Ένας πυρηνικός πόλεμος δεν θα περιοριστεί στην Ευρώπη

Η άλλη εξέλιξη είναι οι εκκλήσεις Αμερικανών και Ευρωπαίων στους Κινέζους να μην βοηθάνε τους Ρώσους στον πόλεμο με την Ουκρανία. Αρχίζοντας από το δεύτερο, γίνεται κάθε μέρα και πιο φανερό ότι οι ΗΠΑ διαφεντεύουν ένα Κόσμο που δεν κατανοούν. Και που, ως εκ τούτου, σιγά-σιγά τους γλιστράει μέσα από τα δάχτυλα, όπως η άμμος.

Πρώτα η Μελόνι, μετά ο Μπορέλ (άτυπος Υπουργός Εξωτερικών της ΕΕ) και τέλος ο Σάλιβαν (σύμβουλος εθνικής ασφαλείας του Μπάϊντεν) ζήτησαν από τους Κινέζους, από τον ίδιο τον Πρόεδρο Σι, να μην βοηθάνε τους Ρώσους στην Ουκρανία!

Εισέπραξαν τα γνωστά “κινέζικα χαμόγελα”, ερμητικά, μη ανιχνεύσιμα. Το αίτημα είναι παράλογο. Οι ΗΠΑ δηλώνουν σε όλους τους τόνους ότι Ρωσία και Κίνα είναι ο εχθρός τους. Το μόνο που τους προβληματίζει είναι πως θα τον αντιμετωπίσουν. Καθώς δεν βρίσκουν λύση, ΗΠΑ και ΕΕ ζητούν από τον ένα αντίπαλό τους, την Κίνα, να τις βοηθήσει για να αντιμετωπίσουν τον άλλο, τη Ρωσία! Να μείνουν, δηλαδή οι Κινέζοι χωρίς την ρωσική ασπίδα! Όσο οι ΗΠΑ αγωνίζονται να παραμείνουν μόνες παντοκράτορες, η Κίνα θα παραμένει πιστή στους BRICS και στη Ρωσία. Για να μη φάει μόνη της όλο το χαλάζι αργότερα.

Αξιοσημείωτο είναι ότι οι ΗΠΑ διακηρύσσουν ότι Κίνα-Ρωσία είναι ο κοινός θανάσιμος εχθρός τους, αλλά δεν προσφέρουν ανταλλάγματα ούτε εμφανίζουν απειλές ικανές να τους διασπάσουν. Μία παρένθεση εδώ. Οι Δυτικοί δεν αντιμετωπίζουν την Κίνα ιδεολογικά, σαν κομμουνιστική χώρα, όπως αυτοχαρακτηρίζεται η ίδια. Την αντιμετωπίζουν μόνο ως Μεγάλη Δύναμη. Ο λόγος; Να μην μπουν ιδεολογικά εμπόδια (όπως με την Σοβιετική Ένωση και τώρα με τη Ρωσία) στα πάρε-δώσε με την αχανή Αγορά της Κίνας! Χωρίς τη δύσκολη ανάλυση του κινέζικου καθεστώτος μπορεί να καταγραφεί ότι το Κομμουνιστικό Κόμμα Κίνας είναι κρίσιμος μοχλός ενότητας του κράτους και συγκρότησης της κοινωνίας ενώ π.χ. η διάβρωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Σοβιετικής Ένωσης συνέβαλε στην κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η διάσταση του πυρηνικού πολέμου

Ένας πυρηνικός πόλεμος δεν θα περιοριστεί στην Ευρώπη, είπαν οι Ρώσοι. Το έδαφος των ΗΠΑ στους δυο προηγούμενους πολέμους έμεινε ανέγγιχτο. Ο Σκοτ Ρίτερ, πρώην αξιωματικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, αποκαλύπτει ότι το επιτελείο Μπάϊντεν έχει σχέδιο για «περιορισμένο πυρηνικό πόλεμο στην Ουκρανία». Εισαγωγή σ’ αυτόν είναι η αποστολή στην Ουκρανία αρχικά μη πυρηνικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς. Για να συνηθίσουμε.

Το επιχείρημα Αμερικανών και Ευρωπαίων είναι ότι αφού οι Ουκρανοί γίνουν ιδιοκτήτες των πυραύλων αυτοί έχουν την αποκλειστική ευθύνη του πως θα τους χρησιμοποιήσουν. Το επιχείρημα είναι αβάσιμο και οι Ρώσοι το περιφρονούν. Πολύ λογικά οι ΗΠΑ δεν θέλουν να τις αγγίξει ο πόλεμος για την Ουκρανία. Η Ρωσία απαντά, επίσης λογικά, ότι όποιοι μπουν στο χορό, χορευτές και χορηγοί, θα έχουν ρίσκα και ζημίες. Ένα είναι βέβαιο: Αν οι ΗΠΑ είχαν αποκλείσει τον πυρηνικό πόλεμο δεν θα έστελναν πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς στον Ζελένσκι. Το να λένε τώρα ότι είναι αντίθετοι στη χρήση τους σημαίνει ότι προσπαθούν να αποποιηθούν την ευθύνη των πράξεών τους. Τους Ευρωπαίους ποιος τους λογαριάζει!

Ο Τραμπ έρχεται η αυτοκρατορία μένει

Το δίλημμα είναι μονοπολικός ή πολυπολικός Κόσμος. Και, συναφώς, αν οι ΗΠΑ, ως αυτοκρατορία, μπορούν να προσαρμοστούν στην δεύτερη εκδοχή. Πολλοί πιστεύουν ότι ο Τραμπ θα αλλάξει τα πάντα και θα βάλει την Αμερική στο δρόμο της λογικής, της ευμάρειας και της ειρήνης. Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Δηλώσεις του όπως ότι η Καμάλα είναι κομμουνίστρια, έχουν προφανώς απήχηση και υποδεικνύουν ότι η αμερικανική κοινωνία έχει μείνει πολιτικά απαίδευτη. Ο Μακαρθισμός, το κυνήγι των διανοούμενων μεταπολεμικά έχει κάνει βαθιά και ίσως ανεπανόρθωτη ζημιά. Ο Τραμπ ίσως είναι απειλή για το αμερικανικό βαθύ κράτος, την παρέα στο κέντρο της εξουσίας σήμερα. Αλλά δεν είναι απειλή για το Σύστημα που λειτουργεί την χώρα. Ίδωμεν.