Και πάλι για το Τουρκικό Προξενείο

Εξ άλλου, η Τουρκική κυβέρνηση επέβαλε περιορισμούς στα ομογενειακά μας σχολεία της Κων/λεως, για τις επισκέψεις Ελλήνων, που δεν έχουν άμεση σχέση με το εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Το οποίον εκθειάζει το μεγαλείο της νεοθωμανικής Τουρκίας («Γαλάζια θάλασσα», Λιβυκό συμβόλαιο, Σομαλία κλπ.)
Πόσοι όμως Έλληνες επισκέπτονται τα φθίνοντα Ελληνικά σχολεία, που κάποτε ανθούσαν στην Πόλη; Ελάχιστοι, παρακολουθούμενοι κατά πόδας υπό της ΜΙΤ, της μυστικής αστυνομίας του Ερντογάν.

Το άγος του Τουρκικού Προξενείου

Αντίθετα, ο Τούρκος «Γενικός» πρόξενος στο Τουρκικό «πρακτορείο» της Κομοτηνής επεσκέφθη τέσσαρες φορές «μειονοτικά» σχολεία στην δυτική Θράκη, από της ενάρξεως της σχολικής χρονιάς εφέτος χωρίς να τηρήσει τις απαιτούμενες για ημεδαπούς και ξένους. Κυρίως να μην ενοχληθεί ο Τούρκος «γενικός» πρόξενος, δια την παράβαση της εγκρίσεως επισκέψεων στα μουσουλμανικά σχολεία της χώρας μας.

Προφανώς, οι Τούρκοι αξιωματούχοι, που τόσον περιποιείται ιδιαιτέρως ο κ. Γεραπετρίτης, στα πλαίσια της διάτρητης «Διακήρυξης των Αθηνών», αλωνίζουν στην Κομοτηνή, Ξάνθη και Πομακοχώρια, διδάσκοντας τους Έλληνας μουσουλμάνους αλλά Ευρωπαϊκής υπηκοότητος , ότι η δυτική Θράκη είναι Τουρκικό κι όχι Ευρωπαϊκό έδαφος.

– Τι άλλο πρέπει να κάνει ο κ.«Γενικός», για να κηρυχθεί ανεπιθύμητος στην χώρα μας και να απελαθεί πάραυτα , όπως εν Γερμανία ο αρχιμουφτής του Αμβούργου;

Ποίαν άλλη απόδειξη χρειάζεται για να κλείσει οριστικώς το Τουρκικό πρακτορείο της Κομοτηνής , όπως είχε προσπαθήσει ανεπιτυχώς να κάνει ο Αντώνης Σαμαράς όταν ήταν πρωθυπουργός. Η παραμονή του στο Ελληνικό έδαφος παραβαίνει το Ελληνικό σύνταγμα.

Ο Ερντογάν μιλά μόνο μία γλώσσα

Οι Τούρκοι ξέρουν μόνο μια γλώσσα , της ισχύος! Κι όσον η Ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί να τους συνετίσει, να σέβονται τους γειτονικούς λαούς, Σύρους, Αρμενίους, Κούρδους κι Έλληνες ματαιοπονεί, εμφανιζομένη ως στερημένη σθένους και δυνάμεως.

Καλή είναι η αναβάθμιση απ’ τον υπουργό Άμυνας Νίκον Δένδια της εξαρτήσεως των Ελλήνων μαχητών με σύγχρονα κράνη, επιγονατίδες και «υδροδοχεία» (παγούρια) κλπ.

Μήπως όμως, θα έπρεπε, εκτός από τον στρατό, να συγχρονισθεί κι η εξωτερική μας πολιτική πάνω στη «Πατριωτική Γραμμή»;