ΣΥΡΙΖΑ: Στο Συνέδριο η επόμενη πράξη της διάλυσης

Μετά από μία μαραθώνια συνεδρίαση-θρίλερ που στιγματίστηκε από εντάσεις και αντεγκλήσεις εντός και εκτός της αίθουσας των εργασιών της, η Κεντρική Επιτροπή του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε τον αποκλεισμό του Στέφανου Κασσελάκη από την κούρσα της ηγεσίας. 

Είναι μία πρωτοφανής στα χρονικά της μεταπολίτευσης ενέργεια: το βασικό όργανο του κόμματος πρώτα να καθαιρεί και στην συνέχεια να αποκλείει από την διεκδίκηση της ηγεσίας τον μέχρι πριν από έναν μήνα πρόεδρο, ο οποίος μάλιστα είχε εκλεγεί μόλις πριν από έναν χρόνο με μεγάλη πλειοψηφία. 

Τα πνεύματα ήταν οξυμένα από την αρχή καθώς οι δύο πλευρές αντιλαμβάνονταν το διακύβευμα της συνεδρίασης και τις συνέπειες της απόφασης για την επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ. 

Η πλευρά του Στέφανου Κασσελάκη αποφάσισε να μην συμμετάσχει στην συνεδρίαση προκειμένου να “μπλοκάρει” την απαρτία που ήταν απαραίτητη για την την λήψη απόφασης. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καθυστερήσει η έναρξη της συνεδρίασης περίπου 2,5 ώρες μέχρι να έλθουν από διάφορες περιοχές πέριξ του Λεκανοπεδίου, στελέχη που πρόσκεινται στην πλειοψηφία και στους οποίους τηλεφώνησαν όταν διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχει απαρτία. 

Από νωρίς είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται έξω από την αίθουσα αλλά και έξω από το ξενοδοχείο οπαδοί του Στέφανου Κασσελάκη – περί τα 100 άτομα – που κατά την διάρκεια της συνεδρίασης δημιούργησαν εντάσεις με προφανή στόχο (κατευθυνόμενο ή μη) να επηρεάσουν τις εργασίες της Επιτροπής αλλά και τους δημοσιογράφους. Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε ένταση και με τους εκπροσώπους του Τύπου όταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και οπαδοί του Στέφανου Κασσελάκη στράφηκαν εναντίον τους καταλογίζοντάς τους ότι “δεν είναι αμερόληπτοι”, δηλαδή δεν υιοθετούν την δική τους άποψη περί “πραξικοπήματος κατά του εκλεγμένου προέδρου”. 

Η “πασιονάρια” της πτέρυγας Κασσελάκη 

Μέσα στην αίθουσα η μόνη που πήρε καρτελάκι διαπίστευσης ήταν η Θεοδώρα Τζάκρη προκειμένου να της δοθεί ο λόγος για να εκφράσει την πολιτική θέση της πλευράς Κασσελάκη και να βάλλει διάφορα διαδικαστικά προσκόμματα που αφορούσαν τον σχηματισμό της απαρτίας. 

Τελικά διαπιστεύθηκαν 151 σύνεδροι, περισσότεροι από τους 148 που απαιτούνταν ακόμη και αν ο συνολικός αριθμός των εν ενεργεία μελών της Κ.Ε. είναι 296 και όχι 293 όπως έλεγε το προεδρείο της συνεδρίασης. Η απόφαση του αποκλεισμού πέρασε ομόφωνα. Διάσταση υπήρξε για το αν θα έπρεπε να υπάρχει στην απόφαση ονομαστική αναφορά στον Στέφανο Κασσελάκη ή μόνο η περιγραφή των κριτηρίων και να αφήνεται η επισφράγιση σε δεύτερο χρόνο από την ΚΟΕΣ. Τελικά με αυξημένη πλειοψηφία, υπολογίζεται 138 μελών, πέρασε η πρόταση για ονομαστική αναφορά που υπέβαλε σαν τροπολογία ο Γιάννης Μουζάλας. 

Ο Παύλος Πολάκης δεν συμμετείχε στην συνεδρίαση, η ομάδα του όμως έδωσε το παρόν και ήταν καθοριστική για την διαμόρφωση της απαρτίας. Ωστόσο ψήφισαν κατά της ονομαστικής αναφοράς για τον Στέφανο Κασσελάκη καθώς και μερικά ακόμη στελέχη. 

Το βάρος στην αντιπαράθεση με την Θεοδώρα Τζάκρη σήκωσε κατά την διάρκεια της συνεδρίασης η Όλγα Γεροβασίλη, η οποία επέμενε ότι δεν έχει δικαίωμα λόγου εάν προηγουμένως δεν διαπιστευθεί. Μετά το κλείσιμο την απόφαση υποστήριξε με δήλωσή του ο Σωκράτης Φάμελλος, υπογραμμίζοντας ότι αποφεύχθηκε η απαξίωση της καταστατικής λειτουργίας του ΣΥΡΙΖΑ και εξασφαλίστηκε η δημοκρατική και ενωτική λειτουργία. Φυσικά στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση κινούνται οι υποστηρικτές του Στέφανου Κασσελάκη που θεωρούν ότι “ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα συνεχίσει με την ενιαία μορφή του”. 

Κατά την διάρκεια της συνεδρίασης η Γιώτα Πούλου, που πρόσκειται στον Στέφανο Κασσελάκη, υπέβαλε την παραίτησή της αφήνοντας να εννοηθεί ότι μπορεί να υπάρξει και συνέχεια καθώς είναι βουλευτής και τομεάρχης. 

 

Η επόμενη ημέρα του ΣΥΡΙΖΑ 

Για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις η χθεσινή απόφαση ήταν προδιαγεγραμμένη από την στιγμή που η πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής αποφάσισε να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του Στέφανου Κασσελάκη. Δεν υπήρχε περίπτωση να τον καθαιρέσουν αλλά να του επιτρέψουν να είναι ξανά υποψήφιος και να διεκδικήσει την ηγεσία  κάνοντας come back. Όπως είπε σε κάποια συνέντευξή της η Θεοδώρας Τζάκρη «στο τέλος θα τον αποκλείσουν γιατί βάζει ζάχαρη στον καφέ του». Οι πληροφορίες επιμένουν – και γι αυτό πνέουν μένεα άνθρωποι στο στρατόπεδο Κασσελάκη –, ότι η όλη διεργασία δεν θα είχε εκτυλιχθεί και δεν θα είχε τελεσφορήσει εάν πίσω δεν βρισκόταν και δεν κινούσε τα νήματα ο Αλέξης Τσίπρας. Ανεξάρτητα από τις κινήσει των παρασκηνίων, άνθρωποι του όπως πχ η Όλγα Γεροβασίλη και ο Αλέκος Φλαμπουράρης πρωτοστάτησαν. 

Πολιτικά είναι εμφανές ότι ο παλιός ΣΥΡΙΖΑ – που παρέμεινε μετά τις πρώτες διασπάσεις – αποφάσισε ότι δεν θα επιτρέψει την πλήρη μετάλλαξη του κόμματος προς την οποία διακηρυγμένα εκινείτο ο Στέφανος Κασσελάκης. 

Από την πλευρά του ο “έκπτωτος” πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έκανε όλες τις λάθος κινήσεις, δίνοντας πατήματα και προσχήματα στους αντιπάλους του, με αποκορύφωμα το εξώδικο κατά της Κεντρικής Επιτροπής με αφορμή την διαρροή των στοιχείων του “πόθεν έσχες”. Θα ήταν εντελώς διαφορετική η εξέλιξη εάν αντί να συρθεί και να υποστεί μία ταπεινωτική πρόταση μομφής, είχε ανοίξει μόνος του την διαδικασία της εκλογής όπως του πρότειναν και όπως είχε την δυνατότητα. Δεν θα είχε καθαιρεθεί, δεν θα είχε αποκλειστεί και αντίθετα θα οδηγούσε εκείνος την κούρσα της εκλογής κάνοντας παράλληλα πολιτικές κινήσεις ως πρόεδρος όπως πχ η παρουσία στην ΔΕΘ. 

Αλλά και μετά την καθαίρεση, ακολούθησε μία συγκρουσιακή τακτική μέχρι και την συνέντευξη στον Ant1 όπου εμφανίστηκε σαν “πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ”, αρνούμενος να αποδεχθεί τις αποφάσεις της Κεντρικής Επιτροπής. Παράλληλα στο πολιτικό επίπεδο επέμεινε σε μία καταγγελτική ρητορική εμφανίζοντας τον εαυτό του σαν θύμα και τον  ΣΥΡΙΖΑ χωρίς την ηγεσία του σαν συμπλήρωμα της διαπλοκής, βάζοντας στο στόχαστρο και τον Αλέξη Τσίπρα λόγω της πρόθεσής του για την Κεντροαριστερά. Θα έπρεπε να θεωρεί βέβαιο ότι με τέτοια τακτική το σχέδιο αποκλεισμού του θα εφαρμοζόταν μέχρι το τέλος. Το εξώδικο ήταν το βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων του.  Στέρησε κάθε πρόσχημα για τον αποκλεισμό του. Παρότι μάλιστα ο Παύλος Πολάκης του έριξε σωσίβιο – προκαλώντας εκνευρισμό στην άλλη πλευρά – αρνήθηκε να το πάρει και επέμεινε στην συγκρουσιακή γραμμή. 

Εν τελεί στην κατηγορία ότι οι “87” κινήθηκαν αντιδημοκρατικά, η απάντηση είναι ότι και ο Στέφανος Κασσελάκης κινείται με αντιδημοκρατικό τρόπο, αλλά οι υποστηρικτές του δεν το αντιλαμβάνονται. 

Ραντεβού στο Συνέδριο; 

Πριν καν γραφτεί καθαρά η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής ο Στέφανος Κασσελάκης κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μία νέα αφίσα με την εικόνα του και το σύνθημα «Είμαι εδώ – ο δικός μας ΣΥΡΙΖΑ – η φωνή μας είναι το Συνέδριο». Στην πραγματικότητα καλεί τους εναπομείναντες οπαδούς του που δεν έχουν ακόμη απαυδήσει από όσα έχουν γίνει να εγγραφούν στους καταλόγους και να δώσουν την μάχη της εκλογής των συνέδρων. Το σκεπτικό είναι ότι το Συνέδριο μπορεί να ακυρώσει την απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής και να τον ανακηρύξει υποψήφιο. Επ’ αυτού υπάρχει διχογνωμία. Ορισμένοι εκτιμούν ότι το Συνέδριο ως ανώτατο όργανο έχει την σχετική αρμοδιότητα. Την άποψη αυτή υποστηρίζει ο Γιάννης Μαντζουράνης. Στην άλλη πλευρά ήδη ο Χρήστος Σπίρτζης δήλωσε ότι εφόσον η χρονική προθεσμία είναι μέχρι τις 24 Οκτωβρίου δεν θα είναι υποψήφιος. Πρόκειται ωστόσο για πολιτική απόφαση που θα ληφθεί στο Συνέδριο. 

Σε κάθε περίπτωση η μάχη μεταφέρεται στις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ που θα εκλέξουν τους συνέδρους. Πολλά μέλη είναι απογοητευμένα και προς το παρόν απέχουν. Ο Στέφανος Κασσελάκης διαθέτει πυρήνες “φανατικών” υποστηρικτών σε ορισμένες περιοχές. Είναι αμφίβολο όμως εάν είναι αρκετό αυτό για να ελέγξει το Συνέδριο. Εναντίον του λειτουργεί η συνολική δυναμική των πραγμάτων, είναι ένας έκπτωτος πρόεδρος που απαξιώνεται περισσότερο σε κάθε στροφή της διαδρομής. Ο πολιτικός του λόγος περιορίζεται στα λίγα φθαρμένα συνθήματα για το “ελληνικό όνειρο” και “να αλλάξουμε την λαμογιά στην Ελλάδα”. Η προσωποπαγής και αρχηγοκεντρική λειτουργία που επέβαλε στον χρόνο της ηγεσίας του δεν πείθει για τις προθέσεις του. Το αμεσοδημοκρατικό μοντέλο που επικαλείται είναι η συγκαλυμμένη αποθέωση του αρχηγισμού. 

Από την άλλη πλευρά οι αντίπαλοί του είναι αντιμέτωποι με τις βάσιμες κατηγορίες της “νομενκλατούρας” και των “σταλινικών τακτικών”. 

Εάν ο Στέφανος Κασελάκης πετύχει τον στόχο του και έχει ικανό αριθμό υποστηρικτών στο Συνέδριο τότε η κορυφαία διαδικασία θα γίνει και η ταφόπετρα της ενότητας. Πέρα από τις πολιτικές και ιδεολογικές διαφορές, το ψυχικό ρήγμα μεταξύ των στελεχών, βουλευτών αλλά και της κομματικής βάσης είναι αγεφύρωτο.