Το σχολείο προετοιμάζει το μέλλον

Για πολλούς τα χρόνια στο σχολείο είναι τα πιο ευτυχισμένα και ανέμελα ολόκληρης της ζωής τους. Οι μέρες στο σχολείο αναπολούνται από ανθρώπους όλων των ηλικιών καθώς η μόνη υποχρέωση και ευθύνη ήταν η ολοκλήρωση των ασκήσεων και της αποστήθισης μέχρι το επόμενο μάθημα και τις εξετάσεις. Ήταν οι μέρες που θέλαμε να μεγαλώσουμε γρήγορα και πάντα προσπαθούσαμε να μιμηθούμε τους ώριμους μεγαλύτερους, αγνοώντας τι πραγματικά σήμαινε αυτό.

Η σημασία της σχολικής ζωής ωστόσο δεν αφορά τόσο το ακαδημαϊκό κομμάτι όσο την ανάπτυξη κοινωνικών ικανοτήτων, σεβασμού και ενσυναίσθησης και τη συνειδητοποίηση της ίδιας μας της δυναμικής. Ιδιαίτερα στα εφηβικά χρόνια του Γυμνασίου και του Λυκείου, ακόμα κι αν δεν το καταλαβαίναμε, η σχολική ζωή μάς χάρισε εμπειρίες και μνήμες, ενώ επιπλέον μας δίδαξε πολλά μαθήματα με τον εύκολο ή τον δύσκολο τρόπο.

Ένας για όλους και όλοι για έναν! Ή, πώς μαθαίνουμε τη συντροφικότητα και την ομαδικότητα. Το σχολείο είναι ένας χώρος με μεγάλο αριθμό παιδιών και το κάθε ένα είναι ξεχωριστό και δημιουργικό με τον δικό του τρόπο… Παιδιά με διαφορετική καταγωγή και προσωπικότητα που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους με κανέναν τρόπο, στο πλαίσιο των τεσσάρων τοίχων της αίθουσας λειτουργούν σαν ένα. Το σχολείο συνεπώς είναι αυτό που μας διδάσκει να μαθαίνουμε, να παίζουμε, να μοιραζόμαστε και να περνάμε καλά στο πλαίσιο του συνόλου.

Η δύναμη των λέξεων/ η δύναμη της επικοινωνίας.Οι λέξεις κρύβουν μέσα τους ενέργεια που αναπόφευκτα απορροφάται –λιγότερο ή περισσότερο- από τον στόχο τους. Έτσι στο σχολείο υπάρχουν περιπτώσεις επαίνων και κινητοποίησης από καθηγητές που μας εμψυχώνουν και πιστεύουν σε μας, υπάρχουν όμως και περιπτώσεις λεκτικών εκφράσεων και συμπεριφορών από συνομήλικους που αφήνουν ανεξίτηλο το σημάδι τους πάνω στις παιδικές ψυχές και τις στοιχειώνουν ακόμα και στην ενήλικη ζωή τους.

“Μάλιστα Κυρία!”: Το σχολείο είναι το πρώτο μέρος στο οποίο μαθαίνουμε πρακτικά την έννοια της πειθαρχίας. Ο στόχος της είναι να μας μάθει να υπακούμε στην εντολή του δασκάλου και του γονιού αντίστοιχα και έτσι κατ’ επέκταση να καλλιεργήσουμε τον σεβασμό και τη συνέπεια, κρίσιμα και απαραίτητα στοιχεία της ενήλικης ζωής.

Το σχολείο δεν είναι μόνο μαθήματα

Οραματιζόμαστε το μέλλον. Η παιδική φαντασία βοηθά στην καλλιέργεια της δύναμης της σκέψης και τη διεύρυνση των δημιουργικών οριζόντων. Τα όνειρα του κάθε μαθητή για τη ζωή του, τα πρότυπα και οι επαγγελματικές ευκαιρίες, καλλιεργούν τη φαντασία και την ικανότητά του να δημιουργεί μοντέλα καταστάσεων και περιστάσεων, πράγμα που θα φανεί ιδιαίτερα πρακτικό σε οποιοδήποτε εργασιακό πόστο κι αν βρεθεί.

Στο σχολείο συνυπάρχουν μαθήματα θεωρητικά όπως η ιστορία, η πολιτική αγωγή και οι ξένες γλώσσες, με μαθήματα καθαρά πρακτικά όπως τα μαθηματικά και η φυσική, με άλλα που αφορούν το σώμα, όπως η γυμναστική, και ορισμένα πιο καλλιτεχνικά, όπως τα εικαστικά, η θεατρολογία και η μουσική.

Πράγματι πρακτικά στην ελληνική εκπαίδευση υπάρχουν προβλήματα. Έστω και θεωρητικά όμως το σχολείο έχει μια κύρια αποστολή: Να καταρτίσει τον μαθητή στον τομέα στον οποίο έχει κλίση. Το σχολικό πλαίσιο μαζί με τις δραστηριότητες που το συνοδεύουν (σχολικές παραστάσεις, μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις, ενδοσχολικές αθλητικές διοργανώσεις κ.τ.λ.), αποτελούν την τέλεια ευκαιρία για να αναπτυχθούν πολλές ικανότητες αλλά και να ξεχωρίσουν στον τομέα τους τα παιδιά με ταλέντο.

Σίγουρα γνωρίζουμε καταπληκτικούς ανθρώπους στην ενήλικη ζωή μας. Οι φίλοι των σχολικών χρόνων όμως έχουν κατακτήσει ένα ιδιαίτερο κομμάτι στις καρδιές μας που δύσκολα καταλαμβάνεται από οποιονδήποτε άλλον. Για σκεφθείτε το! Υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους έχουμε μοιραστεί τα πιο αγνά, σχεδόν παιδικά, συναισθήματα στην πιο ωμή και ανώριμη μορφή τους. Έχουμε βοηθήσει ο ένας τον άλλον να ξεπεράσει τα προβλήματα της εφηβείας, της “τραγικότερης” και “δραματικότερης” περιόδου ολόκληρης της μέχρι τότε ζωής μας.

Οι αθώοι παιδικοί μας εαυτοί έχουν επηρεάσει τη διαμόρφωση της ενήλικης προσωπικότητας τους όπως και αυτοί της δικής μας. Ακόμα και αν αλλάξουν μεγαλώνοντας, στην καρδιά και στα μάτια μας θα είναι πάντα ίδιοι, ξυπνώντας τον παιδικό, ανέμελο και – θα τολμήσω να πω – ευτυχισμένο εαυτό μας.

---

 

Σε συνεργασία με το womanidol