Η διοικητής Αθανασία παραδίδει τη μάχιμη μονάδα του Έβρου στην Ευγενία

Ήταν η μέρα τους. Δύο γυναίκες, η Αθανασία και η Ευγενία, στο τιμόνι μάχιμης στρατιωτικής μονάδας στο μοναδικό χερσαίο ακριτικό νομό της χώρας, στον Έβρο, που στοχοποιείται, που αντιμετωπίζει προκλήσεις, που οι πάντες στις ένοπλες δυνάμεις και τη συνοριακή φύλαξη λειτουργούν καθ’ υπέρβαση λόγω των απαιτήσεων και της αυξημένης ετοιμότητας.

Η ακοίμητη φρουρός Αθανασία Τουτζιαράκη

Ακοίμητη φρουρός των ελληνικών συνόρων, η Αθανασία Τουτζιαράκη, ευρισκόμενη σε μια μάχιμη μονάδα, χρειάστηκε να κατακτήσει με το χαρακτήρα και την προσήλωσή της στο καθήκον το σεβασμό, τη συνεργασία και την αποδοχή των συναδέλφων της, μόνη σ’ ένα χώρο αμιγώς ανδροκρατούμενο, που τον ζει 23 χρόνια αλλά πάντα μαθαίνει και προσαρμόζεται σε δυσκολίες κι απαιτήσεις.

Το γεγονός ότι η ίδια προέρχεται από τον Πέπλο Έβρου ήταν ένα στοιχείο θετικό αλλά και ένα στοίχημα, ώστε να καταφέρει να ανταποκριθεί στις ιδιαιτερότητες, τις δυσκολίες των συνόρων αλλά και να παρέμβει στην αντιμετώπιση απανωτών πυρκαγιών, σε δύσκολα σημεία… Η μέρα παράδοσης με την κλασσική τελετή στο στρατόπεδο του Δορίσκου ήταν ξεχωριστή, ενώ, ιδιαίτερα χαρακτηριστικό ήταν το στοιχείο ότι στη θέση της αναλαμβάνει επίσης γυναίκα διοικητής με καταγωγή από την Ξάνθη που υπηρετεί ήδη στην Αλεξανδρούπολη, η Ευγενία Βουκελάτου.

Μετά τα τελετουργικά και τη δοξολογία από τον αρχιμανδρίτη Γερβάσιο, την απόδοση τιμών και τις προσφωνήσεις, η τιμώμενη απερχόμενη διοικητής απηύθυνε ευχαριστίες ονομαστικά προς όλους τους συνεργάτες της, τους τοπικούς παράγοντες και τη μονάδα της. Χαρακτηριστική η αναφορά της ότι πήγαινε στην υπηρεσία πάντα με αισιοδοξία και χαμόγελο γιατί απολάμβανε ένα κλίμα αποδοχής, συνεργασίας και δημιουργικής συνύπαρξης που θα την συνοδεύει για μια ζωή!

Υπερήφανοι γονείς

Εστιάζουμε στη μητέρα της απερχόμενης διοικητού, στην Κερασιά Τζεράκη, που ήταν στην τελετή ανάμεσα στο κοινό με τον σύζυγό της Γιάννη. Μια πολύτεκνη μητέρα τεσσάρων κοριτσιών, της Σταυρούλας, μόνιμου κατοίκου Σουηδίας, της Ελένης που ζει στο Κρυονέρι Αττικής, της Σοφίας που υπηρετεί και αυτή σε μονάδα του Απαλού Έβρου και της 40χρονης Αθανασίας Τουζιαράκη, απερχόμενης διοικητού του 31ΛΜΧ στο στρατόπεδο “Οπλαρχηγού Χρυσοστόμου Χριστομαλλίδη”.

«Υπερηφάνεια και συγκίνηση μου δίνουν τα παιδιά μου, μου δίνουν χαρές κι εγώ νιώθω βαθιά ικανοποίηση όταν μπορώ να βοηθήσω. Ήμουν με τον μικρο εγγονό μου, τον πρόσεχα για να μπορεί η κόρη μου να είναι συνεπής στις υπηρεσίες της μέρα και νύχτα, δίχως ωράριο αφήνοντας τον σύζυγό μου κτηνοτρόφο-αγρότη στον Πέπλο που δεν μπορούσε να με ακολουθήσει.  Που να άφηνε τα ζωντανά; Για την πατρίδα κάθε θυσία, αφού μας είχε ανάγκη», θα πει ενώ βουρκώνει η κυρία Κερασιά όπως και η απερχόμενη διοικητής Αθανασία Τουτζιαράκη όταν κάνει αναφορά στην κατανόηση του συζύγου της από τις διαρκείς υποχρεώσεις αλλά και την πολύτιμη στήριξη των γονιών της.

Ήταν οι ανθρώπινες στιγμές σε μια τυπική τελετή που όμως είχε ιδιαιτερότητες. Γυναίκες διοικητές, μητέρες μικρών παιδιών, μπαρουτοκαπνισμένες αλλά και με συναίσθηση της ευθύνης και των απαιτήσεων του καθήκοντος σε ένα αμιγώς ανδροκρατούμενο περιβάλλον. Το έργο της απερχόμενης διοικητού εξαίρει ο ταξίαρχος της 31ης μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας Γιώργος Σολεϊδάκος που κάνει τον απολογισμό της θητείας της με γλαφυρό τρόπο επιδίδοντας της και τιμητική πλακέτα.

Τα στεφάνια ανήκουν σε αυτούς που κοπιάζουν

Θυμίζουμε ότι το έμβλημα της Ταξιαρχίας είναι ο μονοκέφαλος αετός του Βυζαντίου, σύμβολο δύναμης και ισχύος, που προστατεύει την Παναγία την Κοσμοσώτειρα, σημείο αναφοράς της πόλης των Φερών που η αρχαία της ονομασία ήταν “Βήρα”. Το έμβλημα συμπληρώνουν το ερπυστριοφόρο όχημα, σύμβολο ισχύος του Μ/Κ Πεζικού και η ονομασία της Ταξιαρχίας. Το ρητό της Ταξιαρχίας “ΤΩΝ ΚΟΠΙΟΝΤΩΝ ΟΙ ΣΤΕΦΑΝΟΙ” (τα στεφάνια ανήκουν σε αυτούς που κοπιάζουν), είναι απόσπασμα από την Κοσμοσωτείρα.

Εύστοχη και η επισήμανση του αντιδημάρχου Αλεξανδρούπολης Δημητρίου Κολγιώνη για την εκτίμηση στο πρόσωπο της διοικητού Τουτζιαράκη και την άψογη συνεργασία τους, τονίζοντας ότι η ευθύνη του δεν αφορά μόνο τους 13 οικισμούς αλλά και τα δύο στρατόπεδα της Καβησού και του Δορίσκου που εντάσσονται στο ευρύτερο πεδίο υποστηρικτικής δράσης. Ο αντιδήμαρχος, συνεχάρη τη διοικητή Τουτζιαράκη για την αποτελεσματική και καίρια λειτουργία της με τις παρεμβάσεις που έκανε (και) στην καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας.

Ένα πήλινο διακοσμητικό με τον Έβρο ποταμό και μια μεγάλη αγκαλιά προσέφερε στην απερχόμενη διοικητή η “κυρά του Δέλτα Έβρου”, Άρτεμις Παπακωστίδου, ενώ μια συμβολική εικόνα με την Παναγία Κοσμοσώτειρα να την σκέπει στην ζωή της, της πρόσφερε ο αυτοδιοικητικός Νικόλαος Γκότσης.

Στα πηγαδάκια οι συζητήσεις περιστρέφονται στην ανάγκη στήριξης των ακριτικών περιοχών, στην καταλυτική παρουσία του στρατού, στην ανάγκη να γίνουν προσβάσιμοι δρόμοι στο Δέλτα του Έβρου, στην πολύτιμη παρουσία των καλυβών εκεί και των άτυπων πολύτιμων φρουρών τους, στις δυσκολίες που ενέχει ο ρόλος της μητέρας, της συζύγου αλλά και της στρατιωτικού.

Ενώ, υπήρξαν και αναφορές στη νηστεία εν όψει της μεγάλης γιορτής της Παναγίας, στο θρησκευτικό συναίσθημα που εκδηλώνεται και από τη νέα γενιά, στα απίθανα απρόοπτα που βιώνουν οι κάτοικοι, σε προκλήσεις διακινητών, τις απειλές ή τους κινδύνους που ζουν οι ψαράδες… Είναι πολλά που αξίζει να γνωρίζει και να αφουγκράζεται η Αθήνα, γιατί ο Έβρος δεν είναι η πινέζα στο χάρτη.