Πόλεμοι και κρίσεις επισκιάζουν και τα φετινά Χριστούγεννα

Το χαρμόσυνο αγγελικό μήνυμα «δόξα εν υψίστοις Θεώ, επί γής ειρήνη και εν ανθρώποις ευδοκία» θα ακουστεί ανάμεσα στις εκρήξεις βομβών και την κλαγγή των όπλων… Κλειστές θα είναι πάλι οι πόρτες των πανδοχείων για την εγκυμονούσα κόρη που βρίσκεται στις μέρες της και μέλλει να ακούσει ότι «τόπος ην ουδείς τω καταλύματι», για να αποκαλύψει η παρουσία του σαρκωθέντος Λόγου για άλλη μια φορά την παραλογία του κόσμου τούτου… Ο εν σαρκί περιπολών Θεός θα γεννηθεί και φέτος σε σπήλαιο, κατατρεγμένος από τους άρχοντες και τους ισχυρούς της γης και θα πάρει τον δρόμο της προσφυγιάς, κυνηγημένος από τους δήθεν ισχυρούς που φοβούνται μήπως απωλέσουν την εξουσία τους.

Η Μέση Ανατολή κυριαρχεί στις ειδήσεις φέτος, με ανοικτά μέτωπα στο Ισραήλ, την Παλαιστίνη, τον Λίβανο, την Λιβύη και τώρα στην Συρία. Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι εξίσου επικίνδυνη, με μια Δύση που βιώνει οσημέραι την αποσάθρωση των θεσμών της να οδηγεί την αντιπαράθεσή της με την Ρωσία στα άκρα. Για τους χριστιανικούς λαούς που ζουν στα μέρη αυτά η κατάσταση είναι πολύ διαφορετική από τις εκκοσμικευμένες εικόνες που λανσάρονται παντού για να μετατρέψουν τα Χριστούγεννα σε μια απέραντη εμπορική φιέστα.

Παραδόξως πως, τα πράγματα δεν διαφέρουν και πολύ από την εποχή όπου ήλθε στον κόσμο ο Χριστός. Ήταν τότε που ο Ηρώδης, ταραχθείς από την είδηση του τεχθέντος βασιλέα που άκουσε από τους εξ Ανατολών Μάγους, προέβη στο ειδεχθές έγκλημα της μαζικής παιδοκτονίας για να διαφυλάξει την εξουσία του. Πόσο λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα μετά από δύο χιλιετίες….

Την παράδοσή του συνεχίζουν έως σήμερα οι σύγχρονοι Ηρώδηδες, οι οποίοι εξακολουθούν να αντιλαμβάνονται την παρουσία του Χριστού ως απειλή για την τυραννική αρχή τους. Συνεπώς, καταφεύγουν στις ίδιες πρακτικές και θα συνεχίζουν να καταφεύγουν στις πρακτικές αυτές «έως αν η αυτή φύσις ανθρώπων η», όπως σημειώνει και ο Θουκυδίδης.

“Ταμπού” τα Χριστούγεννα!

Βέβαια, η ένσαρκη επιδημία του Χριστού, ο Οποίος ήλθε να κοσμήσει τον άκοσμο κόσμο, για να ξαναβρεί την επουράνια κοσμιότητά του, αυτή ακριβώς την χαρμόσυνη είδηση και σωτήρια προοπτική έρχεται να αναγγείλει και επαγγείλει. Την αλλαγή της φύσης του ανθρώπου μέσα από την δυνατότητα να γίνει «κατά χάριν θεός», αφού ο Θεός έγινε άνθρωπος. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση και αφού το έλαττον υπό του κρείττονος ευλογείται, έτσι επήλθε και η αλλαγή στην φύση των ανθρώπων. Το θέμα είναι να αλλάξει και η νοοτροπία του κόσμου, αφού ο Θεός πλησίασε τον άνθρωπο δια της μετοχής της σαρκός, πρέπει να πλησιάσει και ο άνθρωπος τον Θεό δια της μετοχής του τρόπου.

Κι ενώ η εύσημος αυτή ημέρα δικαίως εορτάζεται με χαρές και πανηγυρισμούς, υπάρχουν και σήμερα δυνάμεις που καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να την εξαφανίσουν, είτε δια της βίας, είτε δια του ψυχολογικού καταναγκασμού. Μπορεί η λέξη “brain rot” (εγκεφαλική σήψη) να επιλέχθηκε ως η λέξη της χρονιάς για το 2024, αλλά σίγουρα το πλέον οξύμωρο σχήμα του φθίνοντος έτους είναι ο όρος «μετριοπαθής τζιχαντιστής»… όπως αποκαλούν τα ΜΜΕ τους κατσαπλιάδες ισλαμοφασίστες που κατέλαβαν την εξουσία στην Συρία, φιλοτίμω φροντίδι της Τουρκίας. Είναι εκείνοι που συνέστησαν στους Χριστιανούς να μην γιορτάσουν τα Χριστούγεννα φέτος, για να μην “προκαλέσουν” την ισλαμική ομήγυρη.

Μαζί με αυτούς πρέπει να συμπεριληφθούν οι οπαδοί του δυτικού κόμματος του πολέμου, που οδηγούν αναρίθμητους νέους στον θάνατο σε έναν πόλεμο δια αντιπροσώπων, όπου κανένας από τους άμεσα εμπλεκόμενους δεν βγαίνει νικητής. Αλλά δεν θα μπορούσαν να λείψουν και οι ιδεολογικοί τύραννοι, που φρόντισαν διαμέσου της νεύρωσης της πολιτικής ορθότητας και του γουοκισμού, να καταστήσουν την λέξη “Χριστούγεννα” σχεδόν ταμπού.

Η απάλειψη του όρου από τον δημόσιο λόγο στις δυτικές κοινωνίες αγγίζει πλέον τα όρια του κωμικοτραγικού. Ακόμη και η ουδέτερη φράση «καλές γιορτές» στοχεύεται πλέον, αφού μπορεί να θίξει όσους δεν γιορτάζουν, οπότε, π.χ. σε πολλά σχολεία καταλήγουν να πανηγυρίζουν την αλλαγή της εποχής… καλωσορίζοντας τον χειμώνα!

Το παράδοξο της υπόθεσης είναι ότι ένας πιθανός λόγος για την θέσπιση της “μητρόπολης αυτής των εορτών” στις 25 Δεκεμβρίου αφορούσε ακριβώς στην επισκίαση ειδωλολατρικών εορτών αφιερωμένων στον Ήλιο και στον Κρόνο. Η έλευση του χειμώνα, με τις δυσκολίες του (κρύο, σκοτάδι, έλλειψη τροφίμων, κτλ.) είναι λογικό να πτοούσε τους ανθρώπους από αρχαιοτάτων χρόνων και έτσι στην προσπάθειά τους να πιαστούν από κάπου, σκέφτηκαν να πανηγυρίσουν την αρχή της σταδιακής επιμήκυνσης της ημέρας. Με λίγα λόγια, με τον περίεργο αυτό εκκοσμικευμένο ευσεβισμό που έχει επιβάλει το ιερατείο της πολιτικής ορθότητας, ωθείται η ανθρωπότητα να γιορτάζει αυτό τούτο το γεγονός που ήθελαν αρχικά να ξορκίσουν… την έλευση του χειμώνα (sic)!

Σταυρός του μαρτυρίου για τους χριστιανούς

Ο Ελληνισμός, μέσα από την αριστουργηματική του υμνογραφία, την ποίηση και την θεολογία, κατόρθωσε να διαφυλάξει αλώβητη την ουσία της εορτής της Γεννήσεως του θεανθρώπου. Ακόμη κι από την σκοπιά της σημαντικής, η λέξη Χριστούγεννα είναι πολύ πιο εννοιολογικά μεστή και εναργής από την λέξη Christmas, για να μην επεκταθούμε στους παραπλανητικούς νεολογισμούς που εφευρίσκουν οι δυτικοί γλωσσοπλάστες για να (ξε)νερώσουν την γιορτή έτι περαιτέρω.

Πέραν όμως της πνευματικής προστασίας της κολοσσιαίας αυτής παρακαταθήκης της Χριστιανικής πίστεως και ανθρώπινου πολιτισμού που πηγάζει από τα Χριστούγεννα, υπάρχει και το γεωπολιτικό ζήτημα της προστασίας των xριστιανικών πληθυσμών, ειδικά στην Μέση Ανατολή. Μέσα στο γενικό αλαλούμ που ξέσπασε στην Συρία με το ξαφνικό φυλλορρόημα της κυβέρνησης Άσαντ και της απροσδόκητης επικράτησης των τζιχαντιστών και λοιπών κατσαπλιάδων, ακούστηκε κραυγή αγωνίας από Ρωμιούς της Συρίας, Χριστιανούς Ορθόδοξους της περιοχής που προσβλέπουν στην Ελλάδα για βοήθεια. Στις συγκεντρώσεις έξω στις πλατείες, κάποιοι ύψωσαν και την ελληνική σημαία, δηλώνοντας ότι οι πνευματικοί δεσμοί παραμένουν ισχυροί, παρά το πέρασμα των χρόνων και διαφόρων καθεστώτων.

Φυσικά, η στρατιωτική παρέμβαση της Ελλάδος αποκλείεται, αλλά η διπλωματική της παρουσία είναι επιβεβλημένη. Εάν δεν υπερασπιστεί τους πνευματικούς αυτούς συγγενείς του στην Μέση Ανατολή ο Ελληνισμός, ποιος ακριβώς θα το κάνει; Η Ελλάδα οφείλει να γίνει η φωνή υπεράσπισης των ανθρώπων αυτών στα διεθνή φόρα και να αναλάβει έναν ενεργό ρόλο για την προστασία των Χριστιανών της Μέσης Ανατολής. Έτσι, θα μπορέσει παράλληλα να αφήσει και το στίγμα της και να έχει ελέγξει τον τουρκικό επεκτατισμό, που αργά ή γρήγορα θα χτυπήσει και την δική της πόρτα.

Στα φετινά Χριστούγεννα που ανατέλλουν, είθε ο νοητός Ήλιος της δικαιοσύνης να λάμψει το ιλαρό φως του επί των εμπερίστατων πληθυσμών στις εμπόλεμες ζώνες ολόκληρου του κόσμου και να φωτίσει την πολιτική και πνευματική ηγεσία των Ελλήνων να αρθει στο ύψος των περιστάσεων, ανταποκρινόμενη στο υψηλό υπούργημα που της επιφυλάσσει διαχρονικά η ιστορία και η θεία Πρόνοια.