Η Τελετή Έναρξης της ασχήμιας
08/08/2024
Η ασχήμια υπήρχε ανέκαθεν στο ιστορικό γίγνεσθαι είτε σε λανθάνουσα είτε σε ενεργητική μορφή. Υπήρξε σε υφέρπουσα κατάσταση όπως και σε φανερή κλιμάκωση. Την είδαμε σε ακραία μορφή σε διαφορετικές εκφάνσεις και στάδια ως πολιτικό ολοκληρωτισμό, ως αποκρουστική αγριότητα δύο παγκόσμιων πολέμων, ως οικονομικό εξτρεμισμό, ως πολιτιστικό παροξυσμό ή ως θρησκευτικό φανατισμό.
Την είδαμε ως βία, ψεύδος, αδικία ή ως προδοσία. Ενίοτε εκδηλώνεται και ως πάσης φύσεως κοινωνικής υπερβολής με προσχηματικές έως αμφίβολες διεκδικήσεις ή ευαισθησίες, υποβολιμαίες ή ετεροπροσδιορισμένες.
Τον περασμένο Μάιο παρακολουθήσαμε ένα αμφιλεγόμενο διαγωνισμό τραγουδιού που πρόβαλλε κακογουστιά, το αλλόκοτο, το αλλοπρόσαλλο υπό το πρόσχημα της ελευθερίας πολιτιστικής έκφρασης, της κοινωνικής αποδοχής και της πολυπολιτισμικότητας. Περισσότερο παρακμή πολιτισμού πρόβαλλε παρά οτιδήποτε άλλο με τον θεατή να διερωτάται και να δυσκολεύεται να θυμηθεί κάτι άλλο που ήταν κάποτε αυτό το πολιτιστικό γεγονός.
Προ ημερών παρακολουθήσαμε τελετή έναρξης Ολυμπιακών Αγώνων που παρά την προσπάθεια και όλα τα οικονομικά και υλικοτεχνικά μέσα που είχαν στη διάθεση τους οι διοργανωτές δεν πέτυχαν να προβάλουν στο βαθμό και το επίπεδο που τους αξίζει το ολυμπιακό πνεύμα, το ευ αγωνίζεσθαι, την ευγενή άμιλλα ή το ολυμπιακό ιδεώδες. Ένα μέρος της δε, άσχετο με τον αθλητισμό ή το αθλητικό πνεύμα, ήταν έντονα αμφιλεγόμενο, προσβλητικό, κακόγουστο και προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων.
Ο σκοπός που είχε η Τελετής Έναρξης
Οι διοργανωτές εξηγούμενοι δήλωσαν ότι ήθελαν να στείλουν μήνυμα κοινωνικής αποδοχής, συμπεριληπτικότητας και αλληλοσεβασμού. Αν κριτήριο ευστοχίας ενός μηνύματος που απευθυνόταν σε ένα παγκόσμιο κοινό εκατομμυρίων ανά την υφήλιο στο κατ’ εξοχήν κορυφαίο αθλητικό γεγονός του πλανήτη είναι η δεκτικότητα του περιεχομένου του από τον παραλήπτη, τότε το μήνυμα, αν κρίνουμε από τις αντιδράσεις απέτυχε. Αν ένα υποτιθέμενο μήνυμα αλληλοσεβασμού και κοινωνικής αποδοχής προκαλεί ύβρη και ταραχή απέτυχε. Εκτός εάν επιδίωξη ήταν η πρόκληση αντίδρασης και η αυθαίρετη επιβολή μίας ατζέντας.
Το κάλλος, το ήθος, η λιτότητα, η απέριττη γραμμή και η δύναμη της αισθητικής απλότητας, χαρακτηριστικά της Ελληνικής κλασικής παιδείας και πολιτισμού, δεν ήταν εκεί. Κάλλος πνευματικού και ψυχικού κόσμου. Κάλλος πολιτισμού και αρετής. Το μέτρο. Ό,τι προβάλει και ό,τι εκφράζει ο Ολυμπισμός.
Η Ολυμπιακή εκεχειρία λησμονήθηκε προ πολλού. Όσοι θα μπορούσαν να εργαστούν για ειρήνη, εργάζονται για πόλεμο σε μια επικίνδυνη συγκυρία που εγκυμονεί άνευ προηγουμένου δεινά και καταστροφή.
Για τον κότινο ούτε είδαμε, ούτε ακούσαμε. Ίσως και να αγνοούν τι είναι ή τι συμβολίζει.
