Ουκρανικό: Γιατί οι Ευρωπαίοι είναι χαμένοι από χέρι
12/05/2025
«Oυέ τοις ηττημένοις» είχε γράψει ο Τίτος Λίβιος*. Αλλοίμονο στους νικημένους κι αυτοί, στον πόλεμο της Ουκρανίας, δεν είναι άλλοι από τους «προθύμους Ευρωπαίους» και ευπίστους Ουκρανούς που παρεσύρθησαν από το ΝΑΤΟ και τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο Τζό Μπάϊντεν , σ’ ένα «χαμένο από χέρι» πόλεμο με την Μεγάλη Ρωσσία. Ο Ουκρανός πρόεδρος Ζελένσκυ δήλωσε εχθές ότι αναλαμβάνει ειρηνικές διαπραγματεύσεις με τον Ρώσσο ομόλογο του Πούτιν, εφ’ όσον υπάρξει ενός μηνός συμφωνημένη ανακωχή» από Δευτέρας. Απεδέχθη έτσι την πρόταση Πούτιν για απευθείας διαπραγματεύσεις των δύο εμπολέμων στην Κωνσταντινούπολη.
Εν τούτοις, πολλές φορές έχουν ακουσθή προτάσεις για διαπραγματεύσεις αλλά οι μάχες συνεχίζονται στην ανατολική Ουκρανία. Η Ρωσσία θέλει να διαπραγματευθεί από της Πέμπτης ‘χωρίς προϋποθέσεις’ και επανέλαβε τις επιχειρήσεις μετά την τριήμερη εκεχειρία, από θέσεως ισχύος. Την πρόταση Πούτιν απεδέχθη ο Ζελένσκυ κι εποίησε την ανάγκη φιλοτιμίαν , λέγων ότι «καιρός ήταν οι Ρώσσοι να θέλουν την ειρήνη» ενώ μέχρι πρότινος ζητούσε όπλα κι άλλες κυρώσεις κατά της Ρωσσίας. Ο «αφανής ρυθμιστικός παράγων» των εχθροπραξιών, ο Αμερικανός Πρόεδρος «Τραμπ» είχε προηγουμένως διακόψει την αποστολή συγχρόνου εξοπλισμού στις Ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις ενώ η Ρωσσία αντιμετώπισε επιτυχώς τις «κυρώσεις» και μάλιστα αύξησε την πολεμική παραγωγή, το Ρούβλι απέναντι στο δολλάριο και τις εξαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου, παρά την πτώση των τιμών του (βοήθησαν σ’ αυτό οι ΄Ελληνες εφοπλιστές όπως την εποχή της Ρωσσοτουρκικής συνθήκης Κιουτσούκ- Καϊναρτζή το 1774).
Μετά την εκλογή του Πάππα Λέοντος 14ου, ο Πρόεδρος Τραμπ θα έχει άλλη μία επιτυχία. Υπεσχέθη ότι «θα κλείσει το συντομότερο δύο πολέμους», άργησε αλλά τελικώς έκαμε ανακωχή με τους Υεμένους Χούθι, κήρυξε εκεχειρία με τους ΧΑΜΑΣ, σταμάτησε τον τσακωμό Πακιστάν και Ινδίας και συζητεί νέο πυρηνικό σύμφωνο με τους Πέρσες -δι’ όσην αξία τούτο έχει. Αντίθετα, οι «Πρόθυμοι Ευρωπαίοι», Άγγλοι, Γάλλοι, Πορτογάλοι, που λέγει κι ο Καραγκιόζης κι οι Γερμανοί που προωθούσαν επί τρία χρόνια την Ουκρανία και τον Ζελένσκυ σ’ ένα αδιέξοδο πόλεμο με μία πυρηνική δύναμη, την Ρωσσία, δεν τόλμησαν να εναντιωθούν στην πρόταση Πούτιν που πήρε πάλι την διπλωματική πρωτοβουλία και έτσι συνθηκολόγησαν. Μάλιστα επανήλθε κι η πρόταση επαναλειτουργίας του αγωγού ΦΑ Νόρντ- Στρήμ ΙΙ που ανετίναξαν προ διετίας ανεβάζοντας στα ύψη το ευρωπαϊκό κόστος ενεργείας.
Είναι κι αυτό μια πρόοδος, «νιώθεται» από τους καταναλωτάς, που θα έλεγε ο Καβάφης αν ζούσε και δεν είχε πεθάνει – από’ το κρύο αυτή την φορά. Τώρα όσον αφορά τα καθ’ ημάς πάλι ανήκουμε στη χαμένη πλευρά της ιστορίας με το να κηρύξουμε τον πόλεμο στη Ρωσσία και την ίδρυση ανεξαρτήτου Ουκρανικής Εκκλησίας. Στο κολλέγιο Αθηνών δεν διδάσκουν επαρκώς την Ελληνική ούτε την εκκλησιαστική της «δευτέρας Ρώμης», του Πατριαρχείου Μόσχας. Το μόνο κέρδος που αποκομίσαμε από την θλιβερή Ουκρανική υπόθεση ήταν η αναβάθμιση του λιμένος της Αλεξανδρουπόλεως αλλ’ ο Ερντογάν ήταν εκείνος που κέρδισε τις εντυπώσεις. -Αντε τώρα να τελειώνει κι αυτή η ανοησία της …Νατοποιήσεως της Ουκρανίας , που δίχασε την Ευρώπη την οποίαν ο στρατηγός Ντε Γκλώλ έβλεπε από Ατλαντικού μέχρις Ουραλίων κι ο μικρός Βοναπάρτης να τελειώνει στα… Ιλίσια Πεδία.
*Ο Τίτος Λίβιος, Ρωμαίος ιστορικός έγραψε για την ήττα της Ρωμαϊκής δημοκρατίας από τους Γαλάτες (Κέλτες) στη Μάχη της Αλίας το381 π.Χ. Ο αρχηγός των Σηνώνων, ο Βρένος «βρήκε το δάσκαλο του από του Πανέλληνες στις Θερμοπύλες» (δια δευτέραν φορά μετα τον Ξέρξη) και τελικώς η Δελφική αμφικτιονία τον διέλυσε στην Φωκίδα αφού προηγουμένως έκαμε «σημεία και τέρατα».
