Ιμάμογλου στους FT: Το δημοκρατικό μέλλον της Τουρκίας έχει σημασία για όλο τον κόσμο

Παράλληλα, αναδεικνύει τη σημασία μιας δημοκρατικής Τουρκίας για τη σταθερότητα στην περιοχή και τη διεθνή κοινότητα, επιμένοντας πως η αλλαγή είναι εφικτή μέσα από την κινητοποίηση των πολιτών και τη διεθνή αλληλεγγύη. Ακολουθεί η πλήρης μετάφραση του άρθρου του Εκρέμ Ιμάμογλου στα ελληνικά:

“Γιατί το δημοκρατικό μέλλον της Τουρκίας έχει σημασία για όλον τον κόσμο”

«Η Τουρκία, που γεφυρώνει την Ευρώπη και την Ασία και αποτελεί σημείο αγκύρωσης τόσο για τη Μαύρη Θάλασσα όσο και για την Ανατολική Μεσόγειο, βρίσκεται στο σταυροδρόμι ηπείρων, πολιτισμών και ζωνών σύγκρουσης. Στον βορρά, ο πόλεμος της Ρωσίας στην Ουκρανία. Στον νότο, η Μέση Ανατολή. Παρά τα πάντα, η Τουρκία παραμένει βασικός παράγοντας στο παγκόσμιο εμπόριο, την ασφάλεια και τη διπλωματία. Η πορεία μας έχει σημασία — όχι μόνο για εμάς, αλλά για τη σταθερότητα της διεθνούς τάξης.

Από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η Τουρκία προσέφερε ένα ελκυστικό πρότυπο: μια δημοκρατική, κοσμική δημοκρατία με μουσουλμανική πλειοψηφία που βαδίζει στον δρόμο της εκσυγχρονισμένης διακυβέρνησης. Όμως, υπό την 22ετή διακυβέρνηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αυτό το πρότυπο έχει διαλυθεί. Οι δημοκρατικοί θεσμοί έχουν αποδομηθεί, η διαφωνία έχει ποινικοποιηθεί και η δικαιοσύνη έχει εργαλειοποιηθεί. Αυτή η δημοκρατική αποσύνθεση έχει επιδεινώσει την οικονομική κρίση και έχει εξαπλώσει την απόγνωση στον λαό.

Από τότε που έγινα δήμαρχος Κωνσταντινούπολης το 2019, προσπάθησα να παρουσιάσω μια εναλλακτική πορεία. Αντίθετα με τον αυταρχικό λαϊκισμό του Ερντογάν — γεμάτο υποσχέσεις, φτωχό σε αποτελέσματα — εισαγάγαμε αυτό που αποκαλώ αναπτυξιακό ανθρωποκεντρισμό: ένα μοντέλο διακυβέρνησης βασισμένο στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τις πρακτικές λύσεις και την εμπιστοσύνη του κοινού. Αυτό το όραμα επιβεβαιώθηκε το 2024, όταν εκλέχθηκα για τρίτη φορά δήμαρχος των 16 εκατομμυρίων κατοίκων της Κωνσταντινούπολης. Η νίκη μας ήταν μέρος μιας σαρωτικής εθνικής επιτυχίας για το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα (CHP). Το μήνυμα ήταν σαφές: ο λαός της Τουρκίας είναι έτοιμος για αλλαγή.

Καθώς η δημόσια στήριξη ενισχυόταν, ανακοίνωσα την υποψηφιότητά μου για την προεδρία. Όμως αντί να σεβαστεί αυτή τη δυναμική, η κυβέρνηση ενέτεινε την καταστολή. Κατακλύστηκε ο δήμος μας από έρευνες και απειλές, με στόχο να παραλύσει η λειτουργία του. Το πανεπιστημιακό μου πτυχίο — εκδοθέν πριν από περισσότερα από 30 χρόνια και απαραίτητο για την προεδρία — ανακλήθηκε αυθαίρετα. Στη συνέχεια, στις 19 Μαρτίου, τέσσερις ημέρες πριν την επίσημη επικύρωση της υποψηφιότητάς μου, εκατοντάδες αστυνομικοί περικύκλωσαν το σπίτι μου. Συνελήφθην με ανυπόστατες κατηγορίες για διαφθορά και υποστήριξη της τρομοκρατίας, μαζί με περισσότερους από 100 συνεργάτες μου, συμπεριλαμβανομένων στενών συμβούλων και δημοτικών αξιωματούχων.

Γράφω αυτές τις λέξεις από ένα κελί στις φυλακές Σηλιβρί, όπου κρατούνται επίσης πολλοί άλλοι αιρετοί αξιωματούχοι, ακαδημαϊκοί, δημοσιογράφοι και ακτιβιστές. Είμαι φυλακισμένος με βάση αόριστους ισχυρισμούς από λίγους αποκαλούμενους “εμπιστευτικούς μάρτυρες”. Δεν υπάρχει καταδικαστική απόφαση εναντίον μου. Είμαι πολιτικός κρατούμενος.

Η φυλάκισή μου δεν αποτελεί νίκη για τον Ερντογάν. Αντιθέτως, έχει πυροδοτήσει ένα ξύπνημα. Οι φοιτητές ήταν οι πρώτοι που βγήκαν στους δρόμους. Εκατοντάδες χιλιάδες ακολούθησαν — οργανώνοντας κινητοποιήσεις και ξεκινώντας μποϊκοτάζ εναντίον ΜΜΕ και επιχειρήσεων που σχετίζονται με τα δίκτυα επιρροής του Ερντογάν. Περισσότεροι από 15 εκατομμύρια πολίτες συμμετείχαν στις ανοιχτές προκριματικές εκλογές του CHP για να με αναδείξουν υποψήφιο για την προεδρία. Αυτό αποτελεί συλλογική στάση υπέρ του δημοκρατικού μας μέλλοντος.

Η απόπειρα της κυβέρνησης να με αποκλείσει προκάλεσε μια τεχνητή κρίση που ανάγκασε την Κεντρική Τράπεζα να εξαντλήσει τα αποθεματικά της για να στηρίξει την τουρκική λίρα. Αυτό που παρουσιαζόταν ως επιστροφή στην «ορθολογική» οικονομική πολιτική μετά τη σχεδόν κατάρρευση του 2023 εγκαταλείφθηκε γρήγορα για την πολιτική επιβίωση.

Η σταθερότητα της Τουρκίας δεν αφορά μόνο τους πολίτες της. Ως η δεύτερη μεγαλύτερη στρατιωτική δύναμη του ΝΑΤΟ, μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης και επί δεκαετίες υποψήφια για ένταξη στην ΕΕ, ο πολιτικός μας προσανατολισμός είναι καθοριστικός για την ασφάλεια της Ευρώπης, της διατλαντικής συμμαχίας και της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής και του Καυκάσου. Ο πόλεμος στην Ουκρανία κατέδειξε πόσο επείγουσα είναι η στρατηγική συνεργασία σε αυτό το γεωπολιτικό τόξο. Οι εξελίξεις στη Συρία και η συνεχιζόμενη τραγωδία στη Γάζα αποδεικνύουν πόσο εύκολα μπορεί η αστάθεια να ξεφύγει από τα σύνορα.

Σε όλα αυτά τα μέτωπα, μια δημοκρατική, κοσμική Τουρκία δεν είναι απλώς χρήσιμη — είναι απαραίτητη. Καθώς η ΕΕ προσπαθεί να ενισχύσει την άμυνά της απέναντι σε αυξανόμενες προκλήσεις, η παρουσία μιας δημοκρατικής Τουρκίας είναι αναντικατάστατη. Ένα καθεστώς που φιμώνει τη νεολαία του, καταπνίγει τη διαφωνία και κυβερνά μέσω του φόβου θα επιδεινώσει μόνο την περιφερειακή αστάθεια.

Καθώς οι παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού αναδιαμορφώνονται, η γεωγραφική μας θέση και η βιομηχανική μας βάση μάς καθιστούν φυσικό εταίρο. Όμως αυτό το δυναμικό μπορεί να υλοποιηθεί μόνο αν η χώρα διοικείται με αξιόπιστες, διαφανείς και βασισμένες σε κανόνες οικονομικές πολιτικές. Διαφορετικά, η εμπιστοσύνη των επενδυτών χάνεται και τα κεφάλαια φεύγουν αλλού.

Εδώ και περισσότερο από δύο αιώνες, ο τουρκικός λαός αγωνίζεται για συνταγματισμό, πολιτική εκπροσώπηση και δικαιοσύνη — καταρρίπτοντας τον μύθο ότι ο αυταρχισμός είναι η φυσική του κατάσταση. Η διεθνής δημοκρατική αλληλεγγύη είναι πλέον αναγκαία για να χτίσουμε το κοινό μας μέλλον. Το παγκόσμιο κύμα της υποχώρησης της δημοκρατίας μπορεί να ξεκίνησε στην Τουρκία. Πιστεύω ότι η αντίσταση θα ξεκινήσει επίσης από εδώ», καταλήγει o Ιμάμογλου.