Τα προβλήματα της Ελλάδας δεν θα τα λύσουν οι ξένοι

Αν δεν συνειδητοποιήσουμε ότι τα προβλήματά μας πρέπει να τα λύσουμε μόνοι μας, γιατί είναι ενδογενή στη βάση τους, και ότι δεν θα τα λύσουν οι ξένοι, δεν μπορούμε δυστυχώς να προχωρήσουμε παραπέρα.

Προφανώς τα θέματα επιδεινώνονται από τις συνθήκες που διαμορφώνονται στην διεθνή πολιτική σκηνή και τα συμφέροντα των ισχυρών κρατών, όμως όσο η χώρα μας δεν έχει σαφή εθνικό προσανατολισμό, καθαρές θέσεις που να στηρίζονται στο διεθνές δίκαιο και προπάντων ολιστική μακροπρόθεσμη στρατηγική, η δύναμή της και η διαπραγματευτική της θέση συνεχώς θα υποχωρεί.

Πολλά ακούγονται για νέες υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα, όπως το Αιγαίο, το Κυπριακό, η Ανατολική Μεσόγειος, οι επανορθώσεις (που μας τις θύμισε ο Γερμανός Πρόεδρος) κ.α. Κανείς δεν είναι σε θέση όμως να γνωρίζει με λεπτομέρειες προς τα που κατευθύνεται η εξωτερική μας πολιτική, αν και όλοι το υποψιαζόμαστε.

Σε αυτή την τόσο κρίσιμη περίοδο με δύο πολέμους που μας επηρεάζουν άμεσα και το θολό μέλλον της πολιτικής από τον “διεθνή παράγοντα”, χρήσιμο είναι η Κυβέρνηση να κοινοποιήσει τις θέσεις της και τις ενέργειές της. Αν κρίνει ότι αυτή η δημοσιοποίηση δεν θα είναι προς όφελος της πατρίδας, να συγκαλέσει το συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών και να ενημερώσει συνολικά το πολιτικό σύστημα και τους εκπροσώπους του λαού.

Οι αμερικανικές εκλογές

Κατά συνέπεια πρέπει άμεσα και χωρίς καθυστέρηση, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών, να δηλώσει:

• Αν έχουν αλλάξει οι πάγιες και διαχρονικές θέσεις της Ελλάδας σχετικά με τις διαφορές μας με την Τουρκία.
• Αν έχει αλλάξει η πάγια και διαχρονική θέση της Ελλάδας “ότι η μόνη διαφορά που έχουμε με τη γείτονα, είναι η υφαλοκρηπίδα και ο μόνος δρόμος είναι η Χάγη με συνυποσχετικό” ως προβλέπεται στο διεθνές δίκαιο.
• Αν απεμπολούμε το δικαίωμα της επέκτασης των 12 ναυτικών μιλίων στο Αιγαίο, το οποίο μπορεί να πει κανείς ότι είναι μείζονος σημασίας και δύσκολο θέμα, αλλά και πέραν αυτού αν έχουμε δεσμεύσεις για την επέκταση προς τον Νότο, αλλά και ανατολικά προς τη Μεσόγειο.
• Αν έχουμε αποδεχθεί την ήττα μας στο ζήτημα των αποζημιώσεων, των επανορθώσεων αλλά και του κατοχικού δανείου και αν έχουμε προβεί σε οποιονδήποτε συμβιβασμό και με τι αντάλλαγμα.

Αυτά είναι ζητήματα που έπρεπε να τα γνωρίζει ο λαός, έστω δια των εκπροσώπων του, γιατί αυτός θα κληθεί να πληρώσει “το μάρμαρο”, είτε σε περίπτωση συρράξεων, είτε σε περίπτωση υποχωρήσεων στα εθνικά και κυριαρχικά δικαιώματα, είτε σε περίπτωση απομείωσης του πλούτου της χώρας που θα οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια σε νέες πτωχεύσεις και νέα μνημόνια, λόγω της μη εκμετάλλευσης των δυνατοτήτων και των περιουσιακών στοιχείων της.

Οι κυβερνήσεις είναι υπόλογες απέναντι στο λαό και δεν αναλαμβάνουν απλά την (κενή περιεχομένου) πολιτική ευθύνη, μετά τις τραγωδίες. Μετά από όλα αυτά τα δεινά που έχει περάσει η χώρα και ο λαός έχω τη γνώμη ότι κανείς δεν μπορεί να παίζει με το μέλλον της, ασκώντας προσωπικές πολιτικές και στρατηγικές.