Ρατσιστικές επιθέσεις κατά ντελιβεράδων στην Κύπρο

Η μια διάσταση είναι αυτή της αποτροπής, που θα περιορίσει το φαινόμενο των ρατσιστικών επιθέσεων, που ενίοτε συνδυάζεται με ληστεία, κλοπή των χρημάτων, τα οποία κουβαλούν οι ντελιβεράδες. Είναι οι εισπράξεις της ημέρας. Δεν είναι δικά τους λεφτά, αλλά των αφεντικών τους.

Αυτοί οι άνθρωποι είναι εύκολος στόχος. Κυκλοφορούν παντού. Και ένα επιπρόσθετο στοιχείο είναι πως είναι ξένοι και στα μάτια των συμμοριών μόνοι και απροστάτευτοι. Οι επιθέσεις αυτές φέρνουν στο προσκήνιο και τον αγώνα επιβίωσης που δίνουν οι άνθρωποι αυτοί. Είναι το σύγχρονο προλεταριάτο, το οποίο λειτουργεί ως προπομπός μιας παγκόσμιας προσπάθειας αλλαγής των εργασιακών σχέσεων, που παραπέμπει σε φεουδαρχικές συνθήκες. Είναι προπομπός μιας νέας τάσης, που δοκιμάζεται στην οικονομία της πλατφόρμας. Η αυτοαπασχόληση θα είναι κυρίαρχη στις σχέσεις εργασίας. Στην μορφή εργασίας.

Αυτοί οι άνθρωποι, βασικό εργαλείο στην οικονομία της πλατφόρμας, είναι οι πλείστοι αυτοαπασχολούμενοι, πληρώνονται με την παραγγελία. Διαθέτουν, στις περισσότερες περιπτώσεις, το δικό του εξοπλισμό για να δουλέψουν, δηλαδή το μηχανάκι ή το ποδήλατο. Στην Κύπρο εργάζονται στον τομέα αυτό γύρω στις 4.000 (αυτός ο αριθμός δίνεται από συνδικαλιστικής πλευράς, το υπουργείο Εργασίας κάνει λόγο για 2.500). Το 40% θεωρούνται ελεύθεροι επαγγελματίες και ένα σχεδόν ίδιο ποσοστό είναι υπάλληλοι εταιρειών διαχείρισης στόλου.

Οι ντελιβεράδες, εκείνοι που πληρώνονται με την ώρα, όταν και όποτε τους χρειαστεί το αφεντικό, δεν έχουν μοίρα στον ήλιο. Είναι αναλώσιμοι αν και απαραίτητοι στην καθημερινότητα όλων. Πολύ τρέξιμο, πολλές ώρες για ένα κομμάτι ψωμί. Κυρίως ξένοι, που δέχονται το κάθε συμβιβασμό καθώς τα οικονομικά αδιέξοδα τους επιβάλλουν την όποια “ποινή”. Είναι οι άνθρωποι που δεν πληρώνονται στον κενό χρόνο τους. Δεν μεταφέρουν φαγητά, καφέδες, δεν πληρώνονται.

Αυτές οι συνθήκες εργασίας δεν αφορούν μόνο την κατηγορία αυτή των εργαζομένων. Μελλοντικά αυτό το μοντέλο θα λειτουργήσει επεκτατικά και θα εξαπλωθεί σε μια λογική πως θα ισχύει ό,τι το επιβάλλει η αγορά και οι ανάγκες της. Βασικά, θα είναι αποτέλεσμα των αναγκών του μεγάλου κεφαλαίου, που επενδύει στην οικονομία της πλατφόρμας.

Ρατσιστικές επιθέσεις από συμμορίες δειλών

Μέσα σε όλα αυτά, που είναι τα σημαντικά και αφορούν όλο ένα και περισσότερους εργαζόμενους, στην εξίσωση μπαίνουν και οι ρατσιστικές επιθέσεις σε βάρος αυτών των ανθρώπων. Η συμμορία ή συμμορίες εδρεύουν, κυρίως, στη Λεμεσό και κτυπούν σε διάφορες περιοχές της πόλης. Με τις συλλήψεις που έγιναν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα και για το προφίλ των δραστών.

Θεωρούν οι επιτιθέμενοι ότι εκφράζουν τα ρατσιστικά ένστικτα της κοινωνίας. Αυτό σε μεγάλο βαθμό δεν ισχύει, αν και ακούγονται οι γνωστές διατυπώσεις από διάφορους ότι “καταδικάζουμε τις επιθέσεις, αλλά…”. Θεωρούν οι επιτιθέμενοι πως βρήκαν εύκολη λίαν. Μόνοι, στο σκοτάδι και χωρίς υποστήριξη οι άνθρωποι που εργάζονται πολλές ώρες την ημέρα, με μηχανάκια και ποδήλατα. Κάνουν επιθέσεις σε ανθρώπους, που δεν θα τους ψάξει κανένας. Οι επιτιθέμενοι είναι συμμορίες αθλίων, δειλών.

Αυτούς τους ανθρώπους οφείλει να τους προστατεύσει η Πολιτεία, το κράτος αλλά και η κοινωνία. Δεν τους αρμόζει η όποια αδιαφορία απέναντι τους. Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία έχουν βιώματα με την ξενιτιά και το μεροκάματο σε ξένες χώρες. Παρόμοια βιώματα με αυτούς. Στριμωγμένοι, όπως αυτοί, σε υγρά δωμάτια με άλλους συμπατριώτες τους έκαναν υπομονή μέχρι να ξημερώσει καλύτερη ημέρα. Ήταν για τους ντόπιους οι… ξένοι, που είναι έτοιμοι να κάνουν τις δύσκολες εργασίες. Αυτό, δηλαδή, που γίνεται τις μέρες στην Κύπρο.