά μου” θα σχολιάσει.

 

Η εξόρμηση για να μεταφερθεί νερό με αυτοκίνητα και μετά με μπλάβες στα στέκια των ζωντανών ήταν μαζική και συγκινητική. Παρόντες στην εξόρμηση ο πρόεδρος του συλλόγου Αινήσιο Δέλτα, Νίκος Μουσουνάκης, ο αντιπρόεδρος Ανέστης Εξαμελιώτης, ο ταμίας Χριστόφορος Δελληγιανούδης, ο κοσμήτορας Χρήστος Πασχαλάκης, καθώς και οι ΜιχάληςΤσολάκης, Κωνσταντίνος Καραγκιαβούρης, Αθανάσιος Καρδιανής, Δημήτρης Μήτσος, Νίκος Λαμπρίδης και τόσοι άλλοι που εν ριπή οφθαλμού ανέλαβαν την πρωτοβουλία και την υλοποίησαν κουβαλώντας δεκάδες 25λιτρα μπιτόνια με νερό από τις Φέρες στο Δέλτα, μέσω του άθλιου οδικού δικτύου, επιστρατεύοντας αγροτικά αυτοκίνητα για να ξεδιψάσουν τα ταλαιπωρημένα άγρια άλογα.

Συγκινητική και η συμμετοχή των παιδιών τους, που διδάσκονται την αγάπη για τα ζωντανά και την φύση δια του παραδείγματος, που κι αυτά συνέδραμαν με κάθε τρόπο. Το θέαμα των τυμπανισμένων νεκρών αλόγων σοκαριστικό, πονάει η ψυχή σου βλέποντας αυτά τα περήφανα ζώα, να πλέουν νεκρά στα υφάλμυρα νερά του ποταμού, όπως και τα γλυκόψαρα μετά την αλλαγή της ισορροπίας των νερών και την επικράτηση των θαλασσινών που δημιουργούν ασφυξία και θάνατο σε θερμοκρασίες άνω των 40 βαθμών!

Λύση όμως πρέπει να δοθεί μελετημένη και άμεση από τους φορείς Διαχείρισης της προστατευόμενης περιοχής με την υψηλή ευθύνη τόσων αρμοδιων. Ιδωμεν.

Προσπάθεια να έχουν τροφή τα άλογα

Φροντίδα και για τροφή των άγριων αλόγων του Δέλτα Εβρου μαζί με μια υπερπροσπάθεια των μελών του συλλόγου, σαν έμπειροι καβαλάρηδες σε ράντσο να τα κατευθυνουν στα σημεία που υπάρχει το νερό. Το νέο εγχείρημα ήταν αρκετά δύσκολο γιατί τα άλογα κινούνται ελεύθερα χρόνια τώρα. Ίσως και από ένστικτο “ανακάλυψαν” τις μπάλες του ξερού χόρτου. Η ικανοποίηση όσων συμμετείχαν έκδηλη!