Το ανεξάρτητο SLpress.gr πρέπει να ενισχυθεί και να αναλάβει πρωτοβουλίες διαλόγου

Αυτά τα ανεξάρτητα βήματα χρειάζονται την αμέριστη αλληλεγγύη και έμπρακτη υποστήριξη των αναγνωστών και ιδιαίτερα των αρθρογραφούντων σε αυτά που είναι και οι πιο συνειδητοποιημένοι αγωνιστές για την αλλαγή. Προφανώς, η στήριξή τους με τα άρθρα και τις ιδέες, που συμβάλουν στην αύξηση των αναγνωστών, είναι σημαντική, αλλά δεν φτάνει. Στις σημερινές κοινωνίες οι αναγνώστες ό,τι μπορούν να αποκτούν δωρεάν, το προτιμούν. Για το λόγο αυτό απαιτείται και η οικονομική υποστήριξή μας με την συνδρομή μας και ό,τι παραπάνω μπορούμε να προσφέρουμε προς αυτά με τις καλές ενέργειές μας.

Με την ευκαιρία αυτή, μήπως θα έπρεπε η μεγάλη οικογένεια των αρθρογράφων του ανεξάρτητου SLpress.gr να πάρει και κάποιες πρωτοβουλίες με στόχο τα μέλη της να γνωριστούν και μεταξύ τους. Άλλωστε, οι τεχνολογίες το επιτρέπουν αυτό να γίνει χωρίς μεγάλα έξοδα. Μια τέτοια γνωριμία ίσως να βοηθούσε να ομογενοποιήσουμε το λεξιλόγιό μας, όπου αυτό είναι δυνατόν, για καλύτερη αποτελεσματικότητα με ειδικά συνέδρια με θέμα ζητήματα που άπτονται της αλλαγής της πολιτικής και κοινωνικής κατάστασης προς το καλύτερο.

Ένας διάλογος στο SLpress.gr

Προσωπικά θα πρότεινα να συζητήσουμε τον θεσμό της δημοκρατίας, για τον οποίο οι απόψεις μου, που αναπτύσσονται σε άρθρα μου στο ανεξάρτητο SLpress.gr και στο βιβλίο μου “Δούρειος Ίππος της Δημοκρατίας” (εκδόσεις Άμμων) οδηγούν στο συμπέρασμα ότι αυτή δεν υπάρχει πουθενά στον πλανήτη. Τα, δε, καθεστώτα, που λανσάρονται san δημοκρατίες, δεν είναι παρά διαφορετικές εκδοχές του ρεπουμπλικανισμού. Όλα, χωρίς εξαίρεση, υπηρετούν, αντικειμενικά, το καπιταλιστικό πρότυπο παραγωγής και σε όλα αυτά τα καθεστώτα η πολιτική και οι πρωταγωνιστές της –λόγω του τρόπου χρήσης της εκλογικής διαδικασίας– ελέγχονται πλήρως από το μεγάλο κεφάλαιο.

Εάν υποθέσουμε ότι σε αυτό οι αρκετοί εξ ημών συμφωνούν, δεν θα έπρεπε τότε να διαφοροποιηθεί και ο τρόπος παρουσίασης των μεγάλων γεγονότων που ταλανίζουν σήμερα, την ανθρωπότητα; Για παράδειγμα, ας πάρουμε τον οργανισμό BRICS, για τον οποίο αρθρογράφοι του SLpress.gr κάνουν εκτενείς αναφορές με στοιχεία και αναλύσεις, όπου γίνεται χρήση –κατά την άποψή μου– λάθος όρων. Για παράδειγμα αναφέρουμε Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, που είναι μέλος του εν λόγω οργανισμού, αντί του ορθού Ισλαμική Ρεπούμπλικα του Ιράν. Αυτός είναι και ο όρος που χρησιμοποιεί στην αγγλική γλώσσα (Islamic Republic of Iran) το ίδιο το Ιράν. Αποκαλώντας το Ιράν δημοκρατία συμβάλουμε στη δημιουργία εσφαλμένων εντυπώσεων, πέρα από το ότι αποτελεί και ύβρη προς τη δημοκρατία και συγχρόνως δυσφήμισή της, με αποτέλεσμα να μειώνεται η πίστη των απλών πολιτών στην αποτελεσματικότητα του θεσμού της δημοκρατίας, κάτι που οδηγεί στην εγκατάλειψή της από αυτούς και την υποστήριξη πολιτικών, όπως ο Πούτιν, ο Τραμπ κ.α.

Επιδιώκοντας την πραγματική αλλαγή

Οι επιθετικοί προσδιορισμοί, όπως χριστιανική, ισλαμική, σοσιαλιστική και αριστερή δημοκρατία αποτελούν ακραίες και επικίνδυνες –με βάση τα αποτελέσματα– αυθαιρεσίες που έχουν, βασικά, επινοηθεί από το καπιταλιστικό σύστημα με συμφωνία και των σχετικών πρωταγωνιστών του κάθε χώρου, ακόμα κι αυτών που έχουν καλές προθέσεις. Στόχος είναι ο δεσπόζων πρωταγωνιστής να μπορεί να καλύπτει τις ανομίες και τα εγκλήματά του, που –όπως ειπώθηκε παραπάνω– αποτελούν δυσφήμιση της δημοκρατίας.

Επιπλέον η όποια μορφή του υπάρχοντος, σε κάθε τέτοιο χώρο, ρεπουμπλικανισμού να εξελίσσεται σε μια άλλη, όπως π.χ. η δικτατορία, που ευνοεί περισσότερο τα μονοπώλια τα οποία αποφεύγουν τη διαφάνεια, όπως ο διάβολος το λιβάνι. Δεν υπάρχει τίποτα το δημοκρατικό σε όλες αυτές τις ταμπέλες γιατί οι πρωταγωνιστές τους παρέδωσαν τα κλειδιά στο μεγάλο κεφάλαιο. Ο καθηγητής Κώστα Μελάς σε σχετικό άρθρο του στο ανεξάρτητο SLpress.gr με τίτλο: “Ελληνική Αριστερά: Ηθική του σκοπού και ηθική της ευθύνης” αναδεικνύει κάποια αποτελέσματα όλων αυτών των αναφερόμενων παραπάνω επιθετικών προσδιορισμών.

Από την άλλη μεριά, επειδή σε όλους αυτούς τους χώρους οι εξελίξεις καθορίζονται από τους καπιταλιστές, αποτελεί επίσης δυσφήμηση των πραγματικών ελίτ, όσων έχουν κατακτήσει αυτό τον τίτλο με προσπάθεια προσφοράς στην ανθρωπότητα. Είναι ύβρις να αποδίδεται ο όρος ελίτ στους καπιταλιστές που ανάμεσά τους διαπρέπουν οι διάφοροι νταβατζήδες, εγκληματίες, μαφιόζοι και πολεμοχαρείς εκμεταλλευτές. Θεωρώ πως μεταξύ των άλλων θα πρέπει να γίνει αυτή η προσπάθεια, επειδή πιστεύω ότι όλοι μας σε αυτή την οικογένεια επιδιώκουμε την πραγματική αλλαγή. Η συζήτηση δεν πρέπει να μας φοβίζει. Τι λέτε;