Η ΝΔ τρώει τους αρχηγούς της, αλλά οι υποψήφιοι δεν τελειώνουν!

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, κατά την δεύτερη θητεία του, παρέμεινε στην πρωθυπουργία επί επτά χρόνια και αποχώρησε εγκαίρως πριν ηττηθεί από τον Ανδρέα Παπανδρέου για να καταστεί, το 1980, ο τέταρτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας – μετά τους Γκιζίκη, Στασινόπουλο και Τσάτσο. Υπενθυμίζεται ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής διετέλεσε, όπως ήδη είπαμε, πρωθυπουργός για δύο περιόδους (1955-1963 και 1974-1980) καθώς και δύο φορές Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (1980-1985, 1990-1995) με το μεσοδιάστημα να τον αντικαθιστά στην Προεδρία ο δικαστής Χρήστος Σαρτζετάκης, η “ντρίμπλα” του Ανδρέα.

Τον Κωνσταντίνο Καραμανλή διαδέχτηκε για ένα μικρό διάστημα και στην πρωθυπουργία και στην αρχηγία του κόμματος ο υπουργός του Γεώργιος Ράλλης, ο οποίος όμως δεν φτούρησε για πολύ και παραιτήθηκε ηττημένος από τον Ανδρέα το 1981, παραχωρώντας τη θέση του στον Ευάγγελο Αβέρωφ. Αυτός, όμως, δεν έγινε ποτέ πρωθυπουργός, αλλά ηττήθηκε και εκείνος με τη σειρά του από τον σίφουνα που λεγόταν Ανδρέας Παπανδρέου.

Όμως στη ΝΔ πάντα περισσεύουν οι υποψήφιοι αρχηγοί. Έτσι έφτασε να γίνει πρόεδρός της ακόμη κι ο “ξενόφερτος” κεντρώος Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ιδρυτής του κόμματος των Νεοφιλελεύθερων και μετεγγραφή του Κωνσταντίνου Καραμανλή ήδη από το 1977, για να ασκήσει επίσης την πρωθυπουργία μόλις για τρία χρόνια, από το 1990 ως το 1993. Τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη ρίχνει ο Αντώνης Σαμαράς, νεοσσός υπουργός του επί των Εξωτερικών, με αποτέλεσμα νέος πρόεδρος της πολύπαθης ΝΔ να εκλεγεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος ο προερχόμενος από τα σπλάχνα του και ήδη επιτυχημένος δήμαρχος της Αθήνας, Μιλτιάδης Έβερτ.

Από τον Έβερτ στον Κυριάκο

Είναι χαρακτηριστικό πως όταν εκλέγεται ο Μιλτιάδης Έβερτ στην προεδρία της ΝΔ, είναι ήδη πρωθυπουργός ο “κακός δαίμονας” της Δεξιάς Ανδρέας Παπανδρέου και έχει ψηφιστεί ξανά Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Η πρώτη κίνηση που κάνει τότε ο νέος αρχηγός της Δεξιάς είναι να σπεύσει στο Προεδρικό Μέγαρο και να κατασπαστεί την δεξιά του πατριάρχη της Δεξιάς, δηλαδή του Κωνσταντίνου Καραμανλή. Ούτε ο Μιλτιάδης Έβερτ, όμως, μακροημερεύει στην προεδρία του κόμματος και παραιτείται για να τον αντικαταστήσει ένας ακόμα Καραμανλής, ο Κώστας, γεννημένος το 1956 και γιος του αδελφού του ιδρυτή της ΝΔ.

Ο Κώστας Καραμανλής Β’ θα καταφέρει να ξανακάνει την ΝΔ κυβέρνηση το 2004 και μετά από δύο επιτυχημένες εκλογές να παραμείνει στην εξουσία επί επτά χρόνια. Στις εκλογές όμως του 2009 θα ηττηθεί κι αυτός με τη σειρά του, για να γίνει πρωθυπουργός ο πρωτότοκος γιός του Ανδρέα και εγγονός του Γεωργίου, του λεγόμενου “Γέρου της Δημοκρατίας”, ο Γιώργος Παπανδρέου, ο λεγόμενος και πρωθυπουργός του πρώτου μνημονίου. Τον Παπανδρέου Γ’ θα αντικαταστήσει στην πρωθυπουργία ο Αντώνης Σαμαράς (γεννημένος το 1951), άρτι επιστρέψας στο κόμμα μετά την διάλυση της Πολιτικής Άνοιξης. Τον τίτλο του υβριδικού αυτού κόμματος, σας θυμίζω, είχε δώσει ο νομπελίστας ποιητής Οδυσσέας Ελύτης.

Και αυτός όμως (ο Αντώνης Σαμαράς, όχι ο Οδυσσέας Ελύτης) θα παραμείνει για ένα μικρό χρονικό διάστημα και στην πρωθυπουργία και στην προεδρία της ΝΔ. Η συντριβή της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου από τον ΣΥΡΙΖΑ του Αλέξη Τσίπρα τον Ιανουάριο του 2015 θα ωθήσει τον Σαμαρά σε παραίτηση από την ηγεσία της Δεξιάς για να τον διαδεχθεί ο πρώην υπουργός του και άσπονδος “οικογενειακός” φίλος Κυριάκος Μητσοτάκης.

Στα χέρια “ξενόφερτων” η ΝΔ

Έτσι το κόμμα που ίδρυσε ο Καραμανλής ξαναπέρασε πάλι στα χέρια των “ξενόφερτων” πολιτικών από την Κρήτη, αναζωπυρώνοντας την παλιά βεντέτα. Ήδη ο Κυριάκος Μητσοτάκης σημειώνει δέκα χρόνια παραμονής στη προεδρία της ΝΔ, αληθινό ρεκόρ που κατέρριψε ακόμη και εκείνο του ιδρυτή της. Είπαμε, στην Ελλάδα καταργήσαμε την κληρονομική βασιλεία, για να εγκαθιδρύσουμε πλησίστιο, τον κληρονομικό κοινοβουλευτισμό!

Ήδη ο Μητσοτάκης Β’ στην δεύτερη κυβερνητική του θητεία μοιάζει σκιά του εαυτού του, ενώ τα προβλήματα, εσωτερικά και εξωτερικά, αυξάνονται με ρυθμό χιονοστιβάδας. Τί τέξεται η επιούσα; Τί θα κάνει ο ίδιος αύριο; Τί θα σκαρφιστεί, ώστε να παραμείνει και στην πρωθυπουργία και στην ηγεσία του κόμματος; Υπάρχουν διάδοχοι, οι λεγόμενοι παραδοσιακά “δελφίνοι”, και πώς θα αντιδράσουν; Η πολιτική ιστορία του τόπου, αλλά και η συγκεκριμένη ιστορία του κλειστού επί 51 χρόνια συστήματος που λέγεται ΝΔ, μας διαβεβαιώνουν ότι τουλάχιστον ως προς τα κομματικά παρασκήνια, δεν πρόκειται να πλήξουμε ποτέ. Ποια φαμίλια, ποιο σόι έχει τώρα σειρά;

Υ.Γ. Για λόγους τάξεως αναφέρω ότι από τους διατελέσαντες πρωθυπουργούς κατά τη Μεταπολίτευση αυτοί που διατηρούν ίδρυμα στο όνομά τους, ώστε να μελετηθεί και να διαιωνισθεί το έργο τους, είναι οι αείμνηστοι Κωνσταντίνος Καραμανλής, Ανδρέας Παπανδρέου, Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και Κώστας Σημίτης, αλλά και οι νεότεροι Σαμαράς και Τσίπρας. Νομίζω πως σε μεγάλο βαθμό η ευημερία του τόπου οφείλεται στην λειτουργία αυτών ακριβώς των ιδρυμάτων που συνιστούν συγχρόνως και σπουδαία, πολιτικά εργαλεία αλλά και εκκολαπτήρια καινούργιων, πολιτικών προσωπικοτήτων.