Η εγκληματικότητα των αλλοδαπών σε αριθμούς (Β’ Μέρος)

Σε σχέση με τις ληστείες, στο Γράφημα 4 (του οποίου τα στοιχεία επίσης βασίζονται στα δημοσιευμένα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας διαφαίνεται πως από το 1991 έως το 2011 εμφανίζουν μία ανοδική τάση. Συγκεκριμένα, το 1991 κατεγράφησαν 1.207 ληστείες (τετελεσμένες ή απόπειρες) και το 2011 6.925 (τετελεσμένες ή απόπειρες). Το δε ποσοστό των αλλοδαπών δραστών ανερχόταν στο 10% το 1991 και στο 54% το 2011.

Ληστείες

Το υψηλότερο ποσοστό σε σχέση με τους αλλοδαπούς δράστες παρατηρείται το έτος 2010 με 60%. Μετά το 2011 ο αριθμός των ληστειών σταδιακά αυξομειώνεται για να φτάσει το 2023 στις 3.103 (τετελεσμένες ή απόπειρες). Το δεν ποσοστό των αλλοδαπών δραστών το έτος 2023 είναι στο 27%. Συνολικά κατά την περίοδο 1991-2023 έχουν καταγραφεί 105.836 ληστείες (98.491 τετελεσμένες και 7.345 απόπειρες) με τον μέσο όρο του ποσοστού των αλλοδαπών δραστών αυτήν την χρονική περίοδο να είναι στο 34%. Με βάση το ποσοστό αυτό υπολογίζεται πως ο αριθμός των συνανθρώπων μας που έχουν ληστευτεί (χωρίς τις απόπειρες) από αλλοδαπούς ανέρχεται στους 33.810.

Λαθρεμπόριο

Στο Γράφημα 5 (του οποίου τα στοιχεία επίσης βασίζονται στα δημοσιευμένα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας παρουσιάζεται η εξέλιξή των εγκλημάτων περί Λαθρεμπορίας (τετελεσμένα ή απόπειρες). Έως το έτος 2018 παρατηρείται μια ανοδική τάση του φαινομένου αυτού που ανέρχεται το έτος 2018 στα 2.211 εγκλήματα (τετελεσμένα ή απόπειρες). Από το 2019 η τάση είναι πτωτική, με το έτος 2023 να καταγράφεται ο χαμηλότερος αριθμός των εγκλημάτων περί λαθρεμπορίας (τετελεσμένα ή απόπειρες) που είναι 483.

Συνολικά ο αριθμός των εγκλημάτων αυτών κατά τα έτη 1991-2023 ανέρχεται στα 21.696 (21.543 τετελεσμένα και 153 απόπειρες). Όσον αφορά το ποσοστό των αλλοδαπών δραστών, αυτό ανερχόταν το 1991 στο 4% ενώ το 2022 στο 63%. Ο μέσος όρος των αλλοδαπών δραστών στα εγκλήματα περί λαθρεμπορίας είναι 47%. Με βάση το ποσοστό αυτό ο αριθμός των τετελεσμένων εγκλημάτων περί λαθρεμπορίας τελεσθέντων αλλοδαπούς δράστες είναι γύρω στο 10.200.

Επιστρέφοντας στο αρχικό ερώτημα, εάν δηλαδή οι αλλοδαποί που ζουν ανάμεσά μας, εμφανίζουν μια αυξημένη παραβατική συμπεριφορά σε σχέση με τους Έλληνες, η απάντηση είναι, πως σύμφωνα με τις επίσημες απογραφές των ετών 1991, 2001, 2011, και 2021 εμφανίζουν υψηλότερα ποσοστά σε σχέση με την πληθυσμιακή τους αναλογία. Αυτό οφείλεται κυρίως στην μαζική και ανεξέλεγκτη είσοδό τους στην Ελληνική επικράτεια που είχε ως συνέπεια την μετάβαση της Ελληνικής κοινωνίας από ένα εθνικά αμιγώς ομοιογενές κράτος σε ένα πολυπολιτισμικό αχταρμά.

Η συντριπτική πλειοψηφία των αλλοδαπών που ζουν στην Ελλάδα προέρχονται από χώρες με διαφορετικό πολιτισμικό, θρησκευτικό και και κοινωνικό επίπεδο. Σχετικά με τις απογραφές είναι προφανές πως οι μόνιμοι αλλοδαποί κάτοικοι στην συντριπτική τους πλειοψηφία εισήλθαν στην χώρα παρανόμως καθώς το 81% των αλλοδαπών το 1991 , το 94% το 2001, το 78% το 2011 και το 85% το 2021 δεν ήταν πολίτες κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Σε αυτό συνηγορούν και τα στοιχεία σε σχέση με την παράνομη μετανάστευση του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη καθώς επίσης και του Υπουργείου Μετανάστευσης & Ασύλου. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτά, κατά την περίοδο 2011-2019 εισήλθαν παρανόμως στην χώρα μας 1.697.891 αλλοδαποί, ενώ κατά την περίοδο 2020-2023 αιτήθηκαν άσυλο 170.453 αλλοδαποί. Συνολικά λοιπόν, τουλάχιστον 1.868.344 αλλοδαποί εισήλθαν παρανόμως στην χώρα από το 2011 έως το 2023.

Το Ελληνικό κράτος σταδιακά μονιμοποίησε ένα μεγάλο ποσοστό των παρανόμως εισελθόντων αλλοδαπών δίνοντάς τους άδειες παραμονής, εργασίας κτλ. Η μονιμοποίηση και νομιμοποίηση αυτή έγινε κατά παράβαση της ελληνικής νομοθεσίας, αφού αυτή προβλέπει διαφύλαξη των συνόρων και άμεση απέλαση των παρανόμως εισελθόντων στην χώρα αλλοδαπών. Από την μία μεριά τα σύνορα δεν φυλάσσονταν και δεν φυλάσσονται αποτελεσματικά και από την άλλη μεριά οι παρανόμως εισελθόντες στην χώρα σταδιακά ή μαζικά νομιμοποιούνται.

Η μετάβαση της ελληνικής κοινωνίας από ένα εθνικά αμιγώς ομοιογενές κράτος σε μία πολυπολιτισμική κοινωνία έγινε σε πλήρη συνέργεια με την εκάστοτε κυβέρνηση. Αυτό φαίνεται καθαρά από τις δηλώσεις και πράξεις των ελληνικών κυβερνήσεων την περίοδο 1991- 2024. Π.χ. στις 13.01.1991 ο Αντώνης Σαμαράς, Υπουργός Εξωτερικών επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη δήλωνε: «Η ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα θα αυξήσει τη ροή των θεωρήσεων (εκδόσεις βίζας) διάρκειας μέχρι ενός έτους για τους Αλβανούς υπηκόους».

Η στάση των Ελλήνων πολιτικών

Ομοίως, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επί κυβερνήσεως Κ. Σημίτη στις 22/07/1999 δήλωνε: «Από την πρώτη στιγμή είπαμε ότι επιθυμούμε αυτές τις συζητήσεις, προκειμένου να προκύψει, με συναινετικό τρόπο, μια γραμμή αντιμετώπισης του φαινομένου των οικονομικών μεταναστών. Παραμένουμε σε αυτή τη γραμμή. Η επιλογή του πρωθυπουργού είναι αυτή, η οποία τίθεται πλέον σε εφαρμογή … Οι συζητήσεις που διεξάγονται για το συγκεκριμένο θέμα, γίνονται ώστε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί, πιο δίκαιοι, πιο αντικειμενικοί, προκειμένου, το συντομότερο δυνατό, να αποσαφηνιστεί το τοπίο, όσον αφορά το ποιοι βρίσκονται στην Ελλάδα, πώς βρίσκονται εδώ και με ποιες προϋποθέσεις παραμένουν και εργάζονται. …Η λευκή κάρτα διασφαλίζει μόνιμη παραμονή και δραστηριοποίηση των αλλοδαπών εργατών».

Επίσης ο Ριζοσπάστης στις 09/09/2001 μας ενημέρωνε ότι: « Θυμίζουμε ότι στη διαδικασία της λευκής και πράσινης κάρτας το 1998 τα αποτελέσματα ήταν τα εξής: Έκαναν αίτηση για λευκή κάρτα 375.000, από αυτούς κατάφεραν να εξασφαλίσουν τα 40 ένσημα και το δικαίωμα να υποβάλουν αίτηση για πράσινη κάρτα μόνο οι 230.000». Επί κυβερνήσεως Κ. Καραμανλή ο Υπουργός Εσωτερικών Π. Παυλόπουλος δήλωνε τον Μάη του 2007 στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΛΦΑ «Εγώ έχω πει κάτι, το οποίο το επαναλαμβάνω. Ευχαριστώ εκείνους που επιλέγουν την Ελλάδα για να ζήσουν μαζί μας και να αγωνιστούν μαζί μας για μια καλύτερη κοινωνία».

Επί κυβερνήσεως Γ. Παπανδρέου την διετία 2009-2011 «με τον νόμο για σύγχρονο Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας δόθηκε η δυνατότητα σε νόμιμους, ευρισκόμενους στη χώρα, μετανάστες να αποκτούν με αίτηση τους την ελληνική ιθαγένεια και διευκολύνθηκε η απόκτηση της ιθαγένειας από παιδιά μεταναστών (της Β’ γενιάς) που γεννήθηκαν ή μεγάλωσαν στην Ελλάδα μετά από αίτηση των (νόμιμων) μεταναστών γονέων τους. Δόθηκε το δικαίωμα συμμετοχής στους νόμιμους μετανάστες και ομογενείς, στις δημοτικές εκλογές».

Επί κυβερνήσεως Α. Σαμαρά είχε θεσπιστεί η χορήγηση άδειας διαμονής σε αλλοδαπούς μετά από επτά έτη συνεχής παρουσίας στην Ελλάδα. Επί κυβερνήσεως Α. Τσίπρα καταγράφηκε ο υψηλότερος αριθμός παρανόμως εισελθόντων αλλοδαπών στην Ελλάδα (911.471). Επίσης, επί κυβερνήσεως Α. Τσίπρα η Ελλάδα συνυπόγραψε το “μη δεσμευτικού χαρακτήρα” Παγκόσμιο Σύμφωνο του ΟΗΕ για την Ασφαλή, Ομαλή και Τακτική Μετανάστευση στις 10/12/2018 στο Μαρακές.

Ακόμα, στις 4/10/2019 ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης  στην δευτερολογία του σε σχέση με επίκαιρη ερώτηση για το μεταναστευτικό δήλωνε: «Με ρωτήσατε εάν φοβόμαστε τους πρόσφυγες ως μια δύναμη που θα μπολιάσει την ελληνική κοινωνία. Σας λέω όχι, δεν τους φοβάμαι. Αρκεί να είναι αυτοί οι οποίοι πληρούν τους κανόνες για να απολαμβάνουν διεθνούς προστασίας. Και αν η Ευρώπη ή η Ελλάδα θέλει να κάνει μια συγκεκριμένη μεταναστευτική πολιτική για να ενισχύσει το δημογραφικό της πρόβλημα έχει τη δυνατότητα να το κάνει, αλλά θα το κάνει οργανωμένα και θα το κάνει με κανόνες.…Μακριά από εμάς οποιαδήποτε ξενοφοβία ή οποιοσδήποτε ρατσισμός. Είμαι υπερήφανος όταν πηγαίνω σε παρελάσεις και βλέπω μια κοινωνία η οποία μετατρέπεται σε πολυπολιτισμική σιγά – σιγά. Δεν αμφισβητείται η εθνική μας ακεραιότητα με αυτό τον τρόπο».

Επίσης, στις 19/12/2024 επί κυβερνήσεως Κυριάκου Μητσοτάκη είχαμε την τροπολογία Καιρίδη  που «προβλέπει την χορήγηση άδειας διαμονής με δικαίωμα πρόσβασης στην εργασία σε πολίτες τρίτων χωρών που διαθέτουν δήλωση προσφοράς εργασίας ή παροχής υπηρεσιών ή έργου, διέμεναν στην Ελλάδα έως και τη 30η Νοεμβρίου 2023 χωρίς άδεια διαμονής, συνεχίζουν να διαμένουν στην Ελλάδα, και συμπληρώνουν τουλάχιστον τρία συνεχή χρόνια παραμονής στη χώρα πριν από την υποβολή αίτησης, σύμφωνα με έγγραφα βέβαιης χρονολογίας».

Eπιπλέον, η κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη δημιούργησε την διετία 2023-2024 200.432 νέες θέσεις εργασίας για ξένους εργάτες, οι οποίοι προέρχονται μέσω διακρατικών συμβάσεων από το Μπανγκλαντές, την Άιγυπτο, τις Φιλιππίνες, την Ινδία, την Μολδαβία και το Βιετνάμ.