Ενιαίος σχεδιασμός για εφεδρεία και στράτευση των νέων

Έστω και καθυστερημένα, μετά από πέντε χρόνια κυβερνητικής θητείας ξυπνήσαμε για να καταλάβουμε το αυτονόητο! Η 9μηνη θητεία των στρατευσίμων (ο Μεϊμαράκης την επέβαλε ως υπουργός για ψηφοθηρικούς λόγους), της κρίσης του δημογραφικού, και της διαρκώς τουρκικής απειλής, λογικά αυτά θα έπρεπε να γίνουν χθες.

Ας δούμε τις δηλώσεις του υπουργού: Ανέφερε για ένα κύκλο μετεκπαίδευσης στα νέα οπλικά συστήματα 3-6 ημερών ανά 3-5 χρόνια. Και ότι θα υπάρχουν συναντήσεις της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας με εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων, προκειμένου να τους ζητηθεί να συντρέξουν οικονομικά στην κάλυψη από πλευράς τους του κόστους αποζημίωσης των εργαζομένων που θα κληθούν να μετεκπαιδευτούν.

Ως πρώτη παρατήρηση θα αναφέρω καλοπροαίρετα, ότι ο χρόνος μετεκπαίδευσης κάθε 3-5 χρόνια είναι μεγάλος, δεδομένου ότι οι επιχειρησιακές συνθήκες πολέμου μεταβάλλονται ραγδαία, και η απεμπλοκή από το αντικείμενο 3-5 έτη δημιουργεί αρνητικό αποτέλεσμα. Ως δεύτερη παρατήρηση, η συζήτηση με εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων για τις αποζημιώσεις, που αποτελεί κύρια παράμετρο επιτυχίας του μέτρου, εκτιμώ ότι η ανταπόκριση θα εξαρτηθεί και από την συνεισφορά του Υπουργείου Οικονομικών με διάφορες οικονομικές λογικές, ανάλογα την ευελιξία του.

Ξέρετε κάτι αγαπητέ κ. Δένδια; Θα περίμενα να έχουν κοστολογηθεί και τακτοποιηθεί τα επιχειρησιακά και τα οικονομικά στοιχεία επιτυχίας του απαραίτητου μέτρου, και τότε να βλέπαμε την ανακοίνωσή σας. Διαφορετικά θα την δεχθούμε ως μία πολύ ορθή σκέψη που εύχομαι να πραγματοποιηθεί το ταχύτερο, με τις όποιες βελτιώσεις, λόγω της χαλεπούς χρονικής περιόδου που διανύει η χώρα.

Εθελοντική στράτευση των γυναικών

Και αφού μιλάμε για την ισχυροποίηση των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, γιατί φοβόμαστε να προτείνουμε την εθελοντική στράτευση των γυναικών, έστω σε πρώτη φάση, ακόμη και με κάποια bonus που θα καθορίσει η Πολιτεία; Οι γυναίκες ήδη έχουν εισέλθει σε όλες τις στρατιωτικές σχολές, και σε λίγα χρόνια θα τις δούμε να ηγούνται σε κύριες επιτελικές θέσεις, ακόμη και ως αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων.

Το σύνταγμα της δημοκρατίας μας μιλάει για ισότητα και ισονομία μεταξύ ανδρών και γυναικών. Συνεπώς με ποια λογική η ελληνική πολιτεία δεν επιτρέπει στα κορίτσια μας που επιθυμούν να υπηρετήσουν στις τάξεις των Ενόπλων Δυνάμεων; Φοβάται η κυβέρνηση ενδεχομένως την κοινωνική αντίδραση που ισοδυναμεί με ψήφους; Δεν οφείλουμε να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα που δημιουργούν αρνητικό αποτέλεσμα; Ως πότε θα πορευόμαστε με ψηφοθηρικές πολιτικές σε βάρος της κοινής λογικής; Θυμάμαι ότι ο Νίκος Δένδιας ως υπουργός είχε μνημονεύσει και ήταν θετικός με το εν λόγω θέμα, ωστόσο αυτό το μέτρο μάλλον σε κάποιο συρτάρι θα κοιμάται…

Στράτευση στα 18

Ένα άλλο θέμα και αφού έχουμε ανάγκη από νέα παιδιά στις Ένοπλες Δυνάμεις, γιατί δεν καλούμε τους νέους μας να υπηρετήσουν αμέσως μετά την αποφοίτησή τους από το λύκειο, και αφού προηγουμένως θα έχουν δώσει κατατακτήριες- πανελλήνιες εξετάσεις για την είσοδό τους στα Ανώτατα και Ανώτερα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας, όπως γίνεται στην Κυπριακή δημοκρατία. Και συνεχίζουν τις σπουδές τους μετά την ολοκλήρωση της θητείας τους.

Αυτό ως μέτρο με κάποιες σοβαρές βελτιώσεις, εξυπηρετεί τους ίδιους, αφού τελειώνουν γρήγορα τις υποχρεώσεις τους, και στη συνέχεια τους ανοίγονται οι ορίζοντες να εκπληρώσουν το όραμά τους ανάλογα με τις επιθυμίες τους. Εξυπηρετεί ταυτόχρονα και τις Ένοπλες Δυνάμεις αφού θα διαθέτουν νέο δυναμικό στις τάξεις τους, πολύ πιο λειτουργικό από κάθε άποψη, και αποφεύγονται περιπτώσεις μη στράτευσης.

Συμπέρασμα: Εκτιμώ ότι το όλο θέμα της στράτευσης και της εφεδρείας οφείλουμε να το προσεγγίσουμε και να το χειριστούμε ως ένα ενιαίο επιχειρησιακό και οικονομικό πακέτο, γιατί η αλληλεπίδραση μεταξύ τους στην αμυντική ικανότητα της χώρας είναι μεγάλη. Η κυβέρνηση οφείλει να πάρει γενναίες αποφάσεις, ανεξάρτητες του πολιτικού κόστους, αφού έχει καταλάβει, σύμφωνα και με τις δηλώσεις του αρμόδιου υπουργού, ότι η χώρα απειλείται! Και όταν η χώρα απειλείται, τότε τα χρονικά περιθώρια στενεύουν, αφού δεν γνωρίζουμε τι μας ξημερώνει αύριο.

 

---