Πισίνας εγκώμιον!
26/09/2024
Σπουδαίο πράγμα η πισίνα. Ιδιαίτερα η εσωτερική, η θερμαινόμενη, δίπλα στο τζακούζι και τον λουτροκαμπινέ. Αλλά και η εξωτερική, πλάι στο γκαζόν και το μπάρμπεκιου, καλή είναι. Σου ανεβάζει το κοινωνικό στάτους, βρε αδερφέ. Ιδιαίτερα όταν την βλέπουν οι γείτονες και σκάνε. Η πισίνα σού εξασφαλίζει όχι μια θάλασσα μικρή ή μυστική που θέλουν οι ποιητές αλλά κάτι πολύ πιο σπουδαίο: μια θάλασσα ιδιωτική. Το όνειρο δηλαδή κάθε μικροαστού νεόπλουτου. Απ’ την άλλη, οι πιο μερακλήδες αποκλείουν με διάφορους τρόπους μια παραλία. Εν είδει πισίνας φυσικής.
Ενώ οι μερακλήδες των μερακλήδων συνδυάζουν και μαντρωμένο αιγιαλό αλλά και πισίνα στον κήπο. Δύο σε ένα. Μεγαλεία! Θέληση να έχει κανείς και γούστο. Και θράσος και φράγκα βεβαίως βεβαίως. Σαν τον μπαμπά της Βουγιουκλάκη στο “Ξύλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο”. Κάτι όμως politically unacceptable σήμερα. Δεν δέρνουμε μόνο στα σχολεία πλέον. Δέρνουμε, βιάζουμε και συγχρόνως βιντεοσκοπούμε. Μα απαγορεύτηκαν τα κινητά στα σχολεία. Του Αγίου Μ@… είναι κινητή ή σταθερή γιορτή;
Συνοψίζοντας: Τί συμβολίζει η πισίνα στο υποσυνείδητο του νεοέλληνα; Πέραν του solding face (“πουλάω μούρη”) η πισίνα πρωτίστως συμβολίζει την εξασφάλιση του ιδιωτικού Παραδείσου. Έστω κι αν γύρω σοβεί μια συλλογική κόλαση. Επίσης την απομόνωση, την απομάκρυνση από την πλέμπα και την ιδιωτικότητα. Ή καλύτερα την ιδιώτευση. Ώστε να καταλήξουμε στην ιδιωτεία. Συνακόλουθα συμβολίζει και την συνειδητή απεξάρτηση από εκείνη την φύση – μητέρα που μας έχει όλους γεννήσει. Δηλαδή το χώμα, τον αέρα, τη θάλασσα, τις πέτρες, τα βουνά, τα νερά των βουνών, τους άλλους ανθρώπους. Το μεγάλο πρόβλημα…
Αφού οι παραλίες είναι πολυσύχναστες και θορυβώδεις, ο αέρας και το νερό μολυσμένα, το χώμα και οι πέτρες γρατσουνίζουν, η λεία άσφαλτος, ό,τι κι αν πεις, είναι καλύτερη. Ουδέτερη. Όπως και η ζωή, η ίδια μοιάζει ασφαλέστερη, όταν είναι περιχαρακωμένη, απολυμασμένη, αντισηπτική, αποστειρωμενη χωρίς την ανθρώπινη μπόχα που θα έλεγε κι ο Νίκος Καζαντζάκης. Άνθρωποι χωρίς επαφές ανθρώπων.
Τη συνάφεια των πολλών που λέει ο άλλος ποιητής. Άνθρωποι των πισινών τους! Μα τί συμβαίνει εδώ; Πνεύμα αντιλογίας απέναντι στην γενική απάθεια, στην κατασκευασμένη ευτυχία; Είπαμε και το ξαναλέμε: Στην Ελλάδα δεν ισχύουν οι νόμοι αλλά μόνο οι εξαιρέσεις τους. Λες και δεν το ξέραμε… Πνιγμονή. Στη χώρα της δραματικής έλλειψης νερού ζούμε περιμένοντας μια βροχή καθαρτήρια που όμως δεν έρχεται.
Πισίνα και λειψυδρία
Σ’ έναν τόπο που δεν βρέχει σχεδόν ποτέ, ας χειροκροτήσουμε περιχαρείς αυτούς που φτιάχνουν ολυμπιακές πισίνες στα άνυδρα και ξερά κυκλαδονήσια. Επίσης τους αρρώστους που λογοκλέπτουν συνεχώς, ως συστηματικά τους άλλους, τους αστείους επαγγελματίες της ποίησης, που εδώ και είκοσι χρόνια υπάρχουν μόνο και μόνο επειδή καταγγέλλουν τους πρώτους. Ο Χάρης κι οι άχαροι. Αλλά και το ΥΠΠΟ που μοιράζει απλά και μόνο ισοπεδωτικό, πολιτιστικό χρήμα χωρίς όραμα και σκοπό. Κι αυτό αποκλειστικά σε μια κλίκα. Όλοι ξέρουν κι όλοι σιωπούν. Λειψυδρία!
Μαθαίνω από τις ειδήσεις: Τουλάχιστον πέντε, άγρια άλογα νεκρά στο Δέλτα του Έβρου λόγω λειψυδρίας. Εσείς ποτίσατε σήμερα το πεζοδρόμιο, το μπαλκόνι, το Ι.Χ, την αυλή κλπ με τη μάνικα σπαταλώντας το πολύτιμο νερό που ΔΕΝ έχουμε; Φωνάζω ήδη από το 2000 στην Ελευθεροτυπία για την λειψυδρία στις Κυκλάδες και το αίσχος με τους νεόπλουτους και τις προκλητικές πισίνες τους. Για τον αγώνα που κάνουν τα λιγοστά δέντρα για να επιβιώσουν σ’ αυτή τη λαίλαπα και για την αναισθησία των ανθρώπων.
Ευτυχώς που το κράτος μας, ένα κράτος πολλαπλασιασμένων ατομισμών και σιωπηλά θεσμοθετημένης αρπαχτής, όπως είναι φυσικό, σεμνά και αιδημόνως απέχει. Είμαστε τώρα για να τα βάλουμε με τον ψηφοφόρο νοικοκύρη; Επίσης το σύστημα διανομής της ΕΥΔΑΠ είναι τόσο διάτρητο ώστε χάνονται στο δρόμο τα 60% υδάτων του δικτύου. Καλησπέρα κ. Πρωθυπουργέ μας! Πόσες ανεμογεννήτριες φυτέψατε σήμερα; Προφητεία: Στην επόμενη, μεγάλη πυρκαγιά, βρείτε μία πισίνα για να βουτήξετε, μήπως και σωθείτε…
