“Η Καταιγίδα” του Κώστα Λιναρδάτου – Κατοχή-Αντίσταση-Διώξεις

Ένα βιβλίο – μαρτυρία – βασισμένο στα προσωπικά βιώματα, με στοιχεία και φωτογραφίες από το προσωπικό αρχείο του Κώστα Λιναρδάτου, που πρωταγωνίστησε στα πέτρινα χρόνια. Ενεργός αγωνιστής της Αριστεράς, ευαίσθητος άνθρωπος, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τα πολιτικά και κοινωνικά δρόμενα.

Η δράση του ξεκίνησε το 1938 όπου φοιτούσε στη Νομική σχολή Αθηνών. Έγινε στέλεχος της ΟΚΝΕ και της ΕΠΟΝ ενάντια στην φασιστική Κατοχή και αγωνίστηκε στις πρώτες γραμμές αντίστασης, στην Αθήνα και στην Μακεδονία. Μετά την Κατοχή, ήρθαν οι εξορίες από το 1947 έως το 1952, στην Ικαρία, στον Μούδρο, στην Μακρόνησο και τον Αη Στράτη. Συμμετείχε στην γνωστή απόδραση των 27 αγωνιστών τον Ιούλιο του 1955 και στην συνέχεια βρέθηκε στην Ρωσία με την σύζυγό του, γνωστή επίσης αγωνίστρια Ζωή Λιναρδάτου, όπου έκαναν σημαντικές σπουδές.

Στην συνέχεια, το 1961, βρέθηκαν στο Βουκουρέστι, όπου γεννήθηκε το παιδί τους Νίκος. Εκεί, ο Κώστας Λιναρδάτος δούλευε ως συντάκτης και δημοσιογράφος των περιοδικών “Νέος Κόσμος”, “Εθνική αντίσταση” κι ως εκφωνητής στην “Φωνή της αλήθειας”. Με τον επαναπατρισμό του το 1975, εργαζόταν ως δημοσιογράφος στα “Νέα” και στο υπουργείο Τύπου.

Το γοητευτικό, ιστορικό και κοινωνικό αυτό βιβλίο αρχίζει και συνεχίζεται με κινηματογραφικές αναμνήσεις του δημοσιογράφου – συγγραφέα Κώστα Λιναρδάτου, αντικρίζοντας το πατρικό του σπίτι στην Οδό Μεθώνης 32 στα Εξάρχεια, μετά τον επαναπατρισμό του. Μια όμορφη φθινοπωρινή μέρα του 1975, ανέβηκε την Χαριλάου Τρικούπη, έστριψε αριστερά στην Μεθώνης, αλλά τίποτα γνώριμο. Άγνωστο μέρος, που, «του πήραν την ψυχή» όπως γράφει χαρακτηριστικά. Μπροστά του τελικά το σπίτι με τις αναμνήσεις, σημαδεμένο από βαθιά εγκατάλειψη. Η μυστική κρύπτη που έπαιξε σημαντικό ρόλο την εποχή της δράσης, μπορεί ακόμα να έχει περιεχόμενο, σκέφτηκε.

Συγκλονίζουν οι περιγραφές του Λιναρδάτου

Στα μάτια του, η όψη του πατέρα, δάσκαλος από το Ληξούρι της Κεφαλονιάς, ο οποίος πέθανε στον λοιμό της Κατοχής και της μητέρας του, η οποία στάθηκε δίπλα του σε όλη την διάρκεια της δράσης του, με ψυχή, δύναμη κι αυταπάρνηση. Η μετακόμιση από την γενέτειρα το Ληξούρι και η εγκατάσταση στην Αθήνα, την πιο δύσκολη περίοδο της Ελλάδας. Η όψη των αδερφών του και της αγαπημένης του Ζωής, ζωντανά, όμορφοι και με όρεξη για ζωή, όπως ήταν τότε όλοι, στην πρώτη τους νιότη.

Εκτενείς και αναλυτικές οι περιγραφές του. Η ομορφιά των παιδικών και εφηβικών του χρόνων και του τελευταίου ξέγνοιαστου καλοκαιριού της ζωής του. Ακριβείς ημερομηνίες των γεγονότων, ονόματα φίλων και συναγωνιστών, που έπαιξαν καίριο ρόλο στον τότε αγώνα και μετέπειτα στα πολιτικά πράγματα της χώρας, καθώς και αναφορές στην δύσκολη προσωπική του ζωή, την οποία δεν όριζε ο ίδιος, λόγω της εμπλοκής του, καθιστούν το έργο αυτό εξαιρετικά ενδιαφέρον και αξιόλογο.

Το βιβλίο είδε το φως της δημοσιότητας το 2014, από τον μονάκριβο γιο του Νίκο, όμως, δυστυχώς οι γονείς του δεν πρόλαβαν να το κρατήσουν στα χέρια τους, καθώς είχαν φύγει από τη ζωή και οι δύο, σε διάστημα δύο μηνών. Μαζί στην ζωή, μαζί και στον θάνατο. Μόνος του ο Νίκος Λιναρδάτος μέσα στον κυκεώνα των εγγράφων του πλούσιου αρχείου, πιεσμένος χρονικά, καθώς θα γινόταν το πολιτικό μνημόσυνο του πατέρα του, έδωσε προς δημοσίευση το έργο, όσο σε πιο σωστή βάση γινόταν. Θα ήταν ευχής έργο η επανέκδοσή του, εμπλουτισμένο με πολλά ακόμα στοιχεία και φωτογραφικό υλικό.

Ένα έργο που πρέπει να βρίσκεται σε κάθε βιβλιοθήκη, καθώς αποτελεί μαρτυρία αναμφισβήτητη, της ιστορίας της σύγχρονης Ελλάδας.