Ανοίγουν οι κάλπες σε κλίμα άτυπου εμφυλίου στην Αμερική

Οι ίδιοι οι Αμερικανοί πάντως, νιώθουν ότι έχουν χάσει την περηφάνια τους, και αυτός είναι ο κύριος λόγος που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει μεγάλη απήχηση. Πώς συμβαίνει η χώρα με το 25% του παγκόσμιου ΑΕΠ να χρωστάει, σχεδόν δύο φορές το ποσό αυτό στην Κίνα; Πώς συμβαίνει η χώρα που πολέμησε τούς Ταλιμπάν και έχασε χιλιάδες στρατιώτες και δισεκατομμύρια δολάρια να παραδίδει την εξουσία πίσω στους Ταλιμπάν; Η Δημοκρατία τούς έφερε σε αυτό το κρίσιμο σημείο, και όχι ο Φασισμός. Δεν είναι σε παρακμή η Αμερική, απλώς παραπατάει.

Και είναι άκρως παράδοξο και ενίοτε τρελό να εκπροσωπεί τους φτωχούς ένας billionaire, αλλά συμβαίνει… Το Δημοκρατικό Κόμμα ευθύνεται για αυτήν την κατάσταση. Γιατί; Μα ξέχασε τους κατατρεγμένους που ζουν σε γκέτο, και άρχισε να φροντίζει μόνο για τις μειονότητες και τη Γουόλ Στριτ. Οι φτωχοποιημένοι Αμερικανοί έχουν ταπεινωθεί, δύσκολα τα βγάζουν πέρα, και είναι αυτοί που έφεραν τον Τραμπ στα πράγματα το 2016. Κουράστηκαν να βλέπουν “το βαθύ κράτος” σε ρόλο παγκόσμιου χωροφύλακα.

Ταυτόχρονα, για πολλούς Αμερικανούς, o Τραμπ δεν είναι μόνο μία αντίδραση στα παραπάνω, αλλά, είναι, και μία εκδοχή του αμερικανικού φαντασιακού, πέφτει/σηκώνεται, δικαστήρια, φαρδιά παντελόνια, λεφτά, χρεοκοπίες, fast food, άρτος και θεάματα, ξανθή κόμη, και κόκκινη μακριά γραβάτα. Υπερβολές κάθε εκδοχής είναι ατού…

Ο Τράμπ εισχωρεί στην εργατική τάξη της Αμερικής

Τις τελευταίες ημέρες η ακρίβεια που έχει χτυπήσει τους Αμερικανούς και οι καλομελετημένες εμφανίσεις του Τραμπ φαίνεται πως δίνουν αέρα στα πανιά του! Εμφανίσεις να τηγανίζει πατάτες στα ΜcDonald’s και να ανεβαίνει σε απορριμματοφόρο και από εκεί, να μιλάει στους δημοσιογράφους, τα «fake news» όπως συνηθίζει να τα αποκαλεί. Έτσι εισχωρεί όλο και περισσότερο στην εργατική τάξη που ήδη τον στηρίζει.

Υπάρχει και η αντίδραση, που απορρέει, από αυτό που διατύπωσε εύστοχα ο Κορνήλιος Καστοριάδης «οι γερουσιαστές είναι στην πραγματικότητα ισόβιοι γερουσιαστές» και όλους τους επαγγελματίες πολιτικούς και την “ελίτ των ακτών” τους βλέπει ο αμερικανικός λαός με μισό μάτι. Και όταν ο κόσμος αηδιάζει, είναι πρόθυμος να ακολουθήσει σωτήρες. Να επιζητήσει κάτι έξω από την κανονικότητα στην Αμερική, που είναι χώρα μεταναστών εξ ορισμού, και τώρα δεν τους θέλει. Ο σύγχρονος καπιταλισμός και η παγκοσμιοποίηση χαστούκισαν τον Αμερικανό εργάτη και “του πίνουν το αίμα” σαν να είναι γρανίτα. Άριστος θιασώτης ο Τραμπ, που έχει αφουγκραστεί την κοινωνία της Αμερικής καλύτερα από πολλούς.

Επιπροσθέτως, οι εκλογές θα διεξαχθούν με ένα σύστημα, το Κολέγιο των Εκλεκτόρων, που σχεδιάστηκε “στην εποχή του αλόγου” και ουσιαστικά είναι αυτό που εκλέγει τον Πρόεδρο των ΗΠΑ. Ένα κολέγιο “που βοηθάει” τους Ρεπουμπλικάνους ίσως περισσότερο. Η μητέρα όλων των μαχών για τους 270 εκλέκτορες…

Είναι/θα είναι εκλογές και για τους τρεις φορείς και θύλακες της εκλεγμένης εξουσίας στην Ουάσιγκτον. Δηλαδή, για τον έλεγχο της Βουλής των Αντιπροσώπων, τον έλεγχο της Γερουσίας και της προεδρίας – τα τρία ζητούμενα σε ψηφοφορία στις κάλπες. Μια, μη συνηθισμένη, περίπτωση Ρεπουμπλικάνων και Δημοκρατικών που μάχονται με νύχια και με δόντια για την εξουσία.

Οι Αμερικανοί έχουν αρχίσει ήδη να ψηφίζουν αυτοπροσώπως, αλλά και μέσω της επιστολικής ψήφου – σε όσους έχουν ήδη ψηφίσει, οι δημοσκόποι δίνουν ένα ελαφρύ προβάδισμα στην Κάμαλα Χάρις – και βλέπουν, “την κορύφωση της 5ης του Νοέμβρη” ως μία ευκαιρία να αποκτήσουν πάλι την περηφάνια τους. Ίσως να μην τους ενδιαφέρει αν η Αμερικανική Δημοκρατία εισέλθει σε κίνδυνο, μα θέλουν η χώρα τους να παράγει τα προϊόντα που καταναλώνει με αμερικανικά χέρια.

Τι μπορεί να γίνει; Αν εκλεγεί ο Τραμπ –πολλοί το θεωρούν βεβαιότερο, αυτό τουλάχιστον είναι το αίσθημα στις γειτονιές– θα είναι η δεύτερη και τελευταία θητεία του, και ίσως, τον απασχολήσει η υστεροφημία του, και το γεγονός αυτό τον κάνει “να μαζέψει κάπως” τις αποφάσεις που θα λαμβάνει. Αποφάσεις-μοχλούς ισχύος, που δεν θα επηρεάζουν μόνο το εσωτερικό αλλά και όλο το κόσμο… Αν κερδίσει είναι “καθαρή νίκη” αν όμως ηττηθεί ο Τραμπ, σύμφωνα και με τον ίδιο, είναι «νοθεία». Και σχεδόν οι μισοί Αμερικανοί φαίνεται πως συμφωνούν μαζί του και έχουν από μαχαίρια μέχρι όπλα στις αποθήκες και τα γκαράζ…