Η Τουρκία περιφερειακή δύναμη – Εμείς… σταθερότητα!

Αν λάβουμε υπόψη ότι η Τουρκία πήρε τα εύσημα από τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο των ΗΠΑ για τη Συρία και την αλλαγή του καθεστώτος Άσαντ. Αν λάβουμε υπόψη ότι οι χαρακτηρισθέντες μέχρι χθες τρομοκράτες-τζιχαντιστές ( που υποστηρίζονταν σχεδόν φανερά από την Τουρκία) σήμερα ονομάζονται “απελευθερωτές” από τη Δύση (κυρίως ΗΠΑ), επειδή ανέτρεψαν τον Άσαντ.

Αν μας λέει κάτι ότι η ηγεσία των “πρώην;” τζιχαντιστών που αποτελούν τη νέα ηγεσία της Συρίας, ετοιμάζεται για ένα ακόμα “παράνομο” σύμφωνο για την ΑΟΖ με την Τουρκία. Αν θυμηθούμε το ρόλο που διαδραματίζει η Τουρκία στη Λιβύη, με την οποία, ας το θυμόμαστε, επίσης υπέγραψε συμφωνία για την ΑΟΖ ( και παρεπιπτόντως δεν πρέπει να ξεχάσουμε ποτέ τι απέγινε η δική μας αποστολή στη Λιβύη και τα θύματα από την “ανατροπή;” του οχήματος…).

Αν γνωρίζουμε τον διαμεσολαβητικό ρόλο της Τουρκίας ακόμα και στη διένεξη της Αιθιοπίας με τη Σομαλία και την αποσχισθείσα Σομαλιλάνδη. Αν μας διαφεύγει ο διπλός και τριπλός ρόλος της στις προηγούμενες διενέξεις – πολέμους και συρράξεις σε Ιράκ, Αφγανιστάν, Ουκρανία-Ρωσία κ.α. – καλό είναι να τα ξαναφέρουμε στη μνήμη μας. Καλό είναι επίσης να θυμόμαστε αυτές τις μέρες και την ιστορία Οτσαλάν, η οποία στιγμάτισε αρνητικά τη χώρα μας και έδειξε την κυριαρχία και τη δύναμη της Τουρκίας απέναντί μας, καθώς τον άρπαξε στην κυριολεξία μέσα από τα χέρια μας.

Η Τουρκία είναι φανερό ότι κάνει τη δουλειά της και παίζει ρόλο σε όλο και περισσότερα μέτωπα μπορεί ή της επιτρέπουν. Το σίγουρο όμως είναι ότι πλέον η Τουρκία αποτελεί μία μεγάλη περιφερειακή δύναμη η οποία σε ένα πολυπολικό κόσμο θα παίξει κατά τα φαινόμενα σημαντικό ρόλο και θα έχει τεράστιες δυνατότητες παρέμβασης κατά την μορφοποίησή του και ιδιαίτερα κατά την κρίσιμη μεταβατική περίοδο του σχηματισμού του.

Η Τουρκία κάνει την δουλειά της…

Σε όλη αυτή την κατάσταση που διαμορφώνεται, σημασία δεν έχει τι κάνει η Τουρκία, αλλά τι κάνουμε εμείς. Εμείς επαναπαυόμαστε στην επίκληση του διεθνούς δικαίου και στην δήθεν σταθερότητα και οι διπλωματικές μας παρεμβάσεις χαρακτηρίζονται από οκνηρές έως ανύπαρκτες. Για να προλάβω όσους διαφωνούν, θα θυμίσω ότι η επίκληση της διεθνούς νομιμότητας δεν βοήθησε καθόλου στην απελευθέρωση της Κύπρου, καθώς και στην διασφάλιση των δικαιωμάτων μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Φυσικά, συντάσσομαι υπέρ της ισχύος του διεθνούς δικαίου, έχει αποδειχθεί όμως ότι από μόνο του δεν αρκεί και απαιτούνται σοβαρά παιχνίδια στη διπλωματική σκακιέρα καθώς και δύναμη επιβολής των δικαίων μας όταν αυτή απαιτείται κάτι που δεν πράξαμε ούτε στα Ίμια, ούτε πρόσφατα στην Κάσο.

Ας ευχηθούμε τα προχθεσινά Φώτα να φώτισαν τις ηγεσίες και τη νέα χρονιά να δούμε σοβαρή πολιτική που να διασφαλίζει τα εθνικά μας συμφέροντα.