Χριστούγεννα στο Quedlinburg, έναν παράδεισο της Σαξονίας

Πρόκειται για το Quedlinburg, με ούτε καν 25.000 κατοίκους, 170 Km Ν.Α. του Ανόβερου. Ανήκει στη δυτική Σαξονία, είναι 1100 χρόνια παλιό, τα σπίτια είναι κατασκευασμένα από ξύλο και αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO! Το γνώρισα κάποια φορά στα “χρόνια της Σουηδίας”, όταν κατέβαινα με αυτοκίνητο στην Ελλάδα και περνούσα από διάφορες αγαπημένες πόλεις (που είχα φίλους), στις οποίες έμενα από ένα έως και τρία βράδια: Κοπεγχάγη, Αμβούργο, Άμστερνταμ, Αμβέρσα, Παρίσι, Γενεύη, Μιλάνο, όχι όλες μαζί την ίδια χρονιά. Στην περίπτωση που μιλάμε τώρα, είχα σκοπό να σταματήσω για ένα βράδυ στο Ανόβερο, γιατί ήθελα και να δω το ενδιαφέρον Κρατικό Μουσείο Κάτω Σαξονίας.

Έφτασα το σούρουπο, όταν τα περισσότερα μαγαζιά είχαν κλείσει, με σχεδόν ερημιά στους δρόμους κι ένιωσα μία δυσάρεστη ατμόσφαιρα στο κέντρο της πόλης. Σ’ ένα καφέ μιας άδειας πλατείας, έπιασα κουβέντα με ένα παρακείμενό μου άτομο και γκρίνιαξα για την πλήξη που ένιωσα στην πόλη. Αποφεύγω να πω λεπτομέρειες, για να μην απομακρυνθώ από το κεντρικό μου θέμα, που είναι να σας κεντρίσω το ενδιαφέρον να πάτε στο Quedlinburg, τώρα ή κάποια άλλη ευλογημένη φορά. Είχα καθίσει κάνα δίωρο στο καφέ και τελικά πείστηκα να οδηγήσω ακόμα 170 χιλιόμετρα για να φτάσω σε αυτό το “χωριό” (με τα μέτρα των ευρωπαϊκών πόλεων), με τους 25.000 κατοίκους. Οδηγούσα και πρόλαβα ν’ ακούσω δύο φόρες, το “Κάρμινα Μπουράνα”, στην ξεχωριστή ροκ διασκευή που έκανε o Ray Manzarek (Doors) το 1983, για τα 12 χρόνια “απουσίας” του Jim Morrison!

Όταν έφτασα, ένιωσα αμέσως έναν ξαφνικό έρωτα γι’ αυτή την πόλη-χωριό-αγκαλιά! Και αμέσως σκέφτηκα, εγώ ο άθεος, ότι ο θεός πρέπει να ζηλεύει το Quedlinburg (δημιούργημα των ανθρώπων), γιατί κάτι τέτοιο δεν κατάφερε να δημιουργήσει ποτέ του, Αυτός… (Ξέρετε πώς νιώθει ο οποιοσδήποτε κυρίαρχος ο οποίος δημιουργεί δούλους; Έχει πολύ ψωμί αυτή η ερώτηση, αλλά δεν θα την επεκτείνω). Συνεχίζουμε…, λοιπόν, το μόνο που βρήκα εύκολα, εκείνη την ώρα στο Quedlinburg, ήταν ξενοδοχείο για να μείνω και ζεστή σοκολάτα στο μπαρ. Μάλιστα μου έκανε εντύπωση η τιμή, η οποία δεν ήταν ξενοδοχείου της Γερμανίας, αλλά σχεδόν τιμή youth hostel.

Αφύπνιση, πρωινό-Frühstück, χάρτη με τους δρόμους και τα αξιοθέατα και βούρ τέσσερις ώρες περπάτημα. Ένα μικρό διάλειμμα σε ένα καφέ, σε μεσαιωνικό κτίριο, στο οποίο ακουγόταν Βιβάλντι ή Τέλεμαν… Το πρώτο μεσημέρι, έφαγα την επτανόστιμη ισπανική σούπα Γκασπάτσο και φρούτα του δάσους. Έμεινα τελικά τρία βράδια και θα μπορούσα (αν είχα φτιάξει οικογένεια, λέμε τώρα…), να έμενα εκεί για μία ζωή. Και επειδή δεν μου αρέσουν οι “αποκλειστικότητες”, υπάρχουν κι άλλα μέρη που θα μπορούσα να μείνω μία ζωή. Για να μη λέω πολλά, για αυτό το αριστούργημα, σας παραθέτω μερικές φωτογραφίες.

Το Quedlinburg, συνιστάται σε σεμνά άτομα, που δεν βιάζονται (γενικότερα δεν έχουν άγχος…), σε άτομα που ξέρουν να απολαμβάνουν το περιβάλλον τους και εκτιμούν τις λεπτομέρειες, αλλά και σε άτομα που δεν παρασύρονται. Δεν συνιστάται σε άτομα επιπόλαια, απροσδιορίστως ανήσυχα, που βαριούνται χωρίς λόγο και κυρίως σε γυναίκες που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς να αγοράζουν “κάτι” κάθε μέρα… Α! Και σε σκυλάδες, δεν συνιστάται…

Το σκέφτομαι για φέτος, έκανα κάποιες ερωτήσεις για τις τιμές, οι οποίες δεν είναι καθόλου… άτιμες εκτός ίσως από τα αεροπορικά εισιτήρια Αθήνα-Αννόβερο, με συνήθη τιμή γύρω στα 350€ το άτομο, η οποία διπλασιάζεται στις γιορτές. Το ενοίκιο του αυτοκινήτου στο Ανόβερο, καθώς και το ξενοδοχείο στο Quedlinburg για δύο άτομα, είναι από 100€ την ημέρα. Ένας πρόχειρος υπολογισμός δείχνει μαζί με το φαγητό, ένα ποσό 3.500 ευρώ για συνήθη περίοδο και περίπου 4.500 ευρώ για τις γιορτές. (Τσάμπα πράμα…) Τι λίγο που πληρώνεις και τι πολύ και πρωτότυπο που παίρνεις! Να σημειώσω και το ωραίο που μου είπανε, ότι για σφιγμένους στα χρήματα, το ποσό μπορεί να μειωθεί κατά 1.000 με 1.200 ευρώ! Καλό ταξίδι.