Την παγίδα της συναίνεσης στήνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ΠΑΣΟΚ

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης και τα κυβερνητικά στελέχη κατηγορούν το ΠΑΣΟΚ ότι «μετατρέπεται ταχύτατα σε πράσινο ΣΥΡΙΖΑ, ότι λέει όχι σε όλα και αναζητεί λεφτόδεντρα».

Ο πρωθυπουργός καταμέτρησε χθες τις πέντε περιπτώσεις που το ΠΑΣΟΚ αρνήθηκε να ψηφίσει τις ρυθμίσεις  που έχει φέρει η κυβέρνηση το τελευταίο διάστημα – το νομοσχέδιο για το ΑΣΕΠ, τον ορισμό νέου Συνηγόρου του Πολίτη, την ανάπτυξη της ανακύκλωσης, το νέο τρόπο προσδιορισμού του κατώτατου μισθού και τις νέες βελτιώσεις στο δικαστικό χάρτη. 

Είναι εμφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αντιμετωπίζει ήδη το ΠΑΣΟΚ σαν αξιωματική αντιπολίτευση. Άλλωστε είναι θέμα χρόνου να γίνει και θεσμικά. Στο πλαίσιο αυτό οικοδομεί τον νέο διπολισμό στα δικά του μέτρα κάνοντας επίθεση στο ΠΑΣΟΚ γύρω από την “συναίνεση” και την “υπεύθυνη αντιπολίτευση”. Ο κ. Μητσοτάκης έδωσε χθες μαθήματα… για το ποιος πρέπει να είναι ο ρόλος της. Εάν μεν το ΠΑΣΟΚ υποκύψει στην γραμμή της συναίνεσης, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εξασφαλίσει έναν βολικό αντίπαλο, παρακολούθημα της κυβερνητικής πολιτικής και εξακολουθεί να διατηρεί την πολιτική κυριαρχία στον χώρο του πολιτικού κέντρου. Εάν το ΠΑΣΟΚ ακολουθήσει την γραμμή της σκληρής αντιπαράθεσης, προκειμένου να εκφράσει την αυξανόμενη κοινωνική δυσαρέσκεια, τότε θα του έχει χρεώσει προκαταβολικά ότι είναι “πράσινος ΣΥΡΙΖΑ”. Οτιδήποτε θυμίζει ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να τρομοκρατεί το βαθύ σύστημα και μία μερίδα ψηφοφόρων του ακραίου κέντρου. 

Όχι από το ΠΑΣΟΚ

Προς το παρόν ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν πέφτει στην παγίδα. Χθες στην Βουλή ανέβασε περισσότερο τους τόνους και επέστρεψε τις επιθέσεις στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Τι θέλατε; Να σας πούμε “ναι” στην κατάρρευση του ΕΣΥ; “ναι” στην παρακμή των θεσμών; Στη μείωση της αγοραστικής δύναμης του ελληνικού λαού; Στη γιγάντωση της ακρίβειας; Όχι και μάλιστα βροντερό σε ό,τι ψαλιδίζει τις ελπίδες και την προοπτική του ελληνικού λαού για ένα καλύτερο σήμερα, για ένα καλύτερο αύριο». Πρόσθεσε όμως με σημασία στέλνοντας μηνύματα και προς το εσωτερικό του, σε εκείνους που παρασκηνικά προς το παρόν, θέλουν προσέγγιση: «Αν πράγματι θέλετε συναίνεση σε μικρά ή μεγάλα θέματα, οφείλετε να διαβουλεύεστε, τα “take it or leave it” ή “συναίνεση αλα καρτ”, στο ΠΑΣΟΚ δεν θα τα βρείτε». Κορυφώνοντας είπε: «Είστε η χειρότερη εκδοχή του λαϊκισμού!».

Εν ολίγοις ο Νίκος Ανδρουλάκης έστειλε το μήνυμα προς τις φίλιες στο σύστημα Μητσοτάκη δυνάμεις εντός και εκτός ΠΑΣΟΚ, ότι η συναίνεση προϋποθέτει ευρύτερη συνεννόηση κάτι όμως που προσκρούει στην πριγκιπική αντίληψη του Κυριάκου Μητσοτάκη για την άσκηση της εξουσίας. Γενικότερα όμως, άνθρωπος κοντά στον Νίκο Ανδρουλάκη λέει: «Δεν υπάρχει περιθώριο συναίνεσης με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αυτή έχει τελειώσει οριστικά μετά τις υποκλοπές».

Το ερώτημα της συναίνεσης τίθεται στις πραγματικές του διαστάσεις μόνο μέσα από την προοπτική αποχώρησης από την πρωθυπουργία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Διαφορετικό είναι το δίλημμα για τον Νίκο Ανδρουλάκη και το ΠΑΣΟΚ όταν τίθεται από έναν πρωθυπουργό σε αποδρομή και διαφορετικό εάν τεθεί – στο φόντο της έλλειψης αυτοδυναμίας– από έναν νέο αρχηγό πχ τον Νίκο Δένδια με υπασπιστή τον Κυριάκο Πιερρακάκη. Με την μέχρι τώρα στάση του ο Νίκος Ανδρουλάκης, ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία και με διαφορετική στόχευση, αθροίζεται στις δυνάμεις εντός και εκτός ΝΔ που ζητούν αλλαγή πορείας εν πλω. 

Πολιτικές ανακατατάξεις

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πιέζεται από διαφορετικές πλευρές. Η λαϊκή δυσαρέσκεια αυξάνεται και οι δημοσκοπήσεις δείχνουν την ΝΔ καθηλωμένη στο 22% – 25%. Οι δύο πρώην πρωθυπουργοί του κόμματος τον αμφισβητούν. Σύντομα θα υπάρξει το επόμενο χτύπημα που δεν θα περιορίζεται στα ελληνοτουρκικά. Οι βουλευτές είναι σε διαρκή κινητικότητα καθώς νιώθουν να απειλείται η κοινοβουλευτική τους επιβίωση. Τμήματα του επιχειρηματικό -μιντιακού συστήματος αρχίζουν πλέον και ασκούν κριτική και παίρνουν αποστάσεις. Το Μαξίμου είναι σε σύγκρουση με την οικογένεια Βαρδινογιάννη, δέχεται σκληρή κριτική από το συγκρότημα Μαρινάκη, ενώ και το συγκρότημα Αλαφούζου δεν ταυτίζεται πλέον πλήρως. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θέλει και πλέον ούτε μπορεί να κάνει μεγάλες διορθώσεις στην πολιτική του – οικονομία, ενέργεια, ακρίβεια –, προκειμένου να περιορίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια. 

Με την κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ η συγκυρία είναι ιδανική για το ΠΑΣΟΚ να προβάλλει σαν η εναλλακτική πολιτική λύση στην διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Η στρατηγική της Χαριλάου Τρικούπη είναι αυτή που είχε περιγράψει ο Νίκος Ανδρουλάκης και επανέλαβε ο εκπρόσωπος του κόμματος, της αμφίπλευρης διεύρυνσης ενώ διατηρεί την αυτονομία του. Φυσικά θέλει να γίνει ο υποδοχέας των απογοητευμένων ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ – πολλοί από τους οποίους άλλωστε προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ – και παράλληλα να κερδίσει την μάχη του πολιτικού κέντρου από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσο για τις εξελίξεις στην ευρύτερη Αριστερά και Κεντροαριστερά η Χαριλάου Τρικούπη εκτιμά ότι πλέον είναι ο βασικός πόλος στον χώρο. Κρατά χαμηλό προφίλ, αποφεύγει κάθε ανάμειξη στα τεκταινόμενα στον ΣΥΡΙΖΑ και ακόμη περισσότερο να πανηγυρίσει για την θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, την οποία άλλωστε κατέκτησε άναυλα, λόγω της κατάρρευσης του άλλου κόμματος. Στο πλαίσιο της μη ανάμειξης αποφεύγει να μπει σε συζητήσεις με στελέχη που αποχωρούν, ωστόσο ο Κώστας Τσουκαλάς άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο των σχετικών συζητήσεων σε βάθος χρόνου.

Το ερώτημα όμως για το ΠΑΣΟΚ και συνολικότερα για το πολιτικό σύστημα είναι βαθύτερο. Μέσα σε έναν ορίζοντα που ενισχύεται από την επικράτηση Τραμπ και την άνοδο της Δεξιάς, η κοινωνική διαμαρτυρία αποκτά αντισυστημικά χαρακτηριστικά. Ποιος θα την εκφράσει;