Ο μεγάλος νταής Τραμπ και ο μικρός νταής Ερντογάν

Επί της ουσίας Τραμπ και Ερντογάν διαπνέονται από το ίδιο επεκτατικό, ιμπεριαλιστικό όραμα και έχουν την ίδια προσέγγιση στις διεθνείς σχέσεις. Με διαφορετικές, βεβαίως, δυνατότητες και προσδοκίες. Η ανάδειξη της στρατιωτικής ισχύος αποτελεί “κοινό τόπο” και για τους δυο. Ο Τραμπ είναι πανέτοιμος να επιβάλλει τον αμερικανισμό πρώτα στον δυτικό κόσμο. Με όρους επιβολής.

Σε πρώτη φάση θα ασχοληθεί με τους λεγόμενους συμμάχους, να τους ξαναμετρήσει στο μαντρί και να τους σύρει στους δικούς του όρους. Είναι σαφές πως ο νέος Αμερικανός Πρόεδρος επιχειρεί σε αυτή τη νέα θητεία του να διαμορφώσει και να προωθήσει κάποιες νέες πολιτικές, τις οποίες παρουσίασε στην προηγούμενη παρουσία του στο Λευκό Οίκο.

Είναι πρόδηλο ότι η παγκοσμιοποίηση με πρόδηλες επεκτατικές επιδιώξεις επικράτησης και εδραίωσης, υποταγής χωρών μέσα από την εξάρτηση, ενισχύεται και μέσα από την χωρίς όρια επιβολή. Είναι ξεκάθαρο ότι οι αναφορές του για τη Γροιλανδία, Διώρυγα του Παναμά, τις προειδοποιήσεις προς τον Καναδά, τα σενάρια προσάρτησης, μάλλον δεν είναι κουβέντες του χαβαλέ. Γιατί δεν τις αναφέρει μόνο ο αθυρόστομος Αμερικανός Πρόεδρος αλλά και συνεργάτες του, όπως ο Ίλον Μασκ, ο οποίος φαίνεται να χαράσσει και εξωτερική πολιτική και παρεμβαίνει, όπως παλιά, που όλα για τους Αμερικανούς ήταν ξέφραγο αμπέλι.

Ο Τραμπ αναμορφώνει τον κόσμο στα μέτρα του

Ο νέος ένοικος του Λευκού Οίκου θέλει να αλλάξει τη Νέα Τάξη, με μια άλλη, πιο ακραία και περισσότερο επιθετική. Δεν θεωρούνται βολικοί οι Μακρόν και Σόλτς. Θέλει να παίξει με την Μελόνι, που καθίσταται προνομιακή συνομιλητής του, με τον Όρμπαν της Ουγγαρίας ενώ καλοβλέπει διά του Μάσκ πολιτικά ρεύματα, που ιδεολογικά τοποθετούνται στην ακροδεξιά. Είναι προφανές πως θα φθάνει στα όρια της πολεμικής σύγκρουσης αλλά εκεί που θα είναι δυνατόν, θα την αποφεύγει. Την πλήρη οικονομική εξάρτηση θα επιδιώξει και θα την επιβάλλει. Δεν θα ηγείται απλώς της Δύσης, προσφέροντας, αλλά θα ελέγχει χωρίς να πληρώνει. Θα πληρώνεται!

Ο Τραμπ αμφισβητεί την παλαιά τάξη πραγμάτων, αλλά προφανώς και δεν θα την αλλάξει προς το καλύτερο. Αυτή τη φορά θέλει να επιβληθεί και στο βαθύ αμερικανικό κράτος αλλά και σε όλους όσους θεωρεί συμμάχους, ώστε να εναρμονιστούν με τις δικές του προσεγγίσεις και πρακτικές. Θέλει τη Γροιλανδία; Θα βρει τρόπο να την κατακτήσει. Θέλει να δημιουργήσει σχέσεις πλήρους εξάρτησης με άλλες δυνάμεις; Θα το επιβάλλει.

Όταν αναφέρεται στο “πρώτα η Αμερική” δεν εννοεί ότι θα περιοριστεί στα σύνορα των ΗΠΑ. “Πρώτα η Αμερική” σημαίνει ότι θα πράττει, θα ενεργεί για τη χώρα του και όχι για άλλα κράτη. Δεν εννοεί θα ασχοληθεί μόνο με τα εσωτερικά, εντός των συνόρων. Σημαίνει ότι θα διασφαλίσει τα συμφέροντα της χώρας του και εκτός, ανεξαρτήτως κόστους που θα έχουν οι άλλοι. Θα έχει προστατευόμενους, δεν θα πληρώνει γι αυτούς.

Ο Ερντογάν ταιριάζει “γάντι”

Δεν θα κρατά τα προσχήματα όπως οι προηγούμενοι, οι οποίοι επίσης είχαν πολλές φορές ξεφύγει με πολέμους και παρεμβάσεις. Ο εκλεγείς Πρόεδρος ξεκαθαρίζει πως τα προνόμια τελειώνουν. Θα βρεθούμε στη νέα προσέγγιση της Νέας Τάξης, με επικράτηση της Pax Americana, με παλιά και νέα μέσα. Κι αυτό θα αρχίσει με “εκκαθαρίσεις” και με έντονη αμερικανική σφραγίδα!

Μέσα σε αυτή τη “νέα” συμπεριφορά χωράει και ο Ερντογάν. Γιατί τους χαρακτηρίζει το ίδιο νταηλίκι. Βέβαια στην… αγκαλιά του Τραμπ χωράει και ο Νετανιάχου και το ζητούμενο είναι να καταφέρει να αγκαλιάσει και τους δυο.

Και το ζητούμενο θα είναι πώς θα γίνει η ανακατανομή ισχύος. Και πόσο σε οικονομικό επίπεδο οι πολίτες πιεζόμενοι θα αγκαλιάζουν τον πάτο!