Κυβερνητική ασάφεια για τα ελληνοτουρκικά

Δε γνωρίζουμε τι σημαίνει “συνεκδοχή” κατά τον Μητσοτάκη αλλά η καθιερωμένη έννοια είναι ότι «πρόκειται για λέξη που χρησιμοποιείται για να εκφράσει μία διαφορετική σημασία (από εκείνη) που βρίσκεται σε σχέση υπαγωγής με την αρχική έννοια ενός συνόλου» (*). Εν προκειμένω, ποίο τμήμα του Αιγαίου Πελάγους ανήκει στην Ελλάδα και τι ανήκει στη Τουρκία – αν και το ζήτημα αυτό είναι λυμένο για το Διεθνές Δίκαιο ήδη από τη Συνθήκη της Λωζάνης, που η Τουρκία υπέγραψε το 1923 ως νικητής του Μικρασιατικού πολέμου (τα τουρκικά χωρικά ύδατα εκτείνονται μέχρι 3 μίλια από την ασιατική ακτή).

Σήμερα βέβαια η Τουρκία αμφισβητεί αμφότερες – τη διεθνή και διμερή συμβατική τάξη κι αναζητεί “συνεκτική” αναδιατύπωση των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να διευκρινιστεί η άποψη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) στην οποία ανήκει η Ελλάς από το 1981. Ποία τα σύνορά της ΕΕ με την Τουρκία;

Ανήκουν τα νησιά στην Ελλάδα ή όχι; Κι αν ναι, έχουν ή δεν έχουν χωρικά ύδατα, υφαλοκρηπίδα, ΑΟΖ και γειτνιάζουσα ζώνη; Κατόπιν, που φθάνουν τα χερσαία σύνορα της Ελλάδος με την Τουρκία; Η απάντηση ενδιαφέρει και την Αμερική που έχει εγκατασταθεί στη Θράκη, την οποία διεκδικούν οι Τούρκοι.

Έπειτα, έρχεται το κυριότερο: Τι θέλουν οι δύο λαοί; Οι Τούρκοι υποδαυλίζονται από την κυβέρνηση τους, που καλλιεργεί τα αρπακτικά ένστικτά τους (το 1939 άρπαξαν απ’ τη Συρία την Αλεξανδρέττα και το 1974 το ήμισυ της Κύπρου) και υποβλέπουν σήμερα τη… Ρόδο, τη Μύκονο, τη Σαντορίνη κι ό,τι άλλο έχει τουριστικές εγκαταστάσεις στο Αιγαίον.

Η ασάφεια της κυβέρνησης

Οι Έλληνες υφίστανται καθημερινά μία ασάφεια της κυβέρνησης τους: Είναι τα ελληνικά χωρικά ύδατα 6, 10 ή μήπως 12 μίλια; Εάν υπερβούν τα 6 μίλια ως επιτρέπει το Διεθνές Δίκαιο της Θαλάσσης, κινδυνεύουν από το casus belli της Τουρκίας. Αν πάνε στα 10, που θέλει ο κ. Σκυλακάκης με το “χωροταξικό των νήσων”, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τον κ. Δένδια που διεκδικεί τα 12 μίλια και αν συμφωνήσουν ν’αφήσουν τις “μικρονησίδες” ως νεκρά ζώνη, ποίος εγγυάται ότι μετ΄ου πολύ οι Τούρκοι θα ζητήσουν τα Αντίψαρα, την Ψέριμο, τους Φούρνους ή το… Τουρκολίμανο όπως έκαναν με τα Ίμια που τα “γκριζάρισαν” επί Σημίτη;

Ο ελληνικός λαός θέλει να ζήσει εν ειρήνη με τους γείτονες αλλά είναι έτοιμος να πολεμήσει αν απειληθεί στο Αιγαίο, στη Θράκη ή στον αέρα της δυτικής Ελλάδος και Κρήτης. Αυτό είναι σαφές και δεν αμφισβητείται από κανένα, εχθρό ή άσπονδο φίλο. Διότι άλλως, τι χρειάζονται τα 1000 Leopard, οι 4 Belharra και τα 220 μαχητικά αεροσκάφη; Γιατί δαπανάται το 5% του Ελληνικού ΑΕΠ για την Άμυνα κάθε χρόνο και το δημόσιο χρέος έχει φθάσει στα 410 δις. ευρώ; Θα προτιμούσαν να τα δώσουν στην Παιδεία, στην Υγεία και στον εργαζόμενο λαό που λαμβάνει μισθό χαμηλότερο των Βουλγάρων.

Ο Μητσοτάκης δε χρειάζεται τις ασάφειες των Γεραπετρίτη, Σκυλακάκη, Δένδια ως “συνεκτική συμπεριφορά” απ’ τον Ερντογάν. Πολλώ δεν μάλλον καθ’ όσον η ΝΔ δεν εκφράζει περισσότερο απ’ το 23% της ελληνικής κοινής γνώμης, όπως δείχνουν οι πρόσφατες δημοσκοπήσεις. Αν μάλιστα ο πρωθυπουργός πάει στη Βουλή να περάσει τις “συνεκτικές συμπεριφορές” θα καταψηφιστεί όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από τους πατριώτες, βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας.

(*) Βλ. σχ. ΧΡΗΣΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ ΤΗΣ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ της Ακαδημίας Αθηνών (τόμος 7 σελ. 207).