Το “εθνικό” παρασκήνιο της διαγραφής Σαμαρά

Εκείνη η παραίτηση είχε σημάνει την αρχή του τέλους για την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Τότε αιτία της παραίτησης Σαμαρά ήταν το “Μακεδονικό”. Σήμερα είναι τα ελληνοτουρκικά. Η διαφωνία εάν με αντάλλαγμα υποχωρήσεις από εθνικές κόκκινες γραμμές μπορεί να υπάρξει συμφωνία ανάμεσα στις δυο χώρες.

Είναι αξιοσημείωτο ότι στις δυο κρίσεις, με διαφορά 31 χρόνια, πρωταγωνιστής είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Πολλοί θα πρόσθεταν και εσωτερικές πολιτικές διαστάσεις: Επιχειρηματικά συμφέροντα, έλεγχος κομμάτων και άλλα τινά. Μην ξεχνάμε ότι και τότε και σήμερα, το ζήτημα των υποκλοπών ήταν στην επικαιρότητα! Quo vadis λοιπόν σήμερα; Το μόνο βέβαιο είναι, ότι εξαιτίας της μεγάλης εικόνας που χαρακτηρίζεται από ακραία αστάθεια και αναζήτηση νέων παγκόσμιων και περιφερειακών ισορροπιών, το πολιτικό διακύβευμα είναι πολύ υψηλότερο από την επιβίωση ή κατάρρευση της κυβέρνησης.

Θα πρόσθετα, πάντως, ότι τέτοιες περίοδοι δεν προσφέρονται για «γεωπολιτικές διευθετήσεις». Ιδίως όταν ο βασικός αντίπαλος βρίσκεται πολλαπλώς στο κέντρο των εξελίξεων και δεν δείχνει καμία πρόθεση υπαναχώρησης από την αναθεωρητική του ατζέντα. Σε αυτό το διεθνές περιβάλλον, το να εμφανίζεσαι ως επισπεύδουσα πλευρά στέλνει τα εντελώς λάθος μηνύματα. Συνιστά ένα είδος διεθνοπολιτικού «εξυπνακισμού», με τους επισπεύδοντες να έχουν πέσει θύμα των ιδεοληψιών τους. Επιλέγουν δε βολικά, να μην εξετάζουν καν τι θα συμβεί την επόμενη ημέρα με τις αναδυόμενες διεθνείς γεωπολιτικές ισορροπίες.

Η κριτική δεν αφορά μόνο τον – καταφανώς ανεπαρκή για τη θέση του ΥΠΕΞ –Γιώργο Γεραπετρίτη. Αφορά και τον έχοντα την ευθύνη επιλογής του, Έλληνα πρωθυπουργό. Αδιαφορούν αμφότεροι ότι εάν συνεχίσουν την πολιτική τους, ο νέος γύρος αντιπαράθεσης με την Τουρκία θα ξεκινήσει με τετελεσμένα που θα φέρουν την ελληνική υπογραφή και θα είναι σε βάρος της χώρας μας; Αυτό θα συμβεί για τον απλό λόγο ότι μόνο η Τουρκία διεκδικεί. Κάπως έτσι όμως δικαιολογείται στρατηγικά και η στάση του Αντώνη Σαμαρά. Παρόμοιες ανησυχίες και παρόμοια ανάγνωση της κατάστασης έχει και ο Κώστας Καραμανλής.

Τι σχέση έχουν τα ανωτέρω με το επίπεδο της πολιτικής συζήτησης στην Ελλάδα; Οι επιπτώσεις στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος θα φανούν προσεχώς: Θα βρεθούν γαλάζιοι βουλευτές που θα ακολουθήσουν τον Αντώνη Σαμαρά; Θα ιδρύσει νέο κόμμα; Θα συμπορευτεί με την Αφροδίτη Λατινοπούλου για να συσπειρώσουν το ευρύ εκλογικό κοινό που έχει στραφεί προς τη Νέα Δεξιά, ή που δυσαρεστημένο απέχει από τις τελευταίες εκλογές; Οι εξελίξεις θα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Αρκεί να υπάρχει σε όλες τις πλευρές συνείδηση της «μεγάλης εικόνας», πράγμα διόλου αυτονόητο…