Ο Τραμπ μαμή στη γέννηση ενός νέου κόσμου
15/02/2025
Οι Μπαϊντενόπουλοι, ομολογούν πλέον τα ΜΜΕ, είχαν λαδώσει όποιον έβρισκαν μπροστά τους εντός και εκτός ΗΠΑ αλλά και πάλι έχασαν από τον Τραμπ, απόδειξη ότι τα λεφτά δεν είναι το άπαν. Φάνηκε και από την απόρριψη της πρότασης Τραμπ να εγκαταλείψουν οι Παλαιστίνιοι την πατρίδα τους, τη Γάζα, για να την μετατρέψει ο Τραμπ σε Ριβιέρα. Κάπως έτσι θα ήθελαν ορισμένοι εδώ πέρα να πείσουν τους νησιώτες να αποδεχθούν το ξεπούλημα του Αιγαίου, με δέλεαρ «βροχή από δολάρια».
Είναι αλήθεια ότι η κίνηση Τραμπ για ειρήνευση στην Ουκρανία με πλήρη, ως φαίνεται, υποχώρηση των ΗΠΑ και αποδοχή των κερδών, εδαφικών και άλλων, της Ρωσίας ανατρέπει την κατάσταση όχι απλώς στην Ουκρανία (και συνολικά στην Ευρώπη) αλλά στους γενικότερους διεθνείς συσχετισμούς. Συνοπτικά οι ΗΠΑ αναγνωρίζουν την υπερέχουσα διεθνή θέση της Ρωσίας, πρώτο βήμα της αλλαγής των διεθνών συσχετισμών.
Ειδικότερα: Εγκαθιδρύεται η κυριαρχία των «2+1 (ΗΠΑ-Ρωσία+Κίνα) με την Ευρώπη στη θέση του δυστυχισμένου ακολούθου, αδύναμου. Οι τρεις κυρίαρχοι διεθνώς. Έκλεισε η εποχή της Γιάλτας. Αρχίζει μια άλλη εποχή και οι νέες ιεραρχίες θα φανούν σύντομα. Τον επικίνδυνο δρόμο, του πολέμου, τον άγγιξαν οι προηγούμενοι με απογοητευτικά αποτελέσματα.
Έχουν περάσει ανεπιστρεπτί οι χρόνοι εκείνοι που η Αμερική σάρωνε με ροκ-εν-ρόλ, και τις «εξάμετρες αυτοκινητάρες, να θολώνουν οι γκόμενες». Οι Άραβες έχουν και το χρήμα και το πετρέλαιο. Στην πράξη οι ΗΠΑ έχουν δυο μέτωπα ανοιχτά και ένα που ζει σ’ ένα κακό όνειρο και δεν μπορεί να ξυπνήσει.
Αυτό το τελευταίο είναι η Ευρώπη που έχασε το τραίνο της Ιστορίας και λαχανιάζει μήπως και προλάβει να πηδήξει στο τελευταίο βαγόνι. Αλλά στην Ιστορία άμα το χάσεις, το έχασες. Οι ΗΠΑ δεν δείχνουν να έχουν γνώση, ενότητα, απόφαση, μιας εκ βαθέων ανανέωσης, αν και ποτέ δεν ξέρεις τι επιφυλάσσει το μακρινό μέλλον. Το ένα από τα δυο άλλα μέτωπα είναι η Ρωσία – Ουκρανία. Η εναλλακτική, ένας Παγκόσμιος Πυρηνικός Πόλεμος, απομακρύνθηκε με την εκλογή Τραμπ. Αλλά η Ρωσία αποδεικνύεται πολύ πιο σκληρό καρύδι από ότι υπολόγιζαν οι πάσης φύσεως Αμερικανοί. Οι Ρώσοι δεν φοβούνται απειλές και δεν θέλγονται από γλυκόλογα και υποσχέσεις για να την πατήσουν για πολλοστή φορά. Η φαινομενικά άχρηστη εξόντωση του Ναβάλνι ήταν μήνυμα στους Δυτικούς ότι «παιδιά, μας γελάσατε και την πατήσαμε (Μινσκ) μια φορά, όπως αποκάλυψε η Μέρκελ, αλλά η κοροϊδία τέλειωσε».
ΗΠΑ, Ρωσία και το μέλλον
Ο Τραμπ, φαίνεται, δοκίμασε αλλά πήρε το μήνυμα και ξαναδοκιμάζει με το μαλακό. Απόδειξη η ανακοίνωσή του για προσέγγιση με όρους που, όπως ανακοίνωσε ο ίδιος ο Τραμπ, βολεύουν τον Πούτιν. Συμπέρασμα: Ο Ζελένσκι κάποια στιγμή, ζωντανός ή νεκρός, θα πάρει δρόμο, όπως όλα τα ανδρείκελα. Η Ρωσία θα παραμείνει μεγάλη δύναμη. Ο κόσμος θα γίνει πολυπολικός που διόλου δεν σημαίνει χωρίς καυγάδες και έντονους τσακωμούς. Το βασικό, αλλά όχι το μοναδικό, ερώτημα είναι αν οι ΗΠΑ μπορούν να προσαρμοστούν σ΄ένα τέτοιο κόσμο διατηρώντας την υπεροχή τους στην περιοχή τους, απροσδιόριστη για την ώρα.
Το δεύτερο και πιο δύσκολο ερώτημα είναι αυτό που θέτει η Κίνα ως προεξάρχουσα του πάλαι ποτέ «τρίτου Κόσμου», των BRICS. Οι Κινέζοι έδωσαν στον Τραμπ να καταλάβει με μια-δυο κινήσεις ότι ούτε να το σκέφτεται να τα βάλει μαζί τους με απειλές. Ούτε με απειλές πολέμου, ούτε με τεχνολογία, ούτε στην οικονομία. Το αν αυτό που φτιάχνουν είναι ή δεν είναι κομμουνισμός αλα κινέζικα, όπως επιμένουν οι ίδιοι, θα φανεί στο μέλλον. Για την ώρα κανείς δεν φαίνεται ικανός να τους εμποδίσει.
Και η Ελλάδα; Τελειώνω τα τελευταία κείμενά μου με τη γνωστή φράση «όπως στρώσουμε έτσι θα κοιμηθούμε». Το ακριβές είναι «έτσι στρώνουμε και έτσι (κακο)κοιμόμαστε». Ακόμα.
