Σε vertigo ο Κυριάκος – Ο απελπισμένος από τα μαλλιά της Ζωής πιάνεται!

Η εικόνα στην προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στην Βουλή, ήταν πρωτοφανής και απογοητευτική για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο πρωθυπουργός μιλούσε σε άδεια έδρανα, λιγότερο από το ένα τρίτο των βουλευτών του παρακολούθησε τις ομιλίες του. Ο πρωθυπουργός δεν έκανε καν τριτολογία, δίνοντας χώρο στον Νίκο Δένδια – δύο υπουργοί του εκείνη την ώρα του είπαν να μην το κάνει. 

Η εποχή που τα θετικά ενίσχυαν το προφίλ του «Μωυσή» και τα αρνητικά απλώς ξεπερνιούνταν, έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί για τον Μητσοτάκη. Τώρα πια ότι και να κάνει έχει περιορισμένη απήχηση, ενώ τα λάθη βαραίνουν. Η κοινωνία, που του έδωσε πίστωση έξι ολόκληρα χρόνια, του γυρίζει την πλάτη με θυμό. Και όσο η κατάσταση γίνεται αντιληπτή από τους βουλευτές τόσο ανακυκλώνει την εσωστρέφεια.

Ο ένας μετά τον άλλο οι βουλευτές του ασκούν κριτική, από τον Θάνο Πλεύρη και τον Ανδρέα Κατσανιώτη, μέχρι τον Μίλτο Χρυσομάλη, τον Θεόδωρο Καραόγλου, τον Ευρυπίδη Στυλιανίδη, τον Μάξιμο Χαρακόπουλο, τον Γιώργο Βλάχο και καμιά εικοσιπενταριά ακόμη που μέρα με τη μέρα αυξάνονται. Και ακόμη είναι μόλις η αρχή...

Η κυβέρνηση κινείται δίχως μπούσουλα. Το εξοπλιστικό πρόγραμμα των 25-28 δισεκατομμυρίων, περί το 12% του ΑΕΠ, που θα μπορούσε να είναι αφορμή για συζήτηση για την απαιτούμενη συνολική επανατοποθέτηση της χώρας στο νέο διεθνές γεωπολιτικό και οικονομικό τοπίο, εξαντλήθηκε στην επίδειξη fake πατριωτισμού για εσωκομματική κατανάλωση. 

Κωλοτούμπες Μητσοτάκη

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μοιάζει να είναι σε βέρτιγκο. Το περιβόητο restart του ανασχηματισμού, κάηκε σε εικοσιτέσσερις ώρες με την παραίτηση Δοξιάδη, αφήνοντας ουρά τον Νίκο Τσάφο. Κάνει “τραμπική” στροφή στο εσωτερικό της χώρας, ενώ εξακολουθεί να συντάσσεται με τις Βρυξέλλες και να στηρίζει τον Ζελένσκι για την συνέχιση του πολέμου στην Ουκρανία.

Πουλάει πατριωτισμό με τις εξοπλιστικές δαπάνες, δίχως να περιγράφει ποια είναι η στρατηγική απειλή της χώρας – που είναι η Τουρκία –και τάσσεται υπέρ του Rearm Europe που θα ευνοήσει την Τουρκία να διατηρεί το casus belli στο Αιγαίο και να περιορίζει την Ελλάδα στα έξι μίλια. Προσπαθεί να κάνει στρατηγική σχέση με το Ισραήλ που είναι διακηρυγμένος εχθρός της Τουρκίας, την ώρα που η Ελλάδα έχει Συμφωνία Φιλίας με την Άγκυρα. Μάλλον μέσω των πακέτων στις ισραηλινές εταιρείες του Νετανιάχου, αναζητά πρόσβαση στον Τραμπ…

Ζητά υπευθυνότητα από τους πολίτες για την διατήρηση της δημοσιονομικής σταθερότητας, την ώρα που ξεχειλίζουν τα κέρδη των μεγάλων εταιρειών και των καρτέλ. Ανακοινώνει σαν μεγάλη επιτυχία της οικονομικής του πολιτικής την αύξηση κατά 30 ευρώ καθαρά του κατώτατου μισθού, ενώ η χώρα παραμένει στην προ τελευταία θέση της ΕΕ, από την άποψη του επιπέδου διαβίωσης. Εγκαταλείπει το όραμα της “πράσινης Μεσογείου” που ο ίδιος διακήρυσσε από το βήμα του ΟΗΕ το 2021 για να επιστρέψει στους υδρογονάνθρακες, με καθυστέρηση πέντε χρόνων και ευελπιστεί η Chevron να δώσει απάντηση στο τουρκολυβικό μνημόνιο. 

Στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος την περασμένη Παρασκευή είπε τα γνωστά κατά συνθήκη ψεύδη ότι “θα εξαντλήσει την τετραετία και θα ηγηθεί στις επόμενες εκλογές”, όταν ο ίδιος έχει ανοίξει το θέμα της διαδοχής του, κάνοντας τον Κωστή Χατζηδάκη αντιπρόεδρο και ανοίγοντας δρόμο για τον Δένδια. Πριν καν ολοκληρωθεί η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας την περασμένη Παρασκευή, 11 βουλευτές του μάζευαν υπογραφές για την επόμενη κοινοβουλευτική ερώτηση. Το περιεχόμενο λίγη σημασία έχει, η κίνησή τους ήταν συμβολική. 

Σε δυσαρμονία με το εκλογικό σώμα 

Από το σύνολο των περίπου 9.000.000 ψηφοφόρων μόνο το 30% αντιπροσωπεύεται στις δημοσκοπήσεις και σε αυτό το ποσοστό η κυβέρνηση έχει το 20%. Είναι πέραν αμφιβολίας η δυσαρμονία με το εκλογικό σώμα που αποτελεί και λόγο προσφυγής στις κάλπες. Ίσως τα πιο σοβαρά στηρίγματα του συστήματος Μητστοάκη είναι οι δημοσκοπικές εταιρείες που επιμένουν να τον φέρνουν με αναγωγές και εκτιμήσεις και αμφιβόλου μεθοδολογίας μετρήσεις, πάνω από το 25%.

Ακόμη και οι βουλευτές της ΝΔ είναι πεπεισμένοι ότι πλέον κινούνται στην ζώνη του 20%-22% με περαιτέρω πτωτική τάση. Δεν χρειάζονται καν τις μετρήσεις, το αφουγκράζονται στις πελατείες τους. Και από κοντά ένα μέρος των συστημικών ΜΜΕ, στα οποία με τελευταία απόφαση μοιράζει ακόμη 8,2 εκατομμύρια ευρώ, με αφορμή την καμπάνια για την ακρίβεια. Το σύστημα στην αποδρομή του, γίνεται όλο και  πιο αδιάντροπο…

Ότι φουσκώνει-ξεφουσκώνει 

Καθώς η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι σε συνεχή υποχώρηση, παίζει το χαρτί της συνολικής υποβάθμισης του πολιτικού συστήματος. Το επιχείρημα που επανέλαβε την Παρασκευή ο πρωθυπουργός είναι ότι “δεν υπάρχει διάδοχη κατάσταση” και οι εκλογές θα επιφέρουν πολιτική αστάθεια, σε ένα διεθνές περιβάλλον γενικευμένης ανασφάλειας. 

Στο πλαίσιο αυτό τόσο με τον μηχανισμό του στα μίντια, όσο και σε επίσημο επίπεδο, το σύστημα Μαξίμου αναδεικνύει σαν αντίπαλο την Ζωή Κωνσταντοπούλου, φουσκώνοντας τα πανιά της Πλεύσης Ελευθερίας που εμφανίζεται σαν δεύτερο κόμμα στις δημοσκοπήσεις και διέξοδος στην συσσωρευμένη δυσαρέσκεια της κοινωνίας. Το θέμα ανέλαβε εργολαβικά ο Άδωνις Γεωργιάδης, με προσωπικές επιθέσεις και ανοίκειους χαρακτηρισμούς, να προκαλεί συνεχώς την ανάλογη αντίδραση της Κωνσταντοπούλου. Ότι φουσκώνει αιφνιδίως, με ανάλογο τρόπο ξεφουσκώνει…

Οι επιθέσεις του συστήματος Μαξίμου που βοηθούν την διατήρηση της στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας, δεν είναι γιατί ξαφνικά φοβήθηκε ότι ένα κόμμα του 3%, προσωποπαγές που εξαντλείται στην πρόεδρό του, δίχως δομή, οργάνωση, πρόγραμμα και στελέχη, θα διεκδικήσει την κυβέρνηση. Έστω και με αυτό τον τρόπο διαχειρίζεται και κατευθύνει την κοινωνική δυσαρέσκεια, μετατρέποντας την δική του κρίση, σε αναξιοπιστία συνολικά του πολιτικού συστήματος. 

Βοηθά πάντως σε αυτό και η συνολική αφασία της Κεντροαριστεράς που αναλώνεται σε εσωκομματικές τριβές γύρω από την διαγραφή της Κατερίνας Μπατζελή, ή σε αντιπαραθέσεις του Παύλου Πολάκη με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο και τη Νέα Αριστερά.  Το ότι η κοινωνία έχει ριζοσπαστικοποιηθεί είναι ορατό, αλλά σε ποια κατεύθυνση, το σύνολο του πολιτικού συστήματος αδυνατεί να αντιληφθεί.